Ariel Borysiuk

polski piłkarz

Ariel Borysiuk (ur. 29 lipca 1991 w Białej Podlaskiej) – polski piłkarz występujący na pozycji pomocnika. Reprezentant Polski w latach 2010–2016.

Ariel Borysiuk
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 lipca 1991
Biała Podlaska

Wzrost

180 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
2004–2007 TOP 54 Biała Podlaska
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2007–2012 Legia Warszawa 90 (4)
2012–2015 Kaiserslautern 44 (0)
2014 Wołga (wyp.) 4 (0)
2014–2015 Lechia Gdańsk (wyp.) 34 (0)
2015–2016 Lechia Gdańsk 20 (2)
2016 Legia Warszawa 13 (0)
2016–2018 Queens Park Rangers 11 (0)
2017 Lechia Gdańsk (wyp.) 14 (1)
2018–2019 Lechia Gdańsk 17 (0)
2019 Wisła Płock (wyp.) 12 (2)
2019 Sheriff Tyraspol 10 (1)
2020–2021 Jagiellonia Białystok 28 (1)
2021–2022 Chennaiyin FC 14 (1)
2022–2023 KF Laçi 14 (1)
2023 Chojniczanka Chojnice 8 (0)
2024 Hutnik Warszawa 10 (0)
W sumie: 343 (13)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2007  Polska U-17 1 (0)
2008–2010  Polska U-19 2 (0)
2010–2011  Polska U-20 3 (0)
2009–2012  Polska U-21 14 (1)
2010–2016  Polska 12 (0)
W sumie: 32 (1)
  1. Aktualne na: 5 sierpnia 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera klubowa

edytuj

Początki i Legia Warszawa

edytuj

Wychowanek UKS TOP 54 Biała Podlaska. W 2007 przeniósł się do Legii Warszawa. W kadrze I zespołu Legii oficjalnie zadebiutował w wieku 16 lat 4 miesięcy i 5 dni – 4 grudnia 2007 na Stadionie Wojska Polskiego, podczas wygranego 2:0 meczu 6. kolejki fazy grupowej Pucharu Ekstraklasy sezonu 2007/2008 przeciwko ŁKS Łódź. Stał się tym samym drugim najmłodszym – po Macieju Korzymie – piłkarzem w historii klubu, który wystąpił w oficjalnym spotkaniu.

23 lutego 2008 – mając 16 lat i 209 dni – przegranym 1:0 (0:0) wyjazdowym pojedynkiem 18. kolejki sezonu 2007/2008 z Dyskobolią Grodzisk Wielkopolski, zadebiutował w polskiej Ekstraklasie, zmieniając w 85. minucie Piotra Gizę.

19 kwietnia 2008 – licząc 16 lat 8 miesięcy i 21 dni – w 38. minucie wyjazdowego spotkania 26. kolejki sezonu 2007/2008 przeciwko Odrze Wodzisław Śląski zdobył swego premierowego ligowego gola, a tym samym pierwszą bramkę w oficjalnym meczu dla Legii, stając się jednocześnie najmłodszym strzelcem w historii klubu oraz drugim najmłodszym (po Włodzimierzu Lubańskim) w dziejach rodzimej ekstraklasy[1].

Łącznie w latach 2007–2012 rozegrał w barwach Legii Warszawa 131 spotkań, strzelając w nich 4 gole. Zdobył w tym czasie 3 Puchary i Superpuchar Polski.

1. FC Kaiserslautern

edytuj

31 stycznia 2012 podpisał 4,5-letni kontrakt (ważny do czerwca 2016) z drużyną niemieckiej Bundesligi, 1. FC Kaiserslautern[2]. Zainteresowane kluby nie ujawniły kwoty odstępnego[3]. 5 lutego 2012 zadebiutował w Bundeslidze, miało to miejsce w ligowym przeciwko 1. FC Köln. Borysiuk w 35. minucie otrzymał żółtą kartkę po faulu na Mato Jajalo, zaś drugą żółtą i w konsekwencji czerwoną kartkę arbiter spotkania Wolfgang Stark pokazał Borysiukowi w 40. minucie po faulu na swoim rodaku Sławomirze Peszce[4]. Ostatecznie drużyna Kaiserslautern przegrała to spotkanie 0:1 po bramce Roshiego. W sezonie 2011/12 spadł z Kaiserslautern z Bundesligi i przez kolejne półtora sezonu występował z nim w 2. Bundeslidze.

