André Myhrer

szwedzki narciarz alpejczyk

Per André Myhrer (ur. 11 stycznia 1983 w Bergsjö) – szwedzki narciarz alpejski, dwukrotny medalista olimpijski i trzykrotny medalista mistrzostw świata.

André Myhrer
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 stycznia 1983
Bergsjö

Klub

Bergsjö Hassela AK

Wzrost

189 cm

Debiut w PŚ

25.01 2004, Kitzbühel
(DNF1 – slalom)

Pierwsze punkty w PŚ

27.01 2004, Schladming
(13. miejsce – slalom)

Pierwsze podium w PŚ

25.01 2005, Schladming
(3. miejsce – slalom)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

03.12 2006, Beaver Creek (slalom)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja
Igrzyska olimpijskie
złoto Pjongczang 2018 Slalom
brąz Vancouver 2010 Slalom
Mistrzostwa świata
srebro Schladming 2013 Drużynowo
brąz Vail/Beaver Creek 2015 Drużynowo
brąz Sankt Moritz 2017 Drużynowo
Puchar Świata (Slalom)
Mała Kryształowa Kula
2011/2012
3. miejsce
2010/2011
Strona internetowa

Kariera

edytuj

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej André Myhrer pojawił się 16 stycznia 1999 roku w Branäs, gdzie w zawodach FIS Race w gigancie zajął 43. miejsce. W 2002 roku wystartował w slalomie na mistrzostwach świata juniorów w Tarvisio, jednak nie ukończył rywalizacji. Wystąpił także w gigancie i slalomie na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Briançonnais, jednak obu zawodów nie ukończył.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 25 stycznia 2004 roku w Kitzbühel, gdzie nie ukończył pierwszego przejazdu w slalomie. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył dwa dni później w Schladming, zajmując 13. miejsce w tej samej konkurencji. Blisko rok później, 25 stycznia 2005 roku w Schladming, po raz pierwszy stanął na podium zawodów tego cyklu, zajmując trzecie miejsce w slalomie. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie dwaj Austriacy: Manfred Pranger i Benjamin Raich. W kolejnych latach wielokrotnie stawał na podium, odnosząc przy tym pięć zwycięstw: 3 grudnia 2006 roku w Beaver Creek, 6 stycznia 2011 roku w Zagrzebiu, 11 marca 2012 roku w Kranjskiej Gorze, 18 marca 2012 roku w Schladming oraz 11 listopada 2012 roku w Levi. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2011/2012, kiedy zdobył Małą Kryształową Kulę w klasyfikacji slalomu. W tej samej klasyfikacji był też trzeci w sezonie 2010/2011, kiedy wyprzedzili go tylko Chorwat Ivica Kostelić oraz Francuz Jean-Baptiste Grange.

Największy indywidualny sukces osiągnął w 2010 roku, kiedy podczas igrzysk olimpijskich w Vancouver wywalczył brązowy medal w slalomie. Po pierwszym przejeździe zajmował dziesiąte miejsce, tracąc do prowadzącego Włocha Giuliano Razzolego 2,24 sekundy. W drugim przejeździe osiągnął jednak najlepszy wynik, jako jedyny zawodnik uzyskując czas poniżej 48 sekund. Pozwoliło mu to przesunąć się na trzecie miejsce, 0,44 sekundy za Razzolim i 0,28 sekundy za Kosteliciem. W tej samej konkurencji był też czwarty na rozgrywanych cztery lata wcześniej igrzyskach w Turynie, przegrywając walkę o podium 0,03 sekundy z Austriakiem Rainerem Schönfelderem. Brał także udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku, jednak nie ukończył zawodów. Kilkukrotnie startował na mistrzostwach świata, jednak indywidualnie stawał na podium. Najlepszy wynik osiągnął podczas mistrzostw świata w Schladming w 2013 roku, gdzie był czwarty. W walce o brązowy medal lepszy okazał się Mario Matt z Austrii. Na tej samej imprezie zdobył za to srebrny medal w zawodach drużynowych, wspólnie z Nathalie Eklund, Fridą Hansdotter, Marią Pietilą-Holmner, Jensem Byggmarkiem i Mattiasem Harginem. Myhrer zdobył również brązowy medal w zawodach drużynowych na mistrzostwach świata w Vail/Beaver Creek w 2015 roku. Obok niego w drużynie tej znaleźli się: Pietilä-Holmner, Hargin, Sara Hector, Anna Swenn-Larsson i Markus Larsson. W 2017 roku wspólnie z kolegami i koleżankami z reprezentacji zdobył kolejny brązowy medal w drużynie podczas mistrzostw świata w Sankt Moritz. Rok później zdobył złoty medal na igrzyskach w Pjongczangu, wyprzedzając Szwajcara Ramona Zenhäuserna i Austriaka Michaela Matta. W 2019 roku wziął udział na mistrzostwach świata w Åre. W zawodach drużynowych zajął z zespołem 5. miejsce, natomiast slalom ukończył na 13. pozycji.

