Chomikoszczur
Chomikoszczur[2] (Beamys) – rodzaj ssaków z podrodziny wielkoszczurów (Cricetomyinae) w obrębie rodziny malgaszomyszowatych (Nesomyidae).
Beamys | |||
O. Thomas, 1909[1] | |||
Chomikoszczur długoogonowy (B. hindei) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj |
chomikoszczur | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Beamys hindei O. Thomas, 1909 | |||
Gatunki | |||
|
Zasięg występowania
edytujRodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce (Kenia, Tanzania, Malawi, Zambia i Mozambik)[3][4].
Morfologia
edytujDługość ciała (bez ogona) 125–173 mm, długość ogona 114–143 mm, długość ucha 19–23 mm, długość tylnej stopy 21–25 mm; masa ciała 49–102 g[5][6].
Systematyka
edytujRodzaj zdefiniował w 1909 roku angielski zoolog Oldfield Thomas w artykule poświęconym nowym małym afrykańskim ssakom ze zbiorów Muzeum Brytyjskiego, opublikowanym w czasopiśmie The Annals and magazine of natural history[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) chomikoszczur długoogonowy (B. hindei).
Etymologia
edytujBeamys: ang. British East Africa (BEA) ‘Brytyjska Afryka Wschodnia’[1]; gr. μυς mus, μυος muos ‘mysz’[7].
Podział systematyczny
edytujDo rodzaju należą następujące gatunki[8][6][3]:
Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[2] | Podgatunki[5][3][6] | Rozmieszczenie geograficzne[5][3][6] | Podstawowe wymiary[5][6][a] |
Status IUCN[9] |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Beamys major | Dollman, 1914 | chomikoszczur duży | gatunek monotypowy | północna i wschodnia Zambia, Malawi i północno-środkowy Mozambik (góra Mabu) | DC: 13,6–17,3 cm DO: 12,6–14,3 cm MC: 95–102 g |
NE | |
Beamys hindei | O. Thomas, 1909 | chomikoszczur długoogonowy | gatunek monotypowy | równiny przybrzeżne i tereny górskie wschodniej Kenii i Tanzanii | DC: 12,5–15,5 cm DO: 11,4–12,7 cm MC: 49–76 g |
LC |
Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski; NE – gatunki niepoddane jeszcze ocenie.
Uwagi
edytuj- ↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała
Przypisy
edytuj- ↑ a b c O. Thomas. New African small mammals in the British Museum. „The Annals and magazine of natural history”. Eighth Series. 4 (20), s. 107, 1909. (ang.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 232. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 334. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Beamys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-20].
- ↑ a b c d S. Goodman & A. Monadjem: Family Nesomyidae (Pouched Rats, Climbing Mice and Fat Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 195. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ a b c d e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 217. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 160. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-08-23]. (ang.).
- ↑ Taxonomy: Beamys – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-08-22]. (ang.).