Wikipedia

Trigonotis

rodzaj roślin

Trigonotis – rodzaj roślin należący do rodziny ogórecznikowatych (Boraginaceae), blisko spokrewniony z niezapominajką Myosotis (należą do tego samego plemienia). Obejmuje około 50[5]–60[6] gatunków. Występują one głównie w Azji na obszarze od Himalajów po Japonię (w Chinach 39 gatunków, z czego 34 to endemity[7]), ale jeden gatunek sięga południowo-wschodnich krańców Europy (T. peduncularis rośnie w rejonie Astrachania)[8], a inny rośnie na Nowej Gwinei (T. papuana)[5]. Rośliny te rosną w miejscach nasłonecznionych, piaszczystych i skalistych, ale też w lasach i nad ciekami. Rzadko bywają uprawiane jako ozdobne, przy czym zwykle formy poduszkowe w ogrodach skalnych (np. T. rotundifolia) lub wyróżniające się srebrzystymi liśćmi T. omeiensis[5].

Trigonotis
Ilustracja
Trigonotis brevipes
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

ogórecznikowce

Rodzina

ogórecznikowate

Rodzaj

Trigonotis

Nazwa systematyczna
Trigonotis Tausch
Flora 7: 234. 21 Apr 1824[3]
Synonimy
  • Endogonia (Turcz.) Lindl.
  • Havilandia Stapf
  • Pedinogyne Brand
  • Stephanocaryum Popov[4]
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons
Trigonotis guilielmi
Trigonotis peduncularis

Morfologia edytuj

Pokrój
Byliny i rośliny dwuletnie, rzadko jednoroczne[7]. Pędy pojedyncze lub rozgałęzione do gęstych roślin poduszkowych[7], osiągają do 1 m wysokości[5]. Pędy sztywno lub miękko owłosione, rzadko nagie[7].
Liście
Skrętoległe lub naprzeciwległe, pojedyncze, owłosione[5].
Kwiaty
5-krotne, niebieskie[5] lub białe[7], zebrane w skrętki pojedyncze lub rozgałęzione dichotomicznie[7]. Działki kielicha zrośnięte tylko u nasady. Płatki korony zrośnięte u nasady w krótką rurkę z białymi osklepkami brodawkowatymi lub owłosionymi w gardzieli. Końce płatków rozpostarte i zaokrąglone tworzą koronę kółkową. Pręciki równej długości, zwykle krótsze od rurki korony, ich nitki są bardzo krótkie, a pylniki krótkie. Zalążnia górna, czterokomorowa, z pojedynczą szyjką słupka jeszcze krótszą od pręcików, nie wystającą z rurki korony[5].
Owoce
Rozłupnie rozpadające się na cztery drobne, lśniąco czarne, trójkanciaste rozłupki[5].

Systematyka edytuj

Rodzaj należy do plemienia Myosotideae w podrodzinie Cynoglossoideae w obrębie rodziny ogórecznikowatych Boraginaceae[4].

Wykaz gatunków[9]

Przypisy edytuj

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-22] (ang.).
  3. ↑ Trigonotis. [w:] Index Nominum Genericorum [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2019-01-01].
  4. ↑ a b Genus: Trigonotis Steven. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2019-01-01].
  5. ↑ a b c d e f g h Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 2. Perennials and annuals. London: Macmillan, 2002, s. 244. ISBN 0-333-74890-5.
  6. ↑ David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 938, DOI: 10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  7. ↑ a b c d e f Trigonotis Steven. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2019-01-01].
  8. ↑ T.G. Tutin, V.H. Heywood i in.: Flora Europaea Vol. 3. Cambridge, London, New York, New Rochelle, Melbourne, Sydney: Cambridge University Press, 1981, s. 118.
  9. ↑ Trigonotis. [w:] The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2019-01-01].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Trigonotis&oldid=70134140”