Dłużyna (województwo wielkopolskie)
wieś w województwie wielkopolskim
Dłużyna – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie leszczyńskim, w gminie Włoszakowice.
wieś | |
![]() Kościół pw. św. Jakuba w Dłużynie | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) |
467[1] |
Strefa numeracyjna |
65 |
Kod pocztowy |
64-140[2] |
Tablice rejestracyjne |
PLE |
SIMC |
0377650 |
Położenie na mapie gminy Włoszakowice ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu leszczyńskiego ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Historia edytuj
- rok 1503 – Dłużynę kupił chorąży poznański Piotr Opaliński od Andrzeja Gryżyńskiego,
- rok 1660 – wyniku najazdu Szwedów zostało zniszczonych w Dłużynie aż 11 domów na 25 istniejących,
- 9 października 1667 roku – biskup Maciej Kurski konsekrował kościół w Dłużynie,
- rok 1698 – Dłużyna będąca częścią klucza włoszakowickiego staje się majątkiem Stanisława Leszczyńskiego, po jego ślubie z Katarzyną Opalińską,
- 19 lipca 1738 roku – Dłużyna wraz z całym kluczem włoszakowickim stała się częścią majątku Aleksandra Józefa Sułkowskiego,
- 23 maja 1762 roku – właścicielem Dłużyna został Franciszek Sułkowski,
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Dłużyn należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Kosten rejencji poznańskiej[3]. Dłużyn należał do okręgu śmigielskiego tego powiatu i stanowił część majątku Machcin, który należał wówczas do Micary[3]. Według spisu urzędowego z 1837 roku Dłużyn liczył 263 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 37 dymów (domostw)[3].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa leszczyńskiego.
W miejscowości działa szkoła podstawowa oraz gimnazjum.
Zobacz też: Dłużyna, Dłużyna Dolna, Dłużyna Górna
Przypisy edytuj
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 228 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 212.