Bolesław Michałek
Bolesław Michałek (ur. 12 czerwca 1925 w Toruniu, zm. 29 sierpnia 1997 w Warszawie) – polski scenarzysta, krytyk filmowy i dyplomata.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Rodzaj działalności |
scenarzysta, krytyk filmowy i dyplomata |
Ambasador RP we Włoszech | |
Okres urzędowania |
od 1990 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujDziałalność filmowa
edytujBył absolwentem wydziału nauk społecznych i politycznych Université Libre w Brukseli (1949).
W latach 1955–1957 pracował w Centralnym Archiwum Filmowym, następnie w redakcji dwutygodnika „Film i Teatr” (1957–1958). Od 1958 współpracował z miesięcznikiem „Film”, a w latach 1960–1972 był jego redaktorem naczelnym. W 1972 został zastępcą redaktora naczelnego miesięcznika „Kino” i pracował na tym stanowisku do 1983. Równocześnie z pracą w „Kinie” był także kierownikiem literackim Zespołu Filmowego „X” (od 1973 do rozwiązania zespołu w 1983).
Następnie wykładał gościnnie na uniwersytetach w USA i Niemczech. W 1989 został członkiem Komitetu Kinematografii i kierownikiem literackim Zespołu Filmowego „Tor”.
Zasiadał w jury konkursu głównego na 26. MFF w Cannes (1973) oraz na 47. MFF w Berlinie (1997).
Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 124, rząd 4, grób 10)[1].
Dyplomacja
edytujW latach 1990–1995 był ambasadorem Rzeczypospolitej Polskiej we Włoszech, akredytowanym także w San Marino i na Malcie.
Członkostwo w organizacjach zawodowych i działalność społeczna
edytujBył członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (m.in. przewodniczącym Klubu Krytyków Filmowych (1956-1975), Stowarzyszenia Filmowców Polskich, FIPRESCI (m.in. przewodniczącym organizacji w latach 1968–1972 i 1974–1979 oraz honorowym przewodniczącym od 1982). W 1995 został członkiem Rady Etyki Mediów.
Nagrody i wyróżnienia
edytuj- Nagroda im. Karola Irzykowskiego (1959, 1969, 1977)
- Nagroda Szefa Kinematografii za scenariusz filmu Łabędzi śpiew (1989)
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Twórczość
edytujKsiążki
edytuj- Sztuka faktów: z historii filmu dokumentalnego (1958)
- Trzy portrety (1959)
- Szkice o filmie polskim (1960)
- Film się zmienia (1967)
- Marzenia i rzeczywistość (1970)
- Kino naszych czasów (1972)
- Film – sztuka w ewolucji (1975)
- Ćwiczenia z anatomii kina (1976)
- Notes filmowy (1981)
Scenariusze
edytuj- Beczka Amontillado pod pseudonimem „Jan Bolesławski” razem z Leonem Jeannotem (1971)
- Śmierć prezydenta z Jerzym Kawalerowiczem (1977)
- Sprawa Gorgonowej z Januszem Majewskim (1977)
- Spotkanie na Atlantyku z Jerzym Kawalerowiczem (1980)
- Miłość w Niemczech z Andrzejem Wajdą i Agnieszką Holland (1983)
- Trzy młyny (1984)
- Łabędzi śpiew (1988)
Zobacz też
edytujBibliografia
edytuj- Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 3, wyd. Interpress, Warszawa 1993
- Bolesław Michałek na stronie www.filmpolski.pl
Przypisy
edytuj- ↑ Cmentarz Stare Powązki: STEFAN MICHAŁEK, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-03-14] .