Wzór Dobińskiego – w kombinatoryce wzór wyrażający liczbę podziałów zbioru -elementowego[1]:

Liczbę nazywa się -tą liczbą Bella na cześć Erica Temple Bella.

Powyższy wzór może być postrzegany jako szczególny przypadek, dla bardziej ogólnego stosunku:

Nazwą tą określa się również ogólniejszy wzór na wielomiany Bella:

Treść probabilistyczna edytuj

Wyrażenie dane przez wzór Dobińskiego jest  -tym momentem rozkładu Poissona z wartością oczekiwaną 1. Innymi słowy, wzór Dobińskiego stwierdza, że liczba podziałów zbioru mocy   jest równa  -temu momentowi tego rozkładu.

Dowód edytuj

Dowód podany tu jest adaptacją do probabilistycznego języka dowodu danego przez Gian-Carlo Rotę[2].

W kombinatoryce używa się symbolu Pochhammera   na oznaczenie silni dolnej:

 

podczas gdy w teorii funkcji specjalnych ten sam zapis oznacza silnię górną. Jeśli   i   są nieujemnymi liczbami całkowitym,   to   jest liczbą tych funkcji różnowartościowych, które odwzorowują zbiór mocy   w zbiór mocy  

Niech   będzie dowolną funkcją ze zbioru   mocy   na zbiór   mocy   Dla dowolnego   niech   Wtedy   jest podziałem zbioru   wprowadzonym przez relacji równoważności „bycia w tym samym włóknie”. Tę relację równoważności nazywa się jądrem funkcji   Dowolna funkcja z   do   rozkłada się na:

  • jedną funkcję która mapuje element A do tej części jądra, do której on należy, oraz
  • inną funkcję, która jest koniecznie różnowartościowa, która mapuje jądro w zbiór  

Pierwszy z tych dwóch czynników jest całkowicie określony przez podział π, który jest jądrem. Liczba funkcji różnowartościowych z π do   jest równa   gdzie   jest liczbą czynników podziału   Tak więc łączna liczba funkcji ze zbioru   mocy   w zbiór   mocy   jest równa:

 

indeks π przebiega przez zbiór wszystkich podziałów   Z drugiej strony liczba funkcji z   do   jest równa   Stąd wynika:

 

Jeśli   jest zmienną losową o rozkładzie Poissona z wartością oczekiwaną 1, wtedy  -ty moment tego rozkładu prawdopodobieństwa jest dany przez:

 

Ale wszystkie momenty silni   tego rozkładu prawdopodobieństwa są równe 1. Zatem:

 

i to jest właśnie liczba podziałów zbioru   q.e.d.

Przypisy edytuj

  1. G. Dobiński. Der Reihe Summirung   für   = 1, 2, 3, 4, 5, .... „Grunert’s Archiv”. 61 (1877). s. 333–336. 
  2. Gian-Carlo Rota. The Number of Partitions of a Set. „American Mathematical Monthly”. 71 (5), s. 498–504, maj 1964. 

Linki zewnętrzne edytuj