Zachary Tyler Donohue (ur. 8 stycznia 1991 w Madison) – amerykański łyżwiarz figurowy, startujący w parach tanecznych z Madison Hubbell. Wicemistrz (drużynowo) i brązowy medalista olimpijski z Pekinu (2022), uczestnik igrzysk olimpijskich (2018), mistrz (2014) i brązowy medalista (2020) mistrzostw czterech kontynentów, trzykrotny wicemistrz (2018, 2021, 2022) i brązowy medalista mistrzostw świata (2019), zwycięzca finału Grand Prix (2018) oraz trzykrotny mistrz Stanów Zjednoczonych (2018, 2019, 2021).

Zachary Donohue
Ilustracja
Madison Hubbell i Zachary Donohue (2017)
Reprezentacja

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

8 stycznia 1991
Madison

Wzrost

188 cm

Konkurencja

Pary taneczne

Partner sportowy

Madison Hubbell
Poprzednio:
Alissandra Aronow
Piper Gilles
Lili Lamar
Kaylyn Patitucci
Sara Bailey

Trener

Marie-France Dubreuil, Patrice Lauzon, Romain Haguenauer, Josée Piché, Pascal Denis, B. Brisebois
Poprzednio:
Natalja Annienko-Deller, Elizabeth Punsalan, Massimo Scali, Marina Zujewa, Igor Szpilband, Pasquale Camerlengo, Anżelika Kryłowa, Patti Gottwein

Klub

Lansing SC

Zakończenie kariery

26 marca 2022

Rekordy życiowe ISU
Nota łączna

222,39
Mistrzostwa świata 2022

Taniec rytmiczny

89,72
Mistrzostwa świata 2022

Taniec dowolny

132,67
Mistrzostwa świata 2022

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
srebro Pekin 2022 drużynowo
brąz Pekin 2022 pary taneczne
Mistrzostwa świata
srebro Montpellier 2022 pary taneczne
srebro Sztokholm 2021 pary taneczne
srebro Mediolan 2018 pary taneczne
brąz Saitama 2019 pary taneczne
Mistrzostwa czterech kontynentów
złoto Tajpej 2014 pary taneczne
brąz Seul 2020 pary taneczne
Finał Grand Prix
złoto Vancouver 2018 pary taneczne
brąz Turyn 2019 pary taneczne
Strona internetowa

Życiorys

edytuj

Kariera juniorska

edytuj

W latach 2008–2010 jego partnerką sportową była Piper Gilles z którą utrzymywali się w czołówce zawodów juniorskich z cyklu Junior Grand Prix. Ich trenerką była Patty Gottwein. W sezonie 2008/2009 wygrali zawody Junior Grand Prix w Czechach i zajęli drugie miejsce w Południowej Afryce. Zakwalifikowali się do finału Junior Grand Prix, ale musieli się wycofać z powodu kontuzji pachwiny Piper. Oprócz tego zostali dwukrotnymi brązowymi medalistami mistrzostw Stanów Zjednoczonych juniorów. Po zakończeniu etapu rywalizacji w kategorii juniorów Gilles i Donohue zakończyli współpracę w maju 2010 r[1].

Kariera seniorska

edytuj

Zaraz po zakończeniu partnerstwa z Gilles, Donohue rozpoczął jazdę z Alissandrą Aronow pod okiem sztabu trenerskiego Mariny Zujewej i Igora Szpilbanda. Wspólnie zadebiutowali na zawodach seniorskich, lecz szybko zakończyli współpracę, zaraz po mistrzostwach Stanów Zjednoczonych.

W maju 2011 roku Donohue rozpoczął jazdę z nową partnerką sportową Madison Hubbell. Para rozpoczęła treningi w Bloomfield Hills pod okiem sztabu trenerskiego Pasquale Camerlengo, Anżeliki Kryłowej, Elizabeth Punsalan, Massimo Scali, a następnie rozpoczęli współpracę z Natalją Annienko-Deller w 2014 r. W swoim pierwszym wspólnym sezonie 2011/2012 odnieśli swoje pierwsze zwycięstwo w zawodach międzynarodowych Nebelhorn Trophy 2011. Ponadto zajęli 5. miejsce na mistrzostwach czterech kontynentów oraz 10. lokatę na mistrzostwach świata. W 2014 roku zostali mistrzami czterech kontynentów.