Wołga Niżny Nowogród

edytuj

30 stycznia 2014 został wypożyczony na pół roku do rosyjskiego klubu Wołga Niżny Nowogród. W Priemjer-Lidze zadebiutował 10 marca 2014 w przegranym 1:5 meczu z Amkarem Perm. Łącznie rozegrał w barwach Wołgi 4 mecze, lecz nie zdołał zapobiec spadku drużyny do drugiej ligi. Po sezonie powrócił do Kaiserslautern.

Lechia Gdańsk

edytuj

W czerwcu 2014 powrócił do Polski i podpisał kontrakt z Lechią Gdańsk[5]. W tym klubie rozegrał łącznie 57 spotkań, w których zdobył 2 bramki.

Powrót do Legii

edytuj

11 stycznia 2016 ponownie został piłkarzem stołecznego klubu, podpisując 3,5-letni kontrakt[6]. Borysiuk spędził w Legii pół roku i pomógł drużynie w zdobyciu krajowego dubletu – mistrzostwa i Pucharu Polski.

Queens Park Rangers

edytuj

22 czerwca 2016 został piłkarzem angielskiego klubu Queens Park Rangers. Zawodnik podpisał z drugoligowcem z zachodniego Londynu 3-letni kontrakt[7]. W nowym klubie zadebiutował 23 sierpnia 2016 w wygranym 2:1 meczu 2. rundy Pucharu Ligi Angielskiej przeciwko Rochdale rozgrywanym na Loftus Road[8]. 4 dni później – 27 sierpnia 2016, podczas wygranego 1:0 spotkania z Wigan Athletic zadebiutował w Championship[9].

Powrót do Lechii

edytuj

Pod koniec stycznia 2017 został wypożyczony do Lechii Gdańsk, gdzie przez pół roku rozegrał 14 spotkań, strzelając 1 gola. Po zakończeniu sezonu, powrócił do QPR i w sezonie 2017/18 rozegrał tam dwa spotkania Pucharu Ligi. 26 stycznia 2018 definitywnie powrócił do Lechii i podpisał z gdańskim klubem 3,5-letni kontrakt[10]. 3 lipca 2019 roku rozwiązał kontrakt za porozumieniem stron z Lechią Gdańsk pozostając wolnym agentem[11].

Późniejsza kariera

edytuj

17 stycznia 2019 został wypożyczony z Lechii do Wisły Płock, do końca sezonu 2018/2019[12]. 29 lipca 2019 podpisał kontrakt z Sheriffem Tyraspol[13]. W lutym 2020 roku podpisał krótki czteromiesięczny kontrakt z Jagiellonią Białystok, otrzymał numer 23 na koszulce[14]. 10 sierpnia 2021 roku został zakontraktowany przez indyjski Chennaiyin FC[15]. 26 lipca 2022 roku podpisał dwuletni kontrakt z albańskim klubem KF Laçi[16]. W rundzie jesiennej sezonu 2023/2024 występował w Chojniczance Chojnice[17]. 16 stycznia 2024 został piłkarzem czwartoligowego Hutnika Warszawa[18], 11 października 2024 poinformował w mediach społecznościowych o zakończeniu kariery sportowej[19].

Kariera reprezentacyjna

edytuj

17 listopada 2010 zadebiutował w reprezentacji Polski w wygranym 3:1 meczu towarzyskim z Wybrzeżem Kości Słoniowej, zmieniając w 84. minucie Roberta Lewandowskiego.

Statystyki

edytuj

Klubowe

edytuj
(aktualne na dzień 29 marca 2019)
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Puchar ligi[a] Europa[b] Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Legia Warszawa 2007/08 I liga 8 1 4 0 6 0 18 1
2008/09 Ekstraklasa 18 0 4 0 3 0 2 0 27 0
2009/10 Ekstraklasa 23 0 3 0 4 0 30 0
2010/11 Ekstraklasa 26 2 6 0 32 2
2011/12 Ekstraklasa 15 1 1 0 8 0 24 1
Ogólnie 90 4 18 0 9 0 14 0 131 4
1. FC Kaiserslautern 2011/12 Bundesliga 12 0 12 0
2012/13 2. Fußball-Bundesliga 28 0 1 0 29 0
2013/14 2. Fußball-Bundesliga 4 0 4 0
Ogólnie 44 0 1 0 0 0 0 0 45 0
Wołga (wyp.) 2013/14 Priemjer-Liga 4 0 4 0
Lechia Gdańsk (wyp.) 2014/15 Ekstraklasa 34 0 1 0 35 0
Lechia Gdańsk 2015/16 Ekstraklasa 20 2 2 0 22 2
Legia Warszawa 2015/16 Ekstraklasa 13 0 2 0 15 0
Queens Park Rangers 2016/17 Championship 11 0 1 0 12 0
Lechia Gdańsk (wyp.) 2016/17 Ekstraklasa 14 1 14 1
Queens Park Rangers 2017/18 Championship 2 0 2 0
Lechia Gdańsk 2017/18 Ekstraklasa 12 0 12 0
2018/19 Ekstraklasa 5 0 5 0
Ogólnie 17 0 0 0 0 0 0 0 17 0
Wisła Płock (wyp.) 2018/19 Ekstraklasa 5 1 5 1
Ogólnie w karierze 252 8 24 0 12 0 14 0 302 8

