Wałdaj (wyżyna)

wyżyna w Rosji

Wałdaj (831), inaczej Wzgórza Wałdaj, Wyżyna Wałdajska, historycznie Góry Wałdajskie, Góry Alańskie lub Góry Alauńskie[1] (ros. Валдай, także Валдайская возвышенность, Wałdajskaja wozwyszennost´) – wyżyna w Rosji, w północno-zachodniej części Niziny Wschodnioeuropejskiej, mniej więcej w połowie drogi pomiędzy Moskwą a Petersburgiem. We wczesnym średniowieczu Wałdaj pokryty był puszczą znaną jako Las Wołkowski, Las Wołkoński lub Las Okowski, stąd w źródłach historycznych nazwy te czasem stosowało się wymiennie[2][3].

Wałdaj
Ilustracja
Krajobraz wyżyny Wałdaj
Megaregion

Nizina Wschodnioeuropejska

Prowincja

Nizina Środkoworosyjska

Podprowincja

Wałdaj

Zajmowane
jednostki
administracyjne

Rosja
- obwód leningradzki
- obwód nowogrodzki
- obwód pskowski

Wyżyna wznosi się maksymalnie na wysokość 346,9 m n.p.m. Zbudowana jest z materiałów morenowych zalegających na wyniesionym fundamencie, który tworzą skały wapienne oraz łupki karbońskie i dewońskie.

Wałdaj jest działem wodnym między zlewiskiem jeziora Ilmen a dorzeczami biorących tu swój początek: Wołgi, Dniepru, Dźwiny, Siasiu i Mołogi. Tak więc region ten należy do zlewisk Morza Kaspijskiego (Wołga, Mołoga), Morza Czarnego (Dniepr) oraz Morza Bałtyckiego (Siaś, Dźwina).

Stanowi pojezierze (największe jeziora: Seliger, Wsieług, Wielje, Szlino, Pieno, Wołgo), które opada stromą krawędzią na północny zachód ku płaskiej Nizinie Ilmeńskiej. W obniżeniach znajdują się bagna. Dużo terenów pokrywają lasy iglaste i pola uprawne. Na wzgórzach Wałdaj znajdują się także Wałdajski Park Narodowy (Rezerwat Biosfery UNESCO od 2004 roku[4]) oraz Centralno-Leśny Rezerwat Biosfery (Rezerwat Biosfery UNESCO od 1985 roku[5]).

W Wałdaju prywatną rezydencję ma Władimir Putin.[6]

BibliografiaEdytuj

  • Roman Biesiada, Tadeusz Lenczkowski, Lech Ratajski: Słownik Geografii ZSRR. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1974, s. 70.

PrzypisyEdytuj

Linki zewnętrzneEdytuj