Wikipedia

Paula Modersohn-Becker

Paula Modersohn-Becker (ur. 8 lutego 1876 w Dreźnie, zm. 21 listopada 1907 w Worpswede) – niemiecka malarka; prekursorka ekspresjonizmu. Pierwsza znana artystka, która namalowała swój nagi akt-autoportret.

Paula Modersohn-Becker
Ilustracja
Paula Modersohn-Becker ok. 1904
Data i miejsce urodzenia

8 lutego 1876
Drezno

Data i miejsce śmierci

21 listopada 1907 (31 lat)
Worpswede

Narodowość

niemiecka

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

ekspresjonizm

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Zdjęcie Pauli z córeczką dzień przed śmiercią z 1907

Życiorys edytuj

Paula Becker urodziła się 8 lutego 1876 roku w Dreźnie w rodzinie Carla Woldemara Beckera (1841–1901) inżyniera kolejnictwa i Mathilde z domu von Bültzingslöwen (1852 –1926)[1]. Była trzecim dzieckiem z siedmiorga rodzeństwa[2].

Jej rodzice pochodzili z inteligenckich rodzin i także starali się o wykształcenie dla swoich dzieci[2]. Paula brała prywatne lekcje malarstwa w Bremie[2]. W latach 1893–1895, z inicjatywy ojca, ukończyła studia nauczycielskie[2]. Po złożeniu egzaminu na nauczycielkę, podjęła studia malarstwa w Berlinie, następnie uczyła się u Otto Modersohna (1865–1943) w kolonii artystycznej Worpswede i w Paryżu w szkołach[3] Akademii Colarossiego i Ecole des Beaux-Arts[1].

Przyjaźniła się z rzeźbiarką Clarą Westhoff (1875–1954), żoną poety Rainera Marii Rilkego (1875–1926), których wielokrotnie malowała oraz z niemieckim rzeźbiarzem Bernhardem Hoetgerem (1874–1949)[1]. Od 1899 mieszkała w artystycznej kolonii w Worpswede[3]

W 1901 roku Becker poślubiła swojego nauczyciela Otto Modersohna, po śmierci jego pierwszej żony Heleny; została też macochą dwuletnej Elsbeth Modersohn (1898–1984) z pierwszego małżeństwa[3][4]. W latach 1905–1906 przebywała ponownie w Paryżu[1]. W 1907 roku wróciła z Modersohnem do Worpswede[4][1].

2 listopada 1907 roku urodziła córkę Mathilde (1907–1998), po czym po 18 dniach zmarła[3] na skutek nagłego zatoru[4].

Twórczość edytuj

Inspiracją dla jej twórczości były obrazy Arnolda Böcklina, ale przede wszystkim dzieła francuskich malarzy Paula Cézanne'a (1839–1906) i Paula Gauguina (1848–1903)[1]. Jej styl charakteryzowały mocne ciemne barwy, a przedstawiane postaci, martwe natury i pejzaże miały proste formy i ostro zarysowane kontury[1]. Po nieudanej wystawie indywidualnej w Kunsthalle Bremen w 1899 roku, wycofała się z życia publicznego i pracowała w zaciszu domowym[5]. Uznanie przyszło dopiero po jej przedwczesnej śmierci[5] – Becker uznawana jest za prekursorkę ekspresjonizmu[1][5].

Przed śmiercią westchnęła podobno „Jaka szkoda”. Nie zobaczyła narodzin kubizmu, nie doczekała się własnej wystawy. Od najmłodszych lat chciała „stać się kimś”, „nareszcie coś osiągnąć”. Jako pierwsza kobieta namalowała siebie nago. Kładzie rękę na brzuchu i ciekawie wygląda z obrazu. W swojej sztuce osiągnęła spełnienie[6].

Dzieła edytuj

Galeria edytuj

  •  
    Autoportret (1902)
  •  
    Matka karmiąca (1902)
  •  
    Dziecko na poduszce (ok. 1904)
  •  
    Dziewczyna z królikiem (1905)
  •  
    Martwa natura (1906)
  •  
    Spoczywająca kobieta z dzieckiem
  •  
    Autoportret (1907)
  •  
    Portret Clary Westhoff-Rilke (1905)
  •  
    Akt dziecięcy z akwarium ze złotymi rybkami (1907)
  •  
    Martwa natura z glinianym dzbanem (1907)
  •  
    Camilla Branch (Autoportret) (1907)
  •  
    Autoportret (Akt z bursztynowym naszyjnikiem i kwiatami II) (1906)
  •  
    Autoportret w 6. rocznicę ślubu (1906)
  •  
    Portret Rainera Marii Rilkego (1906)
  •  
    Modląca się stara wiejska kobieta (ok. 1905)
  •  
    Wieczorny krajobraz, (1904)
  •  
    Kanał przy torfowisku z barkami (1900)
  •  
    Ścieżka wśród brzóz (ok. 1899)
  •  
    Dzieci z latarniami
  •  
    Elsbeth z kurczakami pod jabłonią

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e f g h Leonie von Wilkens: Becker-Modersohn, Paula. W: Neue Deutsche Biographie 1. 1953, s. 722. [dostęp 2017-04-11]. (niem.).
  2. ↑ a b c d Radio Bremen ''Dresden – Bremen – Worpswede, Biografie Paula Modersohn-Becker'' [online] [dostęp 2017-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2007-12-21] (niem.).
  3. ↑ a b c d Norbert Wolf, Expressionismus, Köln: Taschen GmbH, 2015, s. 74-75, ISBN 978-3-8365-0525-3, OCLC 910974472 [dostęp 2021-03-27].
  4. ↑ a b c Otto Modersohn, [w:] Worpswede-museen.de [online] [dostęp 2017-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-22] (niem.).
  5. ↑ a b c Paula (Modersohn-)Becker, [w:] Worpswede-museen.de [online] [dostęp 2017-04-11] (niem.).
  6. ↑ Anna Arno, Jaka szkoda: krótkie życie Pauli Modersohn-Becker, Gdańsk 2015, ISBN 978-83-7908-033-5, OCLC 951143694 [dostęp 2021-04-11].

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Paula_Modersohn-Becker&oldid=69242460”