13 kwietnia 2015 roku Hubbell i Donohue poinformowali o zmianie sztabu trenerskiego. Przenieśli się do Montrealu, aby trenować u Marie-France Dubreuil, Patrice Lauzona, Romaina Haguenauera i ich sztabu trenerskiego w Centre Gadbois. W 2015 odnieśli pierwsze zwycięstwo w zawodach z cyklu Grand Prix, Trophée Éric Bompard 2015. W sezonie olimpijskim 2017/2018 zaczęli regularnie stawać na podium. Po raz trzeci z rzędu wygrali U.S. International Classic, zdobyli srebro NHK Trophy i brąz Skate Canada International. W finale Grand Prix uplasowali się tuż za podium. Następnie po raz pierwszy wywalczyli tytuł mistrzów Stanów Zjednoczonych po trzech latach zajmowania miejsca na trzecim stopniu podium[2]. Przed igrzyskami byli wymieniani jako jedni z pretendentów do medalu. Po pierwszym dniu igrzysk olimpijskich 2018 w Pjongczangu zajmowali 3. miejsce z notą za taniec krótki 77,75 pkt.[3] Jednak podczas tańca dowolnego sędziowie uznali podparcie Zacha za błąd i oprócz niższej oceny technicznej przyznali im punkt odjęcia. Hubbell i Donohue za taniec dowolny otrzymali 109,04 pkt, co dało notę łączną 187,69 pkt. Ostatecznie uplasowali się na czwartym miejscu ustępując na podium rodakom, rodzeństwu Shibutani[4]. W marcu 2018 r. zdobyli srebrny medal mistrzostw świata w Mediolanie[5][6].

Życie prywatne

edytuj

18 września 2022 roku poślubił australijską łyżwiarkę figurową Chantelle Kerry[7].

Osiągnięcia

edytuj

Z Madison Hubbell

edytuj
Zawody 11–12 12–13 13–14 14–15 15–16 16–17 17–18 18–19 19–20 20–21 21–22
Międzynarodowe[8]
Zimowe igrzyska olimpijskie 4 3
Mistrzostwa świata 10 10 6 9 2 3 C 2 2
Mistrzostwa czterech kontynentów 5 1 4 4 4 3
GP Finał Grand Prix 6 5 4 1 3
GP NHK Trophy 3 2
GP Skate America 6 4 2 1 1 1 1
GP Skate Canada International 5 3 3 3 1 2
GP Trophée de France 4 3 1 2
GP Gran Premio d’Italia 2
CS U.S. International Classic 1 1 1 1
CS Finlandia Trophy 3 WD 2
CS Golden Spin Zagrzeb 1
Nebelhorn Trophy 1 1
Krajowe[8]
Mistrzostwa Stanów Zjednoczonych 3 4 4 3 3 3 1 1 2 1 2
Midwestern Sectionals 1
Zawody drużynowe[8]
Zimowe igrzyska olimpijskie 2
World Team Trophy 1 T
3 P

Z Piper Gilles

edytuj
 
Gilles i Donohue na mistrzostwach świata juniorów 2010
Zawody 08–09 09–10
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe[9]
Mistrzostwa świata juniorów 9
JGP Finał WD
JGP w Czechach 1
JGP w Niemczech 3
JGP na Węgrzech 4
JGP w RPA 2
Krajowe[9]
Mistrzostwa Stanów Zjednoczonych 3 J 3 J
Midwestern Sectionals 2 J

