Wikipedia

Erik Lamela

argentyński piłkarz

Erik Manuel Lamela (ur. 4 marca 1992 w Buenos Aires) – argentyński piłkarz pochodzenia hiszpańskiego[1] występujący najczęściej na pozycji ofensywnego lub prawego pomocnika[2] w hiszpańskim klubie Sevilla FC. W latach 2011–2018 reprezentant Argentyny.

Erik Lamela
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Erik Manuel Lamela

Data i miejsce urodzenia

4 marca 1992
Buenos Aires

Wzrost

180 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Sevilla

Numer w klubie

17

Kariera juniorska
Lata Klub
2000–2008 River Plate
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2009–2011 River Plate 36 (4)
2011–2013 Roma 62 (19)
2013–2021 Tottenham Hotspur 177 (17)
2021– Sevilla 62 (13)
W sumie: 337 (53)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2011–2012  Argentyna U-20 4 (3)
2011–2018  Argentyna 25 (3)
W sumie: 29 (6)
  1. ↑ Aktualne na: 17 marca 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Copa América
srebro Chile 2015
srebro Stany Zjednoczone 2016
Multimedia w Wikimedia Commons

Lamela urodził się w Buenos Aires i w młodym wieku zaczął treningi w stołecznym zespole River Plate. W 2004 roku jego pozyskaniem zainteresowany był zespół FC Barcelona. W lidze argentyńskiej zadebiutował w czerwcu 2009, natomiast pierwszego gola dla River strzelił w grudniu 2010. Dobra postawa prezentowana przez gracza w sezonie Apertura 2010 (dwa gole, trzy asysty) zaowocowała licznymi ofertami z klubów europejskich.

Latem 2011, po spadku River Plate do drugiej ligi, Lamela podpisał pięcioletni kontrakt z włoskim zespołem AS Roma.

Życie prywatne edytuj

Lamela przyszedł na świat we Floridzie, jednej z dzielnic stolicy Argentyny, Buenos Aires[3], jako syn José "Panadero" Lameli, byłego piłkarza[4], i jego żony Miriam[5]. Posiada dwójkę braci, Axela i Briana[6]. Jego idolem piłkarskim jest Lionel Messi[7].

Kariera klubowa edytuj

River Plate edytuj

Lamela w wieku 8 lat rozpoczął treningi w stołecznym zespole River Plate[8]. W 2004 roku talent 12-letniego zawodnika zauważyli wysłannicy drużyny FC Barcelona, proponując rodzinie zawodnika 120 tysięcy euro miesięcznie w zamian za przeprowadzkę do Hiszpanii[9]. Z powodów finansowych na transfer nie zgodził się jednak ówczesny prezydent River Plate, José María Aguilar. Ostatecznie rodzice zawodnika i Aguilar doszli do porozumienia i Lamela pozostał w piłkarskiej akademii River. W 2008 roku młody zawodnik znalazł się w składzie drużyny na angielski turniej U–16 Cobham Cup[10], w którym Millonarios zajęli pierwsze miejsce po pokonaniu w finale Chelsea 2:0[11].

Szansę rozegrania pierwszego meczu na pierwszoligowych boiskach dał Lameli szkoleniowiec Néstor Gorosito[3], pod nieobecność rywali zawodnika do gry w składzie, Mauro Díaza i Diego Buonanotte (udali się z reprezentacją na Turniej w Tulonie)[12]. W argentyńskiej Primera División 17-letni gracz zadebiutował 13 czerwca 2009 w wygranym 3:1 spotkaniu z Tigre[13], wchodząc na plac gry w 80 minucie jako zmiennik Roberta Floresa[14]. Był to jego jedyny występ w jego pierwszym sezonie w seniorskiej drużynie – Clausura 2009[15].

