Lorazepam
Lorazepam – organiczny związek chemiczny, lek psychotropowy z grupy benzodiazepin o silnym działaniu przeciwlękowym i uspokajającym. Działa też przeciwdrgawkowo i nasennie. Podany domięśniowo wykazuje skuteczność w leczeniu aktywnego stanu padaczkowego. Czas działania 1 mg lorazepamu wynosi około 12 godzin. Ma też właściwości amnestyczne, proporcjonalne do dawki.
| ||||||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | ||||||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
C15H10Cl2N2O2 | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
321,16 g/mol | |||||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | ||||||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | ||||||||||||||||||||||||||
| PubChem | ||||||||||||||||||||||||||
| DrugBank | ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | ||||||||||||||||||||||||||
| Klasyfikacja medyczna | ||||||||||||||||||||||||||
| ATC | ||||||||||||||||||||||||||
| Legalność w Polsce | ||||||||||||||||||||||||||
| Stosowanie w ciąży |
kategoria D | |||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
Jest stosowany do krótkotrwałego leczenia silnych stanów lękowych, wspomagająco w bezsenności na tle lękowym oraz w premedykacji celem wywołania niepamięci. Czas leczenia i dawka powinny być ograniczone do bezwzględnego minimum[4].
Wykazuje silny potencjał uzależniający. Jego sporadyczne stosowanie (np. doraźnie w atakach lęku) nie grozi uzależnieniem, natomiast dłuższe stosowanie powoduje silne uzależnienie fizjologiczne. Przyjmowany w dużych dawkach może wywołać zespół abstynencyjny już po dwóch tygodniach, jeśli okresowo był stosowany wcześniej.
Nagłe odstawienie może spowodować silne lęki, niepokój, drżenie rąk (czasem całego ciała), a także osłabienie, nudności i biegunkę. Najlepiej odstawiać lorazepam zmniejszając jego dawkę o 1/4 co tydzień lub w zaawansowanych przypadkach co dwa tygodnie. Zmniejszanie dawki po przewlekłym stosowaniu trwa zwykle przez miesiąc po czym zalecane jest przyjmowanie coraz rzadziej pozostałej dawki. Powyższy schemat odstawiania lorazepamu dotyczy fizycznego przyzwyczajenia organizmu do leku.
Jest metabolizowany na drodze glukuronidacji wątrobowej. Udało się wyizolować jedynie śladowe ilości innych metabolitów lorazepamu u ludzi.
Preparaty edytuj
- Polska
- Lorafen (drażetki) – Preparat produkowany od 1986 roku[5] przez Tarchomińskie Zakłady Farmaceutyczne Polfa.
- Lorazepam Orion (tabletki).
- Poza Polską
- Tavor (płyn do iniekcji lub tabletki), Pfizer
W Polsce preparat dostępny wyłącznie w trybie importu docelowego.
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Lorazepam, [w:] DrugBank, University of Alberta, DB00186 (ang.).
- ↑ Lorazepam, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: 3958 (ang.).
- ↑ a b c Lorazepam (nr BP434) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2019-10-03]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ ATIVAN (lorazepam) | Pfizer Medical Information – Canada [online], www.pfizermedicalinformation.ca [dostęp 2019-10-03].
- ↑ Wiadomości Urzędu Patentowego nr 3 – s. 176; 1988 r.
Bibliografia edytuj
- Małgorzata Rzewuska: Leczenie zaburzeń psychicznych. Wyd. 3. Warszawa: PZWL, 2006. ISBN 83-200-3354-3.
