Tarnów (Goworowice)

wieś w województwie opolskim

Tarnówprzysiółek wsi Goworowice w Polsce, położony w województwie opolskim, w powiecie nyskim, w gminie Kamiennik[3][4].

Tarnów
przysiółek wsi
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Powiat

nyski

Gmina

Kamiennik

Część miejscowości

Goworowice

Wysokość

260 –270 m n.p.m.

Strefa numeracyjna

77

Kod pocztowy

48-388[2]

Tablice rejestracyjne

ONY

SIMC

0495881

Położenie na mapie gminy Kamiennik
Mapa konturowa gminy Kamiennik, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Tarnów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Tarnów”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Tarnów”
Położenie na mapie powiatu nyskiego
Mapa konturowa powiatu nyskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Tarnów”
Ziemia50°33′00″N 17°08′46″E/50,550000 17,146111[1]

W latach 1975–1998 przysiółek administracyjnie należał do ówczesnego województwa opolskiego.

Na skanach map w geoportalu przysiółek jest oznaczony jako Tarnawa.

W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizowanej formie Tarnava oraz w staropolskiej Tarnawa w szeregu wsi lokowanych na prawie polskim iure polonico[5][6].

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 138894
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 325 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  4. GUS. Rejestr TERYT
  5. Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online.
  6. H. Markgraf, J. W. Schulte, „Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis”, Breslau 1889.