Stapedotomia – jedna z technik operacyjnych stosowanych w otologii głównie w leczeniu otosklerozy. Wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym (znieczulenie przewodu słuchowego zewnętrznego przy zastosowaniu mikroskopu operacyjnego – mikrochirurgia ucha). Operacja jest zwykle wykonywana przy użyciu wziernika usznego lub rozwórek, zakładanych przez przewód słuchowy zewnętrzny.

Wskazania

edytuj

Przeciwwskazania

edytuj

Etapy operacji

edytuj
 
Protezki strzemiączka stosowane podczas stapedotomii lub stapedektomii.
  • otwarcie jamy bębenkowej (tympanotomia)
    • cięcie śródprzewodowe okrężne (prowadzone w przewodzie słuchowym zewnętrznym) od obrąbka do skrawka małżowiny usznej
    • odwarstwienie płata skórno-bębenkowego – odpreparowanie skóry przewodu słuchowego zewnętrznego od kości przy użyciu mikroraspatora, mikronożyczek, kosy lub noża Rosena; wraz ze skórą przewodu odpreparowuje się także pierścień włóknisto-chrzęstny, na którym spoczywa błona bębenkowa; następnie odpreparowany płat skórno-bębenkowy przemieszcza się ku górze aby uwidocznić wyrostek krótki kowadełka
  • uwidocznienie okienka owalnego – usunięcie fragmentu kości przewodu słuchowego zewnętrznego za pomocą ostrej łyżeczki lub wiertła diamentowego; usunięcie kości wykonuje się, aby uwidocznić ścięgno mięśnia strzemiączkowego i odnogę długą kowadełka; na tym etapie operacji zwraca się szczególną uwagę, aby nie uszkodzić kowadełka
  • wykonanie otworu w płytce strzemiączka
    • przed wykonaniem otworu w płytce (infrastruktura strzemiączka) jamę bębenkową należy oczyścić z krwi i opiłków kostnych przy pomocy spongostanu lub mikrossaka
    • za pomocą perforatora o średnicy 0,3-0,6 mm wykonuje się otwór w infrastrukturze strzemiączka (płytka strzemiączka); otwór można także wykonać za pomocą lasera lub mikrohaczyka
  • założenie protezki – przed założeniem protezki rozłącza się staw kowadełkowo-strzemiączkowy (dezartykulacja stawu kowadełkowo-strzemiączkowego), czasami także przecina się ścięgno mięśnia strzemiączkowego
    • usunięcie ramion strzemiączka (suprastruktura strzemiączka) za pomocą kleszczyków
    • założenie protezki – nóżkę protezki zakłada się do otworu wykonanego w infrastrukturze strzemiączka, a jej drugi koniec, pętlę (główkę) protezki, zakłada się na odnogę długą kowadełka
    • zaciśnięcie kleszczykami główki na odnodze długiej kowadełka, aby się nie zsunęła i szczelnie obejmowała kość kowadełka
  • szczeliny pomiędzy założoną protezką a infrastrukturą strzemiączka, zaopatruje się fragmentami żyły lub tkanki tłuszczowej wcześniej pobranej od pacjenta lub spongostanem
  • sprawdzenie ruchomości kosteczek słuchowych
  • oczyszczenie pola operacyjnego – odessanie krwi
  • repozycja płata skórno-bębenkowego
  • opatrunek do przewodu słuchowego zewnętrznego

W przypadku wykonywania operacji w znieczuleniu miejscowym, można sprawdzić „na stole operacyjnym” efekt poprawy słuchu – badanie szeptem.

Postępowanie pooperacyjne

edytuj

Przez pierwszą dobę po operacji pacjent powinien leżeć w łóżku, nie wstawać, a szczególnie unikać gwałtownych ruchów głową, które mogą doprowadzić do przemieszczenia protezki. Opatrunki uszne wykonywane są w mikrootoskopii. Opatrunek z przewodu słuchowego zewnętrznego usuwa się po 3–4 dniach.

Powikłania

edytuj

Operacja zwykle jest obarczona małą liczbą powikłań, jednak czasami może wystąpić:

Zobacz też

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Technika zabiegów i operacji w otorynolaryngologii. B. Latkowski (red.). Warszawa: PZWL, 2000. ISBN 83-200-2446-3.

Linki zewnętrzne

edytuj