Ted Danson

aktor amerykański

Ted Danson, właściwie Edward Bridge Danson III[1][2] (ur. 29 grudnia 1947[3] w San Diego[4]) – amerykański aktor i producent filmowy pochodzenia szkockiego, niemieckiego i irlandzkiego[5]. Do 2015 był w obsadzie serialu CBS CSI: Kryminalne zagadki Las Vegas jako D.B. Russell. W tym samym roku wyemigrował ze swoją postacią do CSI: Cyber. Był częścią obsady słynnego amerykańskiego sitcomu NBC Zdrówko (Cheers) z lat 80. i za swój występ wygrał Złoty Glob i Emmy, a pod koniec lat 90. w popularnej serii Jak pan może, panie doktorze? (Becker) jako doktor John Becker. Ma swoją gwiazdę na Walk of Fame[6].

Ted Danson
Ilustracja
Ted Danson (2018)
Imię i nazwisko Edward Bridge Danson III
Data i miejsce urodzenia 29 grudnia 1947
San Diego
Zawód aktor, producent filmowy
Współmałżonek Randall „Randy” Gosch
(1970–1975; rozwód)
Cassandra Coates
(1977–1993; rozwód)
Mary Steenburgen
(od 1995)
Lata aktywności od 1972
Multimedia w Wikimedia Commons
Ekipa Dobrego miejsca: Ted Danson, Kristen Bell, William Jackson Harper, D’Arcy Carden, Manny Jacinto i Jameela Jamil
Ted Danson w 1990

ŻyciorysEdytuj

Wczesne lataEdytuj

Jest jedynym synem archeologa Edwarda Bridge Dansona Jr. i Jessiki MacMaster[7], ma siostrę Jan. Dorastał w Flagstaff, w północnej części stanu Arizona. W latach 1961-66 uczęszczał do szkoły średniej dla chłopców Kent School w Kent w stanie Connecticut, gdzie był gwiazdorem koszykówki. W latach 1966-68 studiował dramat na Uniwersytecie Stanforda[8] w Stanford w stanie Kalifornia. Otrzymał licencjat na Carnegie-Mellon University w Pittsburgh w stanie Pensylwania. Ukończył także Beverly Hills Playhouse w Beverly Hills.

KarieraEdytuj

W 1972 wystąpił po raz pierwszy na scenie off-Broadwayu w spektaklu Toma Stopparda Prawdziwy inspektor Hound (The Real Inspector Hound), a rok później zagrał w Brooks Atkinson Theatre na Broadwayu w sztuce Status Quo Vadis u boku Bruce’a Boxleitnera. Zadebiutował na małym ekranie w serialu NBC Somerset (1975–76) z Sigourney Weaver. W 1978 przeniósł się do Los Angeles, gdzie uczęszczał do Actors Institute. Rok potem pojawił się po raz pierwszy na kinowym ekranie jako policjant w dramacie kryminalnym Cebulowe pole (The Onion Field, 1979) u boku Jamesa Woodsa. Po występie w telewizyjnej adaptacji powieści Marilyn French ABC Miejsce dla kobiet (The Women’s Room, 1980) z Lee Remick i Alem Corley'em, zagrał postać cynicznego adwokata rejonowego w dreszczowcu Żar ciała (Body Heat, 1981) u boku Williama Hurta i Kathleen Turner.

Ogromnym sukcesem była rola właściciela tawerny Sama Malone w sitcomie NBC Zdrówko (Cheers, 1982-93), która została uhonorowana dwukrotnie nagrodą Złotego Globu, dwukrotnie nagrodą Emmy i American Comedy Award. Jego kreacja kazirodczego ojca molestującego seksualnie w przeszłości swoją nastoletnią córkę w telewizyjnym dramacie ABC Amelia (Something About Amelia, 1984) z Glenn Close i Jane Kaczmarek przyniosła mu nagrodę Złotego Globu i była nominowana do nagrody Emmy. Zagrał tytułową rolę w miniserialu NBC Podróże Guliwera (Gulliver's Travels, 1996).

Życie prywatneEdytuj

Trzykrotnie żonaty: po raz pierwszy z Randall „Randy” Lee Gosch (1970-1975), drugi raz z Cassandrą „Casey” Coates (od 30 lipca 1977 do 1993), z którą ma dwie córki – Kate (ur. 24 grudnia 1979) i adoptowaną od 1987 roku Alexis (ur. 1985). Spotykał się z aktorką Whoopi Goldberg (1992-1994). Jego trzecią żoną jest Mary Steenburgen, którą poślubił 7 października 1995.

Przez wiele lat był weganinem, zanim przekonał się do diety pescetarian[9]. Danson cierpiał na zespół Polanda, a jako dziecko z tego powodu był zastraszany[10].

Wybrana filmografiaEdytuj

Filmy fabularneEdytuj

Seriale TVEdytuj

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ Ted Danson Actor, Producer (ang.). TV Guide. [dostęp 2016-08-13].
  2. ↑ Ted Danson (ang.). TV.com. [dostęp 2015-12-13].
  3. ↑ Ted Danson (ang.). Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-08-13].
  4. ↑ Ted Danson (ang.). Listal. [dostęp 2016-01-31].
  5. ↑ Ted Danson – What Nationality Ancestry Race (ang.). Ethnicity of Celebs. [dostęp 2016-08-13].
  6. ↑ Ted Danson (29 de Dezembro de 1947) (port.). Filmow. [dostęp 2016-08-13].
  7. ↑ Ted Danson Biography (1947-) (ang.). Film Reference. [dostęp 2016-08-13].
  8. ↑ Hal Erickson: Ted Danson Biography (ang.). AllMovie. [dostęp 2020-08-13].
  9. ↑ 'Cheers to Ted Danson for Going Vegan (ang.). Mercy For Animals. [dostęp 2016-08-13].
  10. ↑ Orange Coast Magazine (ang.). Emmis Communications. [dostęp 2016-08-13].

BibliografiaEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ted_Danson&oldid=62960113”