SSC Napoli
Società Sportiva Calcio Napoli – włoski klub piłkarski z siedzibą w Neapolu, założony 1 sierpnia 1926, rozwiązany 30 lipca 2004 i reaktywowany 6 września 2004. Od sezonu 2007/08 występuje w Serie A. Jeden z najpopularniejszych klubów piłkarskich we Włoszech, którego legendą jest Diego Maradona.
.svg) Logo klubu | |||
| Pełna nazwa |
Società Sportiva Calcio di Napoli SpA | ||
|---|---|---|---|
| Przydomek |
Azzurri (Błękitni) | ||
| Barwy |
| ||
| Data założenia |
1 sierpnia 1926 | ||
| Debiut w najwyższej lidze |
1926 | ||
| Data rozwiązania |
30 lipca 2004 | ||
| Data reaktywacji |
6 września 2004 | ||
| Liga | |||
| Państwo | |||
| Region | |||
| Siedziba | |||
| Adres |
Via del Maio di Porto 9, 80133 Neapol | ||
| Stadion | |||
| Sponsor techniczny | |||
| Właściciel |
Filmauro S.r.l. | ||
| Prezes |
Aurelio De Laurentiis | ||
| Trener | |||
| Asystent trenera |
Marco Domenichini | ||
| |||
| |||
| Strona internetowa | |||
Historia
edytujChronologia nazw:
- 25.08.1926: Associazione Calcio Napoli – po reorganizacji Internaples
- 1943: Società Polisportiva Napoli
- 1945: Associazione Polisportiva Napoli
- 20.02.1947: Associazione Calcio Napoli
- 25.06.1964: Società Sportiva Calcio Napoli
- 30.07.2004: klub rozwiązano w wyniku bankructwa
- 06.09.2004: Napoli Soccer
- 24.05.2006: Società Sportiva Calcio Napoli
AC Napoli (Associazione Calcio Napoli) zostało założone 25 sierpnia 1926[2] na bazie klubu Internaples (utworzonego w 1922 r. z połączenia Internazionale Napoli oraz Naples FBC) i spędziło większość swojej historii grając w Serie A, często pozostając najbardziej reprezentatywnym przedstawicielem południa w, zdominowanej przez zespoły z bogatej północy, lidze. W 1964 r. klub zmienił nazwę na SSC Napoli. Ojcem sukcesów klubu z Neapolu był Diego Maradona, gwiazda reprezentacji Argentyny, sprowadzony do zespołu w 1984 r. To dzięki niemu przeciętny zespół zdobył w 1987 i 1990 mistrzostwo Włoch, zaś w 1989 r. Puchar UEFA. W 1989 r. w związku z sukcesami klubu powstała słynna piosenka Napoli Forza Napoli wykonywana wielokrotnie przez piosenkarza Nino d’Angelo przy chórze włoskich kibiców. Z odejściem Maradony w 1991 r. zespół powoli schodził z piedestału włoskiej piłki. W 1998 r. Napoli spadło do Serie B, aby ponownie powrócić do Serie A na jeden sezon w 2000 r. Kolejny spadek nie był jednak najgorszym, co przytrafiło się klubowi. Z długami przekraczającymi 70 mln euro SSC Napoli musiało ogłosić bankructwo w sierpniu 2