Carl Orff

	Carl Orff
	Carl Orff
Data i miejsce urodzenia	10 lipca 1895 ; Monachium
Pochodzenie	niemieckie
Data i miejsce śmierci	29 marca 1982 ; Monachium
Gatunki	muzyka poważna, muzyka dawna
Zawód	kompozytor, dyrygent, pedagog
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach
	Strona internetowa

Carl Orff (ur. 10 lipca 1895 w Monachium, zm. 29 marca 1982 tamże) – niemiecki kompozytor, pedagog i dyrygent.

DokonaniaEdytuj

Przedstawiciel prymitywizmu muzycznego XX wieku, w twórczości widoczne również wpływy muzyki średniowiecza i renesansu. Głównie stosowane współbrzmienia kwartowo-kwintowe, inne cechy charakterystyczne to monumentalizm brzmienia i wielki aparat wykonawczy. Większość jego dojrzałych utworów to dzieła sceniczne^[1].

Carl Orff opracował własną metodę wychowania muzycznego dzieci, której głównym elementem jest śpiew i gra na prostych instrumentach perkusyjnych (tzw. instrumentarium Orffa, w skład którego wchodzą: bębenki, tamburyna, kołatki, grzechotki, trójkąty, dzwonki melodyczne). Duży nacisk kładzie się na improwizację i rozwijanie ekspresji, najważniejszym elementem w muzykowaniu jest rytm^[2]. Metoda Orffa szeroko jest też wykorzystywana w muzykoterapii dorosłych.

Metoda Orffa jest rozpowszechniana przez Instytut Orffa, działający przy Mozarteum w Salzburgu.

Autor aforyzmu: „Bądź uroczy dla swych wrogów – nic ich bardziej nie rozzłości”^[3].

Jego nazwisko figurowało na Gottbegnadeten-Liste (Lista obdarzonych łaską Bożą w III Rzeszy).

Ważniejsze kompozycjeEdytuj

Carmina Burana (1937)
Księżyc (Der Mond) (1939) – opera
Mądra (Die Kluge) (1943) – opera
Catulli Carmina (1943)
Trionfo di Afrodite (1951)
De Temporum Fine Comoedia (1973, 1977)

OdznaczeniaEdytuj

1949 – Nagroda Państwowa NRD III Klasy (później ją zwrócił)^[4]
1956 – Order Pour le Mérite^[5]
1959 – Order Bawarski Zasługi^[4]
1972 – Wielki Krzyż Zasługi z Gwiazdą i Wstęgą Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec
1974 – Austriacka Odznaka Honorowa za Naukę i Sztukę^[4]
1981 – Order Maksymiliana za Naukę i Sztukę^[6]

PrzypisyEdytuj

↑ Mała Encyklopedia Muzyki, str. 741, PWN, Warszawa 1970
↑ Jak nauczyć dzieci rytmu i melodii - edukacja muzyczna wg Carla Orffa - Księgarnia muzyczna Alenuty.pl, www.alenuty.pl [dostęp 2017-09-19] (pol.).
↑ Sei reizend zu ihnen! - Feinde, Deutschlandfunk Kultur [dostęp 2020-03-17] (niem.).
↑ ^a ^b ^c Carl Orff (niem.). Universität Mozarteum. [dostęp 2020-01-30].
↑ Carl Orff (niem.). Orden Pour le Mérite für Wissenschaften und Künste. [dostęp 2020-01-30].
↑ „Zeitschrift für Bayerische Landesgeschichte”. Band 47 (Heft 1), s. 398, 1984. München.

Linki zewnętrzneEdytuj

[1] Mała Encyklopedia Muzyki, str. 741, PWN, Warszawa 1970

[2] Jak nauczyć dzieci rytmu i melodii - edukacja muzyczna wg Carla Orffa - Księgarnia muzyczna Alenuty.pl, www.alenuty.pl [dostęp 2017-09-19] (pol.).

[3] Sei reizend zu ihnen! - Feinde, Deutschlandfunk Kultur [dostęp 2020-03-17] (niem.).

[mozarteum-4] Carl Orff (niem.). Universität Mozarteum. [dostęp 2020-01-30].

[5] Carl Orff (niem.). Orden Pour le Mérite für Wissenschaften und Künste. [dostęp 2020-01-30].

[6] „Zeitschrift für Bayerische Landesgeschichte”. Band 47 (Heft 1), s. 398, 1984. München.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]