Więcej szans na grę niedoświadczony piłkarz otrzymał od nowego trenera, Ángela Cappy[3]. Pierwszy oficjalny mecz, który Lamela rozegrał w wyjściowym składzie River, odbył się 19 września 2010 w Rosario; Millonarios przegrali wówczas ligową konfrontację z Newell's Old Boys 0:1, natomiast młody Argentyńczyk wystąpił na boisku przez 56 minut[16]. Do końca rozgrywek Apertury 2010 Lamela pojawił się na placu gry jeszcze jedenastokrotnie, za każdym razem znajdując się w podstawowej jedenastce zespołu[15]. 24 września nowy prezes River Plate, Daniel Passarella, ogłosił, iż młody piłkarz podpisał swój pierwszy profesjonalny kontrakt z klubem, obowiązujący przez najbliższe cztery lata, z klauzulą odstępnego wynoszącą 20 milionów euro[8]. 16 listopada Lamela w derbach z Boca Juniors zanotował asystę przy zwycięskim trafieniu Jonathana Maidany[17], a dwa spotkania później, 28 listopada, asystował przy golu Adalberto Romána w spotkaniu z Olimpo[18]. Po raz pierwszy w barwach Millonarios wpisał się na listę strzelców 5 grudnia w wygranej 2:1 wyjazdowej konfrontacji z Colónem, strzelając w 55 minucie bramkę na wagę remisu 1:1[19]. Drugie trafienie podczas Apertury Lamela zanotował 13 grudnia w spotkaniu z Lanús (4:1), otwierając wynik spotkania w 28 minucie; później zaliczył także asystę przy bramce Adalberto Romána na 2:1[20].

Pod koniec grudnia 2010 opiewającą na 12 milionów euro ofertę dotyczącą kupna Lameli złożył włoski A.C. Milan, jednak została ona odrzucona przez prezydenta Passarellę[21]. Zatrudnieniem ofensywnego pomocnika były także zainteresowane zespoły takie jak hiszpańskie Atlético[22], FC Barcelona i Real Madryt[23], niemiecki Bayern Monachium[24], włoskie Juventus F.C., SSC Napoli[23], Inter Mediolan[25], Catania Calcio[26], AS Roma[27] i S.S. Lazio[28] oraz angielskie Liverpool[29] i Tottenham[30]. Po zakończeniu zimowego okienka transferowego Passarella oznajmił, iż cena wyjściowa za Lamelę wynosi 20 milionów euro[9]. Argentyński rozgrywający ostatecznie pozostał w River. Jednocześnie wielokrotnie zapewniał kibiców drużyny, że nie odejdzie z niej przed zdobyciem przynajmniej jednego trofeum[9]:

To miłe, że moje postępy śledzi wiele klubów, ale nie chcę odejść. Jestem z River od czasu, gdy byłem chłopcem i zawdzięczam temu klubowi wszystko. W pierwszej kolejności chcę tu coś wygrać[3].

Został umieszczony przez FIFA na liście trzynastu utalentowanych graczy z całego świata, których gra powinna być obserwowana w 2011 roku[31].

Przed rozgrywkami sezonu Clausura 2011 zmienił swój dotychczasowy numer na koszulce – 18 – na 10, wolny po odejściu z klubu Ariela Ortegi[32]. Już w drugiej kolejce Clausury, w wygranym 2:0 meczu ze stołecznym Huracánem, Lamela wpisał się na listę strzelców[33]. Strzelił także bramkę w ostatniej, dziewiętnastej kolejce, w konfrontacji z Lanús (1:2)[34]. Podczas sezonu Clausura 2011 Lamela zanotował trzy asysty – w 6[35], 8[36] i 12 kolejce[37]. Drużyna River zajęła siedemnaste miejsce w tabeli sumarycznej, biorącej pod uwagę średnią punktów na mecz z ostatnich trzech sezonów. Klub wziął udział w barażach o utrzymanie z drużyną Belgrano, przegrywając w dwumeczu łącznym wynikiem 1:3 (0:2[38], 1:1[39]) i po raz pierwszy w historii spadając do Primera B Nacional[40].

Roma edytuj

6 lipca 2011 Lamela razem z agentami i wysłannikiem River Plate udał się do stolicy Włoch, Rzymu, gdzie przeszedł badania medyczne w zespole AS Roma[41]. Trzy dni później prezydent River, Daniel Passarella, oficjalnie potwierdził sfinalizowanie transferu 19-latka. Kwota transakcji wyniosła 12 milionów euro, a sam Lamela podpisał pięcioletni kontrakt z roczną pensją wynoszącą 1,5 miliona euro[42].

Kariera reprezentacyjna edytuj

U–17 edytuj

Lamela był powoływany do argentyńskiej kadry do lat 17, razem ze swoimi utalentowanymi kolegami klubowymi z rocznika 1992[43].

U–20 edytuj

W styczniu 2011 Walter Perazzo, selekcjoner reprezentacji Argentyny U–20, wyraził chęć powołania Lameli na młodzieżowe mistrzostwa Ameryki Południowej[44], jednak zgody na wyjazd osiemnastolatka na turniej do Peru nie udzieliły władze River Plate, chcąc, aby zawodnik przepracował z drużyną cały okres przygotowawczy[9].

Dorosła reprezentacja edytuj

W seniorskiej reprezentacji Argentyny Lamela zadebiutował 25 maja 2011, za kadencji selekcjonera Sergio Batisty. Złożona wówczas z zawodników występujących w argentyńskiej Primera División drużyna Albicelestes pokonała w towarzyskim spotkaniu Paragwaj 4:2, natomiast Lamela wybiegł na plac gry w wyjściowej jedenastce i został zmieniony w 58 minucie przez Pablo Mouche[45]. Pierwszego gola w reprezentacji strzelił 3 września 2014, w meczu z Niemcami, wygranym przez Argentynę 4;2.

Statystyki kariery edytuj

Klubowe edytuj

Klub Sezon Kraj Rozgrywki Liga Puchar krajowe Rozgrywki kontynentalne Łącznie
Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole
River Plate 2008–2009   Primera División 1 0 0 0 0 0 1 0
2009–2010 1 0 0 0 0 0 1 0
2010–2011 34 4 0 0 0 0 34 4
AS Roma 2011–2012   Serie A 29 4 2 2 0 0 31 6
2012–2013 33 15 3 0 0 0 36 15
Tottenham Hotspur 2013–2014   Premier League 15 0 2 0 6 1 23 1
2014–2015 26 2 5 1 8 2 39 5
2015–2016 35 5 2 0 8 6 45 11
2016–2017 9 1 2 1 3 0 14 2
2017–2018 25 2 6 2 2 0 33 4
2018–2019 19 4 5 1 9 1 33 6
2019–2020 25 2 5 1 4 1 35 4
2020–2021 23 1 4 2 8 1 35 4
Sevilla 2021–2022   Primera Division 20 5 0 0 4 0 24 5
2022–2023 32 6 4 1 13 2 49 9
2023–2024 10 2 2 0 4 0 16 2
Łącznie Argentyna 36 4 0 0 0 0 36 4
Włochy 62 19 5 2 0 0 67 21
Anglia 177 17 31 8 49 12 257 37
Hiszpania 62 13 5 1 19 2 86 16
Łącznie w karierze 337 53 42 11 70 14 449 78

Aktualizacja: 17 marca 2024[15]

Reprezentacyjne edytuj

Reprezentacja Kraj Rok Łącznie
Mecze Gole
Argentyna U20   2011 4 3
Argentyna   2011 1 0
  2012 0 0
  2013 5 0
  2014 4 1
  2015 5 0
  2016 8 2
  2017 0 0
  2018 2 0
  2019 0 0
Ogólnie 25 3

[46]

Sukcesy edytuj

AS Roma edytuj

Tottenham Hotspur edytuj

Reprezentacyjne edytuj

Wyróżnienia edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Juan C. Navarro: Tres equipos españoles "han tentado" a Erik Lamela. Fichajes, 1 kwietnia 2011. [dostęp 2011-05-16]. (hiszp.).
  2. ↑ Erik Lamela. PlayerHistory. [dostęp 2011-02-27]. (ang.).
  3. ↑ a b c d New jewels in Argentina. FIFA, 20 grudnia 2010. [dostęp 2011-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 lutego 2011)]. (ang.).
  4. ↑ Pablo Desimone: Erik Lamela, el hijo del panadero. La Página Millonaria, 18 stycznia 2010. [dostęp 2011-02-27]. (hiszp.).
  5. ↑ Madre de "niño goleador" argentino teme por su seguridad. Cooperativa, 12 października 2004. [dostęp 2011-02-27]. (hiszp.).
  6. ↑ RIVER PLATE TRAVA SAÍDA DO PRODÍGIO ERIK LAMELA. Correio da Manhã, 10 października 2004. [dostęp 2011-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (31 lipca 2012)]. (port.).
  7. ↑ River Plate sensation Erik Lamela still dreaming of Barcelona. Tribal Football, 30 grudnia 2008. [dostęp 2011-02-27]. (ang.).
  8. ↑ a b Renovado y asegurado. River Plate, 24 września 2010. [dostęp 2011-02-27]. (hiszp.).
  9. ↑ a b c d Erik Lamela – River Plate's rising Argentine superstar. IMScouting, 17 lutego 2011. [dostęp 2011-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 maja 2011)]. (ang.).
  10. ↑ Alejandro Lopez Mateo: La Séptima guapeó en Inglaterra con Drogba como espectador. La Página Millonaria, 25 sierpnia 2008. [dostęp 2011-02-27]. (hiszp.).
  11. ↑ Philip Rolfe: COBHAM CUP: DAY THREE – FINAL HEARTACHE FOR BLUES AS RIVER TAKE THE GLORY. CFCnet, 25 sierpnia 2008. [dostęp 2011-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 grudnia 2010)]. (ang.).
  12. ↑ Erik Lamela: River Plate’s Next Star?. The Original Winger, 12 czerwca 2009. [dostęp 2011-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (17 października 2010)]. (ang.).
  13. ↑ LAMELA Erik – Futbolista (ficha y estadísticas). FútbolXXI. [dostęp 2011-02-27]. (hiszp.).
  14. ↑ Erik Lamela debuta con River Plate. Sport, 14 czerwca 2009. [dostęp 2011-02-27]. (hiszp.).
  15. ↑ a b c Erik Lamela, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–podsumowanie występów) [dostęp 2011-02-27].
  16. ↑ Club Atlético Newell's Old Boys - Club Atlético River Plate, 19 wrz 2010 - Torneo Inicial, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2011-02-27].
  17. ↑ Club Atlético River Plate - Club Atlético Boca Juniors, 16 lis 2010 - Torneo Inicial, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2011-02-27].
  18. ↑ Club Atlético River Plate - Club Olimpo, 28 lis 2010 - Torneo Inicial, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2011-02-27].
  19. ↑ Club Atlético Colón - Club Atlético River Plate, 5 gru 2010 - Torneo Inicial, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2011-02-27].
  20. ↑ Club Atlético Lanús - Club Atlético River Plate, 13 gru 2010 - Torneo Inicial, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2011-02-27].
  21. ↑ AC Milan’s €12m bid for River Plate star Erik Lamela rejected. IMScouting, 31 grudnia 2010. [dostęp 2011-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 marca 2011)]. (ang.).
  22. ↑ Daniel Edwards: River Plate's Erik Lamela A Target For Atletico Madrid – Report. Goal, 25 lutego 2011. [dostęp 2011-02-27]. (ang.).
  23. ↑ a b Stefan Coerts: Juventus Keeping Tabs On River Plate Starlet Erik Lamela – Report. Goal, 19 listopada 2010. [dostęp 2011-02-27]. (ang.).
  24. ↑ Clark Whitney: Bayern Munich To Enter Race To Sign River Plate Starlet Erik Lamela – Report. Goal, 4 stycznia 2011. [dostęp 2011-02-27]. (ang.).
  25. ↑ Mauro Piro: Calciomercato Milan-Inter, Erik Lamela svela le sue intenzioni. Calcio Mercato, 1 marca 2011. [dostęp 2011-03-02]. (wł.).
  26. ↑ Bomba dalla Spagna: Catania su Lamela. Calcio Mercato, 19 marca 2011. [dostęp 2011-03-19]. (wł.).
  27. ↑ Calciomercato Milan, Inter, Roma, che scontro per Lamela. Calcio Mercato, 5 kwietnia 2011. [dostęp 2011-04-05]. (wł.).
  28. ↑ Lazio, decidido a llevarse a Lamela. PlayFútbol, 28 marca 2011. [dostęp 2011-03-29]. (hiszp.).
  29. ↑ Liverpool Should Move Mountains To Sign River Plate’s Erik Lamela. Sabotage Times, 23 marca 2011. [dostęp 2011-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 marca 2011)]. (ang.).
  30. ↑ Matthew Haller: Erik Lamela 'to spark Liverpool, Spurs and Barcelona bidding war'. Metro, 22 marca 2011. [dostęp 2011-03-25]. (ang.).
  31. ↑ Players to watch in 2011. FIFA, 13 stycznia 2011. [dostęp 2011-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 lutego 2014)]. (ang.).
  32. ↑ Daniel Avellaneda: Lamela, el dueño de la 10. Clarín, 21 stycznia 2011. [dostęp 2011-02-27]. (hiszp.).
  33. ↑ Teenage talent Lamela sets up 2-0 win for River Plate. Guardian, 21 lutego 2011. [dostęp 2011-02-27]. (ang.).
  34. ↑ Club Atlético River Plate - Club Atlético Lanús, 18 cze 2011 - Torneo Final, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2011-07-06].
  35. ↑ Arsenal Fútbol Club - Club Atlético River Plate, 20 mar 2011 - Torneo Final, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2011-07-06].
  36. ↑ Quilmes Atlético Club - Club Atlético River Plate, 3 kwi 2011 - Torneo Final, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2011-07-06].
  37. ↑ Racing Club - Club Atlético River Plate, 30 kwi 2011 - Torneo Final, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2011-07-06].
  38. ↑ Club Atlético Belgrano - Club Atlético River Plate, 22 cze 2011 - Promocion, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2011-07-06].
  39. ↑ Club Atlético River Plate - Club Atlético Belgrano, 26 cze 2011 - Promocion, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2011-07-06].
  40. ↑ Argentinien: River Plate abgestiegen, [w:] baza Transfermarkt (wiadomości) [dostęp 2011-07-06] (niem.).
  41. ↑ Roma : Lamela avant Nego. L’Équipe, 6 lipca 2011. [dostęp 2011-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-09)]. (fr.).
  42. ↑ Erik Lamela à la Roma (off.). L’Équipe, 9 lipca 2011. [dostęp 2011-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-12)]. (fr.).
  43. ↑ Germán Balcarce: De Selección: Villalba y Lamela al Sub 17. La Página Millonaria, 6 lutego 2009. [dostęp 2011-02-27]. (hiszp.).
  44. ↑ Squad for South American Youth Championship announced. mundoalbiceleste.com, 4 stycznia 2011. [dostęp 2013-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (ang.).
  45. ↑ Argentyna vs. Paragwaj 4 - 2, [w:] baza Soccerway (protokoły meczowe) [dostęp 2011-06-06].
  46. ↑ Lamela, Erik. National Football Teams. [dostęp 2013-08-14]. (ang.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Erik_Lamela&oldid=73443462”