Carl Orff
Carl Orff (ur. 10 lipca 1895 w Monachium, zm. 29 marca 1982 tamże) – niemiecki kompozytor, pedagog i dyrygent.
| ||
![]() | ||
Data i miejsce urodzenia | 10 lipca 1895 Monachium | |
Pochodzenie | niemieckie | |
Data i miejsce śmierci | 29 marca 1982 Monachium | |
Gatunki | muzyka poważna, muzyka dawna | |
Zawód | kompozytor, dyrygent, pedagog | |
Odznaczenia | ||
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | ||
Strona internetowa |
DokonaniaEdytuj
Przedstawiciel prymitywizmu muzycznego XX wieku, w twórczości widoczne również wpływy muzyki średniowiecza i renesansu. Głównie stosowane współbrzmienia kwartowo-kwintowe, inne cechy charakterystyczne to monumentalizm brzmienia i wielki aparat wykonawczy. Większość jego dojrzałych utworów to dzieła sceniczne[1].
Carl Orff opracował własną metodę wychowania muzycznego dzieci, której głównym elementem jest śpiew i gra na prostych instrumentach perkusyjnych (tzw. instrumentarium Orffa, w skład którego wchodzą: bębenki, tamburyna, kołatki, grzechotki, trójkąty, dzwonki melodyczne). Duży nacisk kładzie się na improwizację i rozwijanie ekspresji, najważniejszym elementem w muzykowaniu jest rytm[2]. Metoda Orffa szeroko jest też wykorzystywana w muzykoterapii dorosłych.
Metoda Orffa jest rozpowszechniana przez Instytut Orffa, działający przy Mozarteum w Salzburgu.
Autor aforyzmu: „Bądź uroczy dla swych wrogów – nic ich bardziej nie rozzłości”[3].
Jego nazwisko figurowało na Gottbegnadeten-Liste (Lista obdarzonych łaską Bożą w III Rzeszy).
Ważniejsze kompozycjeEdytuj
- Carmina Burana (1937)
- Księżyc (Der Mond) (1939) – opera
- Mądra (Die Kluge) (1943) – opera
- Catulli Carmina (1943)
- Trionfo di Afrodite (1951)
- De Temporum Fine Comoedia (1973, 1977)
OdznaczeniaEdytuj
- 1949 – Nagroda Państwowa NRD III Klasy (później ją zwrócił)[4]
- 1956 – Order Pour le Mérite[5]
- 1959 – Order Bawarski Zasługi[4]
- 1972 – Wielki Krzyż Zasługi z Gwiazdą i Wstęgą Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec
- 1974 – Austriacka Odznaka Honorowa za Naukę i Sztukę[4]
- 1981 – Order Maksymiliana za Naukę i Sztukę[6]
PrzypisyEdytuj
- ↑ Mała Encyklopedia Muzyki, str. 741, PWN, Warszawa 1970
- ↑ Jak nauczyć dzieci rytmu i melodii - edukacja muzyczna wg Carla Orffa - Księgarnia muzyczna Alenuty.pl, www.alenuty.pl [dostęp 2017-09-19] (pol.).
- ↑ Sei reizend zu ihnen! - Feinde, Deutschlandfunk Kultur [dostęp 2020-03-17] (niem.).
- ↑ a b c Carl Orff (niem.). Universität Mozarteum. [dostęp 2020-01-30].
- ↑ Carl Orff (niem.). Orden Pour le Mérite für Wissenschaften und Künste. [dostęp 2020-01-30].
- ↑ „Zeitschrift für Bayerische Landesgeschichte”. Band 47 (Heft 1), s. 398, 1984. München.
Linki zewnętrzneEdytuj
- ISNI: 0000 0001 0935 4153
- VIAF: 111157386
- LCCN: n50002347
- GND: 118590219
- NDL: 00621237
- LIBRIS: dbqstrpx1h96jkb
- BnF: 13898114q
- SUDOC: 030611261
- NLA: 35400621
- NKC: jn20000701347
- BNE: XX1014159
- NTA: 070971781
- BIBSYS: 90082975
- CiNii: DA0454957X
- Open Library: OL472227A
- PLWABN: 9810621109905606
- NUKAT: n96005166
- NLI: 000101759, 001789038, 000614432, 001789039
- PTBNP: 49621
- CANTIC: a10132600
- LNB: 000016797
- NSK: 000047895
- BLBNB: 000448808
- KRNLK: KAC199620715
- LIH: LNB:V*143535;=BH
- RISM: pe30110820
- WorldCat: lccn-n50002347