Arsienij Worożejkin

radziecki generał-major lotnictwa

Arsienij Wasiljewicz Worożejkin (ros. Арсений Васильевич Ворожейкин, ur. 15 października?/28 października 1912 we wsi Prokofjewo w obwodzie niżnonowogrodzkim, zm. 23 maja 2001 w Moskwie) – radziecki generał major lotnictwa, dwukrotny Bohater Związku Radzieckiego (1944).

Arsienij Worożejkin
Арсений Васильевич Ворожейкин
Ilustracja
generał major lotnictwa generał major lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

28 października 1912
Prokofjewo

Data i miejsce śmierci

23 maja 2001
Moskwa

Przebieg służby
Lata służby

1931–1933, 1934–1957

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
(front wschodni)

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Suworowa III klasy (ZSRR) Order Aleksandra Newskiego (ZSRR) Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Medal „Za zasługi bojowe” Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal Żukowa Medal „Za zdobycie Berlina” Medal „Za wyzwolenie Warszawy” Medal „Weteran Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „XX lat Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej” Medal jubileuszowy „30 lat Armii Radzieckiej i Floty” Medal jubileuszowy „40 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „50 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „70 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Zaszczytny Krzyż Lotniczy (Stany Zjednoczone)

Życiorys

edytuj

Urodził się w rodzinie chłopskiej. Skończył szkołę miejską, w latach 1931–1933 odbywał służbę wojskową w Gorkim, od 1932 należał do WKP(b), 1933–1934 uczył się w Wyższej Komunistycznej Szkole Rolniczej w Gorkim. Od 1934 ponownie służył w Armii Czerwonej, w 1937 ukończył wojskową szkołę lotników w Charkowie i został młodszym lotnikiem 53 lotniczego pułku bombowego w Iwanowie, w styczniu 1939 skończył kursy lotników-komisarzy i został komisarzem politycznym eskadry 22 lotniczego pułku myśliwskiego. Brał udział w bitwie nad Chałchin-Goł w 1939, wykonał wtedy 30 lotów bojowych, podczas których strącił 6 japońskich samolotów, był ranny. Uczestniczył w wojnie z Finlandią, w lutym 1940 został komisarzem 38 lotniczego pułku myśliwskiego Sił Wojskowo-Powietrznych Nadbałtyckiego Okręgu Wojskowego, od marca 1940 do marca 1941 był zastępcą dowódcy ds. politycznych, następnie dowódcą eskadry w 342 lotniczym pułku myśliwskim Zakaukaskiego Okręgu Wojskowego. W 1942 skończył przyśpieszony kurs w Akademii Wojskowo-Powietrznej, od sierpnia 1942 walczył w wojnie z Niemcami jako zastępca dowódcy i później dowódca eskadry 728 lotniczego pułku myśliwskiego, brał udział w walkach na Froncie Kalinińskim, Woroneskim i 1 Ukraińskim. Do stycznia 1944 wykonał 78 lotów bojowych, a w 32 walkach powietrznych strącił 19 samolotów wroga. W lipcu 1944 został zastępcą dowódcy 32 lotniczego pułku myśliwskiego 256 Dywizji Lotniczej 5 Korpusu Myśliwskiego, a w październiku 1944 starszym instruktorem-lotnikiem Zarządu Przygotowania Bojowego Lotnictwa Frontowego Sił Wojskowo-Powietrznych Armii Czerwonej, mimo to do końca wojny z Niemcami wykonywał zadania bojowe. Łącznie podczas wojny wykonał ok. 400 lotów bojowych, strącił osobiście 46 samolotów wroga, a 14 w grupie. Był trzykrotnie ranny. W październiku 1945 objął dowództwo 9 lotniczego pułku myśliwskiego gwardii, od grudnia 1947 do listopada 1950 był starszym inspektorem Zarządu Przygotowania Bojowego Lotnictwa Myśliwskiego Sił Wojskowo-Powietrznych Armii Radzieckiej, w 1952 ukończył Wyższą Akademię Wojskową im. Woroszyłowa, w marcu 1953 został dowódcą 108 Myśliwskiej Dywizji Lotniczej 76 Armii Leningradzkiego Okręgu Wojskowego, a później Sił Wojskowo-Powietrznych Floty Czarnomorskiej. 31 maja 1954 otrzymał stopień generała majora lotnictwa, od marca 1956 do stycznia 1957 był I zastępcą dowódcy obrony przeciwlotniczej Floty Czarnomorskiej, następnie z powodu stanu zdrowia zakończył służbę wojskową. Później zajął się działalnością literacką. Jego imieniem nazwano ulice w Gorodcu i Niżnym Nowogrodzie.

Odznaczenia

edytuj

I medale.

Przypisy

edytuj
  1. Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза офицерскому составу военно-воздушных сил Красной Армии» от 4 февраля 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 17 февраля (№ 10 (270)). — С. 1

Bibliografia

edytuj