Agnieszka Balewska
Agnieszka Balewska znana też jako Dr Agi Bali i Agille Bagille (ur. 1967) – polska malarka, publicystka i animatorka kultury mieszkająca w Poznaniu. Zajmowała się m.in. performance'em dźwiękowo-motorycznym, rysunkiem, grafiką komputerową, malarstwem, sztuką obiektu i przestrzeni, a ostatnio głównie "autorskim recyklingiem" rozmaitych przedmiotów odrzuconych przez innych, malowaniem na nietypowych podłożach (styropian, miękkie parawany, okna - szkła itd.), a dodatkowo performance'em dźwiękowo-słuchowym.
| Data i miejsce urodzenia |
1967 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
malarka, |
| Strona internetowa | |
Życiorys edytuj
Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny). Uzyskała dyplom z wyróżnieniem w 1993 (z malarstwa u prof. Jerzego Kałuckiego i z rysunku u prof. Jarosława Kozłowskiego) oraz z teorii u prof. Jerzego Ludwińskiego[1].
W 2002 uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych[1] (w zakresie nauk o poznaniu i komunikacji) w Instytucie Kulturoznawstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza (UAM) w Poznaniu, za pracę pt. "Metonimia i metafora wobec artystycznego fenomenu sztuki obiektu" (pod kierunkiem prof. Anny Zeidler-Janiszewskiej[2], wydana w Paryżu w 2005 r.). W latach 2000-2003 prowadziła wykłady w Instytucie Kulturoznawstwa UAM oraz na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Brała również udział w XIV Kongresie Estetycznym w 1998 r. w Lublanie (Słowenia) oraz w 2001 r. w XV Kongresie Estetycznym w Tokio (Japonia).
Wystawy i wyróżnienia edytuj
Zrealizowała przeszło 30 wystaw zbiorowych i około 50 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą (m.in. Poznań, Warszawa, Łódź, Kraków, Szczecin, Gdańsk, Frankfurt nad Odrą, Bonn, Hanower, Londyn, Nottingham, Tokio, Bruksela).
W 1995 r. nagrodzona Stypendium dla Młodych Twórców przez Kapitułę Wydziału Kultury i Sztuki w Poznaniu. W 2000 r. otrzymała Medal Młodej Sztuki, przyznany przez Kapitułę „Głosu Wielkopolskiego". W tym samym roku, jako jedyna artystka z Poznania, została zaproszona na ogólnopolską wystawę "Najgroźniejsze Pędzle" (najlepszych malarzy młodego pokolenia) w Królikarni w Warszawie[3]. W 2004 r. została stypendystką Ministra Kultury. W 2007 r. uzyskała roczne stypendium Marszałka Wielkopolski. W latach 2010 i 2014 otrzymała stypendia Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP[4][5].
Działalność publicystyczna edytuj
Ważnym elementem działalności Agnieszki Balewskiej była i jest promocja sztuki innych artystów oraz krytyka artystyczna. W latach 2000-2006 była członkiem redakcji czasopisma „Arteon"[6]. Wydała łącznie przeszło 40 publikacji w periodykach o sztuce w Polsce i za granicą, a także doktorat „Metonimia i metafora wobec artystycznego fenomenu sztuki obiektu”[7], książka „Trzy narracje o sztuce”[8] oraz broszury „Formy eidetyczne"[9], „Ludzka choroba czyli wielki szpital świata"[10], „Taniec Daga”[11], „Dzień Ważnych Form” i tomik wierszy „Pieśni Czarnowłosej" oraz cykl opowiadań metaforycznych - „Myśli z Laguny 2014"[4].
Galeria, studio artystyczne i grupa Lagunart.pl edytuj
Agnieszka Balewska od 1994 r. prowadzi Galerię Werbalną „DUCK-TAK" (początkowo w „Domu Literatury" przy ul. Wronieckiej, teraz na Osiedlu Pod Lipami w Poznaniu). Prezentuje w niej sztukę współczesną szczególnych osobowości artystycznych, pisząc do każdej ekspozycji tekst analityczny, odczytywany na wernisażach oraz publikowany w Internecie [1].