Reprezentacyjne

edytuj
(aktualne na dzień 25 lutego 2017)
Reprezentacja Rok Mecze Bramki
Polska
2010 2 0
2011 1 0
2012 5 0
2013 1 0
2015 2 0
2016 1 0
Ogólnie 12 0

Sukcesy

edytuj

Sheriff Tyraspol

edytuj

Legia Warszawa

edytuj

Życie prywatne

edytuj

9 czerwca 2017 poślubił swoją długoletnią partnerkę – Paulinę Piotrowską[20].

  1. Uwzględniono: Puchar Ekstraklasy – 9 (0), Puchar Ligi Angielskiej – 3 (0)
  2. Uwzględniono: Liga Europy UEFA – 14 (0)

Przypisy

edytuj
  1. Borysiuk starszy tylko od Lubańskiego, Sport. Dodatek do Gazety Wyborczej z dnia 21 kwietnia 2008, nr 16 (571), s. 3, ISSN 1232-1737
  2. Bundesliga. Borysiuk podpisał kontrakt z Kaiserslautern. sport.pl. [dostęp 2012-01-31]. (pol.).
  3. Ariel Borysiuk wechselt zum FCK. fck.de. [dostęp 2012-01-31]. (niem.).
  4. Czerwony debiut Borysiuka. (pol.).
  5. Ariel Borysiuk, Adam Dźwigała i Diogo Ribeiro podpisali kontrakty z Lechią. sport.pl, 2014-06-20. [dostęp 2014-06-20].
  6. Ariel Borysiuk wraca do Legii!. Legia Warszawa, 2016-01-11. [dostęp 2016-01-11].
  7. QPRFC, QPR have completed the signing of Poland international Ariel Borysiuk [online], www.qpr.co.uk [dostęp 2016-06-22] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-22].
  8. Maciej Kusina, Ariel Borysiuk zadebiutował w QPR [online], www.90minut.pl [dostęp 2016-10-16].
  9. Ariel Borysiuk, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–podsumowanie występów : 2016/2017) [dostęp 2016-10-16].
  10. Strona oficjalna – Lechia Gdańsk – Lechia.pl [online], lechia.pl [dostęp 2018-01-26] (pol.).
  11. Ariel Borysiuk rozwiązał kontrakt z Lechią. 90minut.pl, 2019-07-03. [dostęp 2019-07-29]. (pol.).
  12. Ariel Borysiuk wypożyczony do Wisły Płock [online], www.90minut.pl, 17 stycznia 2019 [dostęp 2022-07-27].
  13. Добро пожаловать, Ариэль. fc-sheriff.com, 2019-07-29. [dostęp 2019-07-29]. (ros.).
  14. Transfery. Ariel Borysiuk piłkarzem Jagiellonii Białystok. poranny.pl, 2020-02-13. [dostęp 2020-02-14]. (pol.).
  15. Chennaiyin FC sign experienced Polish midfielder Ariel Borysiuk [online], Official Chennaiyin FC Website, 10 sierpnia 2021 [dostęp 2022-07-27] (ang.).
  16. Ariel Borysiuk piłkarzem KF Laçi [online], www.90minut.pl [dostęp 2022-07-27].
  17. Ariel Borysiuk odchodzi z Chojniczanki [online], www.90minut.pl [dostęp 2024-01-17].
  18. Ariel Borysiuk w Hutniku Warszawa [online], www.90minut.pl [dostęp 2024-01-17].
  19. Ariel Borysiuk zakończył karierę [online], sport.tvp.pl [dostęp 2024-10-11].
  20. Ariel Borysiuk nie został powołany przez Adama Nawałkę na mecz z Rumunami bo w piątek wziął ślub!. jastrzabpost.pl. [dostęp 2017-06-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-25)]. (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj