Łopatyn

Łopatyn (ukr. Лопатин) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie lwowskim i rejonie radziechowskim. Położone jest ok. 80 km na północny wschód od Lwowa. Miasto liczy 3403 mieszkańców i jest miastem partnerskim Otmuchowa.

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Łopatyn
Ten artykuł dotyczy miasta w obwodzie lwowskim . Zobacz też: wieś w obwodzie winnickim.
Łopatyn
Ilustracja
Kościół Niepokalanego Poczęcia NMP w Łopatynie
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo  Ukraina
Obwód Flag of Lviv Oblast.png lwowski
Prawa miejskie 1523
Powierzchnia 9 km²
Populacja (2006)
• liczba ludności
9300
Kod pocztowy 80262
Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Łopatyn”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Łopatyn”
Ziemia50°13′N 24°50′E/50,216667 24,833333
Multimedia w Wikimedia Commons
Portal Ukraina
Herb z czasów administracji polskiej

Wieś starostwa szczurowskiego, położona była w XVIII wieku w powiecie buskim[1].

Miasto znane m.in. z Cudownego Obrazu Matki Boskiej Łopatyńskiej, oraz grobu i pomnika generała Józefa Dwernickiego.

HistoriaEdytuj

Do 17 września 1939 w województwie tarnopolskim w Polsce.

Do 1772 w Rzeczypospolitej. W latach 1772-1918 miasto gminne w Królestwie Galicji i Lodomerii w Cesarstwie Austriackim. Do 1939 w II RP miasto gminne w województwie tarnopolskim, powiecie brodzkim.

ZabytkiEdytuj

  • Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny i św. Mikołaja w Łopatynie - budowę kościoła ukończono w 1782 roku. Polska świątynia po zakończeniu II wojny światowej została zamieniona na magazyn materiałów budowlanych. Dzieła zniszczenia dokonała miejscowa ludność m.in. prawie wszystkie rzeźby z ołtarza głównego pocięto piłą i spalono[2]. Zrujnowany kościół został oddany wiernym na początku lat 90. W kościele do roku 1944 r. znajdował się wcześniej wspomniany XVIII wieczny Cudowny Obraz Matki Boskiej Łopatyńskiej. Został on przewieziony przez tamtejszych polskich przymusowych wysiedleńców do miejscowości Wójcice (woj.opolskie), gdzie do dziś mieści się w tamtejszym Kościele św. Andrzeja. Dawni polscy mieszkańcy Łopatyna powołali w 2005 r. Stowarzyszenie Odnowienia Kościoła w Łopatynie z siedzibą w Wójcicach (nieformalnie istnieje od 1990 roku). Dzięki własnemu wkładowi pieniężnemu, przy współpracy Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Nysie i pomocy Senatu Rzeczypospolitej Polskiej rozpoczęło prace remontowe: wyremontowano dach i elewację. Od 2006 roku prace kontynuowane są ze środków własnych i przy znacznym wsparciu Ministerstwa Kultury, które w 2007 r. przeznaczyło sumę 140 tys. zł na prace związane z konserwacją i zrekonstruowaniem zniszczonych zabytkowych polichromii Stanisława Stroińskiego przedstawiających głównie sceny z życia Matki Boskiej. Znaczną pomoc okazał również powiat nyski, na terenie którego leżą Wójcice. Aktualnie ukończono kolejną fazę prac konserwatorskich przy sklepieniu prezbiterium. W ołtarzu głównym kościoła znajduje się kopia obrazu Matki Boskiej Łopatyńskiej – dar dawnych polskich mieszkańców Łopatyna.
  • zespół pałacowy zbudowany przez Chołoniewskich w 2 poł. XVIII wieku, spalony przez Rosjan w 1915 roku - zachowały się dwie oficyny (pomiędzy nimi ustawiono pomnik)
  • grób i pomnik generała Józefa Dwernickiego znajdujący się na miejscowym cmentarzu katolickim autorstwa Pawła Eutele
  • kwatera i pomnik żołnierzy polskich poległych w 1920 r.
  • willa burmistrza Żakiego
  • willa Beniamina Suchestowa (obecnie szkoła artystyczna)
  • cerkiew Zaśnięcia Bogurodzicy z 1926 roku
  • szkoła z czasów II RP
  • bursa szkolna
  • gorzelnia
  • wały zamku na uroczysko Zamczysko, 4 km na zachód od miasteczka

Ludzie związani z ŁopatynemEdytuj

Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie związani z Łopatynem.
  • Kazimierz Stefan z Wielkiego Młodocina Stawisz Młodecki[3] (ok. 1835–1900[4]) – właściciel dóbr Łopatyn[3], klucza brodzkiego[5]

Pobliskie miejscowościEdytuj

Miasta partnerskieEdytuj

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ Wiesław Bondyra, Własność ziemska w województwie bełskim w czasach saskich, Lublin 2015, s. 39.
  2. ↑ Tadeusz Kukiz Łopatyn. Dzieje i zabytki, Warszawa 2004.
  3. ↑ a b Kazimierz Stefan z Wielkiego Młodocina Stawisz Młodecki Pan na Warkowiczach, Brodach i Łopatynie. Nekrolog.
  4. ↑ Kazimierz Młodecki h. Półkozic (ID: sw.133044).
  5. ↑ Folwarki 2.) F.-wielkie i małe, wś, pow. brodzki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 397.

Linki zewnętrzneEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Łopatyn&oldid=61611503”