Boris Polewoj

rosyjski pisarz

Boris Nikołajewicz Polewoj, ros. Борис Николаевич Полевой, właściwie Boris Nikołajewicz Kampow (ur. 4 marca?/17 marca 1908 w Moskwie, zm. 12 lipca 1981 tamże) – rosyjski pisarz i publicysta[1].

Boris Polewoj
ilustracja
Imię i nazwisko

Boris Nikołajewicz Polewoj

Data i miejsce urodzenia

17 marca 1908
Moskwa

Data i miejsce śmierci

12 lipca 1981
Moskwa

Narodowość

rosyjska

Język

rosyjski

Dziedzina sztuki

powieść

Ważne dzieła

Opowieść o prawdziwym człowieku

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Stalinowska Nagroda Stalinowska
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Przyjaźni Narodów Order Czerwonej Gwiazdy

Od 1913 mieszkał z rodziną w Twerze, gdzie ukończył szkołę i technikum przemysłowo-ekonomiczne, później pracował jako laborant i majster, od 1928 pracował w redakcji twerskiej gazety. W latach 1941–1945 służył w Armii Czerwonej, brał udział w wojnie z Niemcami m.in. jako starszy komisarz batalionowy i korespondent wojenny, przeszedł szlak bojowy od Kalinina (Tweru) do Berlina i Pragi. Tworzył nowele i powieści utrzymane w nurcie poetyki socrealizmu, głównie o tematyce wojennej. Był deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR trzech kadencji.

Utwory edytuj

  • Opowieść o prawdziwym człowieku (Повесть о настоящем человеке, 1946 – zbeletryzowane losy radzieckiego lotnika Aleksieja Mariesjewa) (wyd. pol. 1949)
  • Pamiętniki zawszonego człowieka (1927; debiut)
  • Złoto (Золото)
  • My – ludzie radzieccy (Мы — советские люди, 1948; wyd. pol. 1950)
  • Aniuta (1976) – powieść (wyd. pol. 1982)
  • Wielkie natarcie (W bolszom nastuplenii)
  • Notatnik z Norymbergi
  • „Tajfun” nie przeszedł (wyd. pol. 1975)

Przypisy edytuj

  1. Boris Polevoi. goodreads.com. [dostęp 2017-08-14]. (ang.).

Bibliografia edytuj