Programy

edytuj

Madison Hubbell / Zachary Donohue

Sezon Taniec rytmiczny (RD) Taniec dowolny (FD) Pokazy mistrzów
2021–22
[10]
  • Janet Jackson medley:
    • Hip Hop: Nasty
    • Blues: Rope Burn
    • Hip Hop: Rhythm Nation
  • Drowning – Anne Sila
2020–21
[11]
2019–20
[12]
  • Jive: My Heart Belongs to Daddy – Cole Porter
  • Swing, quicksep: Let's Be Bad – Marc Shaiman, Scott Wittman
2018–19
[13]
2017–18
[14]
  • Samba: Le Serpent – Guem
  • Rumba: Cuando Calienta El Sol – Talya Ferro
  • Samba: Sambando – Los Ritmos Calientas
2016–17
[15]
2015–16
[16]
2014–15
[17]
  • Walc: Fiesta Flamenca – Monty Kelly
  • Paso doble: España cañí – 101 Strings, oryg. Pascual Marquina Narro
2013–14
[18]
  • Quickstep: Mr. Pinstripe Suit – Big Bad Voodoo Daddies
  • Fokstrot: Maddest Kind Of Love – Big Bad Voodoo Daddies
  • Charleston: Diga Diga Doo – Big Bad Voodoo Daddies
  • Nocturne Into Bohemian Rhapsody – Lucia Micarelli
  • Bang Bang – Nico Vega

2012–13
[19]
  • Walc, polka: Titanic medley – James Horner
  • Farrucas – Pepe Romero
  • Un Amor – Gipsy Kings
2011–12
[19]
  • Latin medley
  • Make You Feel My Love – Adele

Przypisy

edytuj
  1. Sarah S. Brannen: Finding a partner: When skating feels like dating. icenetwork, 2012-05-02. [dostęp 2018-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-19)]. (ang.).
  2. Rachel Lutz: Hubbell and Donohue upset Shibutanis for 2018 national ice dance title, both make Olympic team. NBC, 2018-01-08. [dostęp 2018-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-06)]. (ang.).
  3. Brandon Penny: Madison Hubbell And Zachary Donohue In Third After Olympic Short Dance Debut, With Shibutanis 0.02 Behind. Team USA, 2018-02-19. [dostęp 2018-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-21)]. (ang.).
  4. Nicholas Piotrowicz: Hubbell and Donohue miss podium, finish fourth. The Blade, 2018-02-20. [dostęp 2018-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-04)]. (ang.).
  5. Karen Price: Madison Hubbell And Zachary Donohue In Position For Long-Awaited World Championship Medal After Short Dance. Team USA, 2018-03-23. [dostęp 2018-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-24)]. (ang.).
  6. Karen Price: One Year After Devastating Fall, Hubbell And Donohue Finally Earn First World Championship Medal. Team USA, 2018-03-24. [dostęp 2018-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-08)]. (ang.).
  7. In The Loop – All The Latest News. ifsmagazine.com. [dostęp 2022-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-24)]. (ang.).
  8. a b c Competition Results – Madison HUBBELL / Zachary DONOHUE. ISU. [dostęp 2020-10-24]. (ang.).
  9. a b Competition Results – Piper GILLES / Zachary DONOHUE. ISU. [dostęp 2020-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-24)]. (ang.).
  10. Madison HUBBELL / Zachary DONOHUE: 2021/2022. ISU. [dostęp 2021-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-23)]. (ang.).
  11. Madison HUBBELL / Zachary DONOHUE: 2020/2021. ISU. [dostęp 2020-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-24)]. (ang.).
  12. Madison HUBBELL / Zachary DONOHUE: 2019/2020. ISU. [dostęp 2020-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-17)]. (ang.).
  13. Madison HUBBELL / Zachary DONOHUE: 2018/2019. ISU. [dostęp 2020-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-31)]. (ang.).
  14. Madison HUBBELL / Zachary DONOHUE: 2017/2018. ISU. [dostęp 2020-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-03)]. (ang.).
  15. Madison HUBBELL / Zachary DONOHUE: 2016/2017. ISU. [dostęp 2020-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-06)]. (ang.).
  16. Madison HUBBELL / Zachary DONOHUE: 2015/2016. ISU. [dostęp 2020-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-06)]. (ang.).
  17. Madison HUBBELL / Zachary DONOHUE: 2014/2015. ISU. [dostęp 2020-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-26)]. (ang.).
  18. Madison HUBBELL / Zachary DONOHUE: 2013/2014. ISU. [dostęp 2020-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-19)]. (ang.).
  19. a b Madison Hubbell & Zachary Donohue – Programs. hubbell-donohue.com. [dostęp 2020-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-03)]. (ang.).

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj