Szare

wieś w województwie śląskim

Szarewieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie żywieckim, w gminie Milówka. Powierzchnia sołectwa wynosi 725 ha, a liczba ludności 800, co daje gęstość zaludnienia równą 109 os./km²[4]. Herbem wsi Szare są trzy podkowy.

Szare
wieś
Ilustracja
Zabudowa wsi
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Powiat

żywiecki

Gmina

Milówka

Liczba ludności (2018)

776[2]

Strefa numeracyjna

33

Kod pocztowy

34-383[3]

Tablice rejestracyjne

SZY

SIMC

0062662

Położenie na mapie gminy Milówka
Mapa konturowa gminy Milówka, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Szare”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Szare”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Szare”
Położenie na mapie powiatu żywieckiego
Mapa konturowa powiatu żywieckiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Szare”
Ziemia49°33′35″N 19°02′46″E/49,559722 19,046111[1]
herb wsi Szare

Położenie edytuj

Wieś leży na wysokości 400–600 m n.p.m. w południowo-wschodniej części Międzygórza Jabłonkowsko-Koniakowskiego. Rozciągnięta jest w dolince potoku Szarzanka – pomiędzy wzniesieniami Kiczorka, Suche i Syberia na południowym wschodzie a grzbietem Szarego na północnym zachodzie[5].

Części wsi edytuj

Integralne części wsi Szare[6][7]
SIMC Nazwa Rodzaj
1003495 Krutaki część wsi
0062691 Suche część wsi

Historia edytuj

Szare, według wójta żywieckiego Andrzeja Komonieckiego nazywane również Śmierlawką, powstało ok. 1625 r. – prawdopodobnie przez podniesienie przez królową Konstancję do rangi wsi starszej osady wołoskiej. Na terenie tym osiedleni zostali również chłopi z Lipowej, których ziemie zabrał w 1608 r. Mikołaj Komorowski, tworząc lipowski folwark. Szare było wsią zarębną i należało do klucza folwarcznego Węgierskiej Górki; jego mieszkańcy byli zobowiązani m.in. do „wyrabiania” w lasach określonej ilości drewna i spławiania go Sołą do Żywca lub nawet Krakowa.

Z Szarego pochodził Tomasz Masny – jeden z „najsłynniejszych” żywieckich zbójników, herszt zbójnickiej familii, grasującej w latach 16231624 po całej Żywiecczyźnie.

W 1672 r. wieś liczyła 20 gospodarstw i 170 mieszkańców, oprócz prac w lesie zajmujących się głównie pasterstwem. Według inwentarza z 1817 r. należało do niej 366 polan o łącznej powierzchni ok. 820 ha. Ludomir Sawicki, prowadzący badania nad pasterstwem na Żywiecczyźnie w 1914 r. zanotował, że na letni wypas mieszkańcy wsi pędzą swe owce do odległych o cały dzień drogi szałasów na Raczy i Przysłopie w Rycerce[8]. W XIX w. działał tu prymitywny zakład produkujący tekturę.

Według austriackiego spisu ludności z 1900 w 297 budynkach w Szarem (obejmujących również późniejsze Laliki) na obszarze 2168 hektarów mieszkało 1945 osób (gęstość zaludnienia 89,7 os./km²), z czego 1934 (99,4%) było katolikami, 10 (0,5%) wyznawcami judaizmu a 1 innej religii, 1937 (99,6%) polsko- a 8 (0,4%) niemieckojęzycznymi[9].

7 października 1940 r. w ramach hitlerowskiej „Saybusch-Aktion” (Akcja Żywiec) wysiedlono z Szarego 58 polskich rodzin (318 osób), osiedlając na ich miejsce 18 rodzin (70 osób) niemieckich. Wyzwolenie wsi nastąpiło 6 kwietnia 1945 r., lecz na odległej o parę km na południe górze Szklanówce okrążone oddziały niemieckie broniły się aż do 30 kwietnia.

W 1948 z miejscowości wyodrębniły się Laliki.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bielskiego.

Zabytki edytuj

 
Dzwonnica w Szarem z 1784 roku

We wsi, przy drodze na Pawlicznem, znajduje się kaplica pw. Wniebowzięcia Matki Boskiej. Wystawiona w 1826 r. przez Szczepana Kuśnierza. Murowana, z kamienia, na rzucie prostokąta, ma kolebkowe sklepienie i gontowy dach z wydatnym okapem od frontu. We wnętrzu ołtarzyk z obrazem Wniebowzięcia, o charakterze ludowego baroku. We wsi znajduje się także drewniana dzwonnica z 1784 roku[10].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 134407
  2. Milówka w liczbach. beskidLIVE.pl, 11 września 2019. [dostęp 2020-12-17].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1243 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. UG Milówka: Statut Sołectwa Szare. [w:] www.milowka.com.pl [on-line]. 2009-12-28, 2009. [dostęp 2011-01-01].
  5. Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2023-07-23].
  6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  7. GUS. Rejestr TERYT.
  8. Ludomir Sawicki. Szałaśnictwo w Górach Żywieckich (Wędrówki pasterskie w Karpatach IV). „Materiały antropologiczno-archeologiczne i etnograficzne”. Tom XIV, dział III, s. 184–195, 1919. Akademia Umiejętności, Kraków. (pol.). 
  9. Gemeindelexikon der im Reichsrate vertretenen Königreiche und Länder, bearbeitet auf Grund der Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1900, XII. Galizien. Wien: 1907.
  10. Drewniana architektura sakralna – Dzwonnica w Szarem. „Nad Sołą i Koszarawą”. 10 (161), 2005-05-15.