W 2001 r. stworzyła Studio Artystyczne i Naukowe „DUCK-ART", prowadząc działalność edukacyjną z zakresu praktyki i teorii artystycznej. Była również inicjatorem Stowarzyszenia Twórczego „DUCK-ATTACK"[4], aktywnego w latach 2006-2013. Po rozwiązaniu tego stowarzyszenia, reanimowała część twórczej grupy artystów i humanistów w grupie Lagunart.pl i utworzyła Galerię Artystyczną Lagunart&ducky, która stała się ważnym miejscem na mapie kulturalnej Poznania[12]. Jej działalność dokumentują liczne reportaże telewizyjne[13]. W 2018 r. za swoją działalność społeczną została nominowana do tytułu wolontariuszki roku przez Wielkopolską Radę Koordynacyjną Związku Organizacji Pozarządowych[14]. W 2021 r. jej Projekt Alfa 2020 zakwalifikował się do konkursu Inicjatory (na najlepszą poznańską inicjatywę pozarządową)[12].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Agnieszka Balewska i Galeria Obrazów Artinside - malarstwo współczesne w zasięgu ręki [online], www.artinside.pl [dostęp 2022-01-30].
- ↑ dr Agnieszka Balewska - Warsztaty Animacji Artystycznej. Instytut Kulturoznawstwa UAM, 2019-02-15. [dostęp 2019-02-21].
- ↑ Animacje i teorie - prelekcja artystyczna dr Agnieszki Balewskiej [online], epoznan.pl [dostęp 2019-02-22] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-22] (pol.).
- ↑ a b c DR AGNIESZKA BALEWSKA I MACIEJ PORZYCKI W KLUBIE „DĄBRÓWKA” « Zygmunt Dekiert – strona autora [online] [dostęp 2019-02-21] (pol.).
- ↑ Wystawa Malarstwa / Collage'u Agnieszki Balewskiej "Otwarty Proces Kosmicznej Kultury - Edycja 1" [online], Wielkopolski Informator Kulturalny [dostęp 2019-02-22] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-22].
- ↑ ARTeon 2 (10) 2001 [online], Katalog.Czasopism.pl [dostęp 2019-02-22] (pol.).
- ↑ Agnieszka Balewska: Metonimia i metafora wobec artystycznego fenomenu sztuki obiektu. Paris: Editions Casimir-Le-Grand, 2005.
- ↑ Agnieszka Balewska: Trzy narracje o sztuce. Poznań: 2007. ISBN 978-83-925377-0-0.
- ↑ Agnieszka Balewska: Formy eidetyczne. Poznań: Studio Duck-Art, 2004.
- ↑ Agnieszka Balewska: Ludzka choroba, czyli wielki szpital świata. Poznań: Studio Duck-Art, 2007. ISBN 978-83-925377-1-7.
- ↑ Agnieszka Balewska: Taniec Daga. Poznań: Studio Duck-Art, 2010.
- ↑ a b Lagunart&ducky Galeria Autorska [Dr Agi Bali Projekt Alfa 2020* Odsłona IV Agnieszka Balewska Wstęp]. [dostęp 2022-01-10].
- ↑ Filmy [online], Lagunart&ducky [dostęp 2022-01-10] (pol.).
- ↑ Z cyklu, ciekawe osoby, ciekawe działania… | Poznańskie Centrum Wolontariatu [online], wolontariat.wrk.org.pl [dostęp 2019-02-22] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-22].
Linki zewnętrzne edytuj
- Dossier Agnieszki Balewskiej
- Archiwum Galerii Werbalnej Duck-Tak
- Magdalena Dąbrowska "Słoneczny wernisaż" artykuł z 11 czerwca 2013 w portalu pion.pl