Czystość
 |
Ten artykuł należy dopracować |
Czystość to w licznych systemach religijnych i obyczajowych cnota, dzięki której człowiek jest zdolny kontrolować swoje pragnienia seksualne i mądrze nimi zarządzać. Wymaga ona panowania nad sobą, formacji charakteru i ducha poświęcenia.
Cnota chrześcijańskaEdytuj
W chrześcijaństwie czystość jest cnotą uzdalniającą osobę do przeżywania małżeństwa i dziewictwa w sposób moralnie piękny, zgodny z ich dobrem. Jest ona tradycyjnie uznawana za jeden z konkretnych przejawów cnoty umiarkowania[1].
IstotaEdytuj
Istotą cnoty czystości w chrześcijaństwie jest zdolność do zachowania porządku moralnego w miłości, dzięki postawie czci wobec świętości, która obecna jest w sakramencie małżeństwa oraz w życiu w dziewictwie poświęconym Chrystusowi. Cześć ta ma naturę religijną, duchową[2]. Według Augustyna z Hippony jest ona możliwa wyłącznie dzięki wierze[3].
W różnych stanachEdytuj
W katolicyzmie wszyscy wierzący powołani są do życia w czystości, w sposób zależny od stanu, w jakim żyją:
- w przypadku małżonków polega na współżyciu seksualnym wyłącznie w obrębie małżeństwa (nierozerwalnego i monogamicznego związku osób różnych płci), nadaniu mu pełni różnorodnych znaczeń, na przeciwstawieniu się wszelkiej formie banalizacji i instrumentalizacji drugiej osoby oraz na otwartości na życie, zgodnie z wolą Bożą;
- dla narzeczonych oznacza powstrzymywanie się od współżycia seksualnego przed zawarciem sakramentu małżeństwa (czystość przedmałżeńska);
- od osób bezżennych wymaga się całkowitego powstrzymania się od współżycia seksualnego i wysublimowania seksualności, czyli nastawienia jej na jakość afektywną i duchowość[4].
Praktyczne zastosowanie czystości musi się liczyć ze zróżnicowaniem ludzkich sytuacji i z gotowością do akceptowania etapów wzrastania, które nie są dla wszystkich identyczne i które muszą być wspomagane działaniem łaski Bożej. Czystość nie dotyczy jednak tylko zewnętrznej sfery kontaktów seksualnych, ale przede wszystkim czystości wewnętrznej: serca i umysłu, do czego dążyć trzeba w każdym stanie, wieku i sytuacji życiowej[5].
PrzypisyEdytuj
- ↑ Por. Tomasz z Akwinu, Suma Teologiczna, II-IIae q143 co
- ↑ Häring B. CSSR: The Virtue of Chastity - Sins Against Chastity. s. 286. (ang.)
- ↑ Małżeństwo i pożądliwość I, 3.4. s. 351. PL 44, 415; por. K. Broszkowski OP, Wiara jako źródło chrześcijańskiej powściągliwości – rozdz. 4.2.1. pracy doktorskiej Świętość sakramentu małżeństwa wobec konsekwencji grzechu pierworodnego w nauczaniu św. Augustyna z Hippony, (maszynopis komputerowy) Warszawa: UKSW 2008, s. 189.
- ↑ Św. Josemaria, Powołanie chrześcijańskie
- ↑ "Czystość stanowi cnotę"
BibliografiaEdytuj
- Häring B. CSSR: The Virtue of Chastity - Sins Against Chastity. W: Tenże: The Law of Christ. Moral Theology for Priests and Laity. E. G. Kaiser CPPS (przekład z j. niem.). T. 3 (Teologia moralna szczegółowa). Cork: 1967, s. 286-312. (ang.)
- Augustyn z Hippony: Małżeństwo i pożądliwość (księga I). W: Pisma świętego Augustyna o małżeństwie i dziewictwie. Przekład i komentarz. Krzysztof Kościelniak OFMConv (przekład), Augustyn Eckmann (red.). Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL, 2003, s. 343-390.