Osiągnięcia

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas zawodów Strata Zwycięzca
4. 25 lutego 2006   Sestriere Slalom 1:44,18 +1,04   Benjamin Raich
DNF2 23 lutego 2010   Whistler Gigant 2:37,83 -   Carlo Janka
3.  27 lutego 2010   Whistler Slalom 1:39,76 +0,44   Giuliano Razzoli
DNF 22 lutego 2014   Soczi Slalom 1:41,84 -   Mario Matt
23. 18 lutego 2018   Jeongseon Gigant 2:18,04 +3,65   Marcel Hirscher
1.  22 lutego 2018   Jeongseon Slalom 1:38,99 - -
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
DNF1 16 lutego 2003   St. Moritz Slalom 1:40,66 -   Ivica Kostelić
5. 12 lutego 2005   Bormio Slalom 1:41,34 +1,38   Benjamin Raich
20. 14 lutego 2007   Åre Gigant 2:19,64 +2,71   Aksel Lund Svindal
22. 17 lutego 2007   Åre Slalom 1:57,33 +12,57   Mario Matt
DNF1 13 lutego 2009   Val d’Isère Gigant 2:18,82 -   Carlo Janka
DNF1 15 lutego 2009   Val d’Isère Slalom 1:44,17 -   Manfred Pranger
10. 20 lutego 2011   Ga-Pa Slalom 1:41,72 +1,50   Jean-Baptiste Grange
2.  12 lutego 2013   Schladming Drużynowo - -   Austria
14. 15 lutego 2013   Schladming Gigant 2:28,92 +3,55   Ted Ligety
4. 17 lutego 2013   Schladming Slalom 1:51,03 +1,05   Marcel Hirscher
3.  10 lutego 2015   Vail/Beaver Creek Drużynowo - -   Austria
DNF1 13 lutego 2015   Vail/Beaver Creek Gigant 2:34,16 -   Ted Ligety
3.  14 lutego 2017   Sankt Moritz Drużynowo - -   Francja
DNS2 17 lutego 2017   Sankt Moritz Gigant 2:13,31 -   Marcel Hirscher
6. 19 lutego 2017   Sankt Moritz Slalom 1:34,75 +1,10   Marcel Hirscher
5. 12 lutego 2019   Åre Drużynowo - -   Szwajcaria
13. 17 lutego 2019   Åre Slalom 2:07,55 +1,69   Marcel Hirscher
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
DNF 2 marca 2002   Tarvisio Slalom 1:30,46 -   Steven Nyman
DNF 7 marca 2003   Briançonnais Gigant 2:02,72 -   Daniel Albrecht
  Mario Scheiber
DNF 8 marca 2003   Briançonnais Slalom 1:33,74 -   Marc Berthod

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj

Zwycięstwa w zawodach

edytuj
  1.   Beaver Creek3 grudnia 2006 (slalom)
  2.   Zagrzeb6 stycznia 2011 (slalom)
  3.   Kranjska Gora11 marca 2012 (slalom)
  4.   Schladming18 marca 2012 (slalom)
  5.   Levi11 listopada 2012 (slalom)
  6.   Sankt Moritz20 marca 2016 (slalom)
  7.   Oslo1 stycznia 2018 (slalom równoległy)

Pozostałe miejsca na podium w zawodach

edytuj
  1.   Schladming25 stycznia 2005 (slalom) – 3. miejsce
  2.   Kranjska Gora27 lutego 2005 (slalom) – 2. miejsce
  3.   Wengen17 stycznia 2010 (slalom) – 2. miejsce
  4.   Garmisch-Partenkirchen13 marca 2010 (slalom) – 3. miejsce
  5.   Levi14 listopada 2010 (slalom) – 2. miejsce
  6.   Schladming25 stycznia 2011 (slalom) – 2. miejsce
  7.   Flachau21 grudnia 2011 (slalom) – 2. miejsce
  8.   Wengen15 stycznia 2012 (slalom) – 2. miejsce
  9.   Bansko19 lutego 2012 (slalom) – 2. miejsce
  10.   Moskwa21 lutego 2012 (slalom równoległy) – 3. miejsce
  11.   Zagrzeb6 stycznia 2013 (slalom) – 2. miejsce
  12.   Moskwa29 stycznia 2013 (slalom równoległy) – 2. miejsce
  13.   Adelboden12 stycznia 2014 (slalom) – 2. miejsce
  14.   Alta Badia21 grudnia 2015 (gigant równoległy) – 3. miejsce
  15.   Naeba14 lutego 2016 (slalom) – 2. miejsce
  16.   Sztokholm23 lutego 2016 (slalom równoległy) – 2. miejsce
  17.   Wengen14 stycznia 2018 (slalom) – 3. miejsce
  18.   Sztokholm30 stycznia 2018 (slalom równoległy) – 2. miejsce
  19.   Levi18 listopada 2018 (slalom) – 3. miejsce
  20.   Val d’Isère15 grudnia 2019 (slalom) – 2. miejsce
  • W sumie (7 zwycięstw, 14 drugich i 6 trzecich miejsca).

Bibliografia

edytuj