Don Airey

angielski keyboardzista

Donald Smith "Don" Airey (ur. 21 czerwca 1948 w Sunderland w Anglii) – klawiszowiec zespołu rockowego Deep Purple od 2002 roku[1]. Wcześniej pracował w takich zespołach jak Gary Moore, Ozzy Osbourne, Judas Priest, Black Sabbath, Jethro Tull, Whitesnake, Colosseum II, Sinner, Michael Schenker, Uli Jon Roth, Rainbow, Divlje Jagode, czy Living Loud, a ostatnio także z grupą Saxon. Współpracował również z Andrew Lloyd Webberem.

Don Airey
Ilustracja
Don Airey na koncercie z Deep Purple
(Molson Amphitheatre, Toronto, Kanada)
Imię i nazwisko

Donald Airey

Data i miejsce urodzenia

21 czerwca 1948
Sunderland

Instrumenty

instrumenty klawiszowe

Gatunki

hard rock, heavy metal

Zawód

muzyk

Aktywność

od 1974

Powiązania

Ozzy Osbourne, Black Sabbath, Electric Light Orchestra, Gary Moore, Judas Priest, Saxon

Zespoły
Rainbow (1979–1981)
Deep Purple (od 2002)
Strona internetowa

Początki edytuj

Don Airey zaczął uczyć się klasycznej gry na fortepianie w wieku siedmiu lat. Uzyskał stopień magistra na Uniwersytecie Nottingham oraz dyplom ukończenia Royal Northern College of Music.

Lata '70 edytuj

W 1974 przeniósł się do Londynu i dołączył do zespołu Cozy’ego Powella Hammer. Później pracował nad kilkoma płytami z artystami solowymi, natomiast w 1978 wziął udział w sesji nagraniowej albumu Never Say Die! zespołu Black Sabbath. Wkrótce potem dołączył do zespołu gitarzysty Ritchiego Blackmore’a Rainbow i zagrał na debiucie solowym Gary’ego Moore’a Back on the Streets. Z Rainbow zagrał na dwóch przebojowych albumach Down to Earth i Difficult to Cure.

Lata '80 edytuj

W 1980 Airey grał na pierwszym albumie solowym Ozzy’ego Osbourne’a, Blizzard of Ozz, na którym wykonał słynny, gotycki wstęp do utworu Mr. Crowley. Po opuszczeniu Rainbow w 1981, dołączył do Osbourne’a na trzy lata i zagrał na albumach Bark at the Moon oraz Speak of the Devil. W 1987 przyłączył się do zespołu Jethro Tull, z którym grał w trasie koncertowej promującej album Crest of a Knave. W tym samym roku pojawił się multi-platynowy album zespołu Whitesnake o tym samym tytule, na którym Airey grał na organach (album ten w Europie znany jest jako 1987). Wkrótce potem opuścił zespół, aby nagrać solową płytę K2.

Lata '90 edytuj

W pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych zaangażowanie Dona w scenie muzycznej było sporadyczne, ponieważ jego starszy syn poważnie chorował[2].

W 1997 zaaranżował i zagrał utwór „Love Shine a Light” dla zespołu Katrina and the Waves i dyrygował towarzyszącej orkiestrze na Festiwalu Eurowizji. Utwór ten wygrał Festiwal. Airey grał również na organach u Olafa Lenka (założyciela zespołu At Vance) na jego pierwszym albumie solowym – Sunset Cruise. W 2006 Airey pojawił się na płycie Gary’ego Moore’a Old New Ballads Blues, na którym współtworzył wszystkie utwory.

Obecnie mieszka wraz z żoną Doris i trójką dzieci w południowo-zachodniej części Cambridgeshire. Brał także udział w nagrywaniu solowej płyty Bruce’a Dickinsona Darkness Be My Friend. W chwili obecnej pisze książkę o swoich doświadczeniach w przemyśle muzycznym.

Deep Purple edytuj

Do roku 2001 Airey był praktycznie na emeryturze, lecz dołączył do Deep Purple w zastępstwie za Jona Lorda. Kiedy okazało się, że Lord już nie wróci, w marcu 2002 Airey stał się członkiem Deep Purple „na pełny etat”. Z zespołem nagrał cztery albumy – Bananas, Rapture of the Deep, Now What?! i InFinite.

Dyskografia edytuj

Filmografia edytuj

  • Highway Star: A Journey in Rock (2007, film dokumentalny, reżyseria: Craig Hooper)[3]

Przypisy edytuj

  1. Deep Purple. www.metal-archives.com. [dostęp 2009-11-10]. (ang.).
  2. Don Airey's profile – Official Deep Purple website
  3. Highway Star: A Journey in Rock (2007). www.imdb.com. [dostęp 2016-08-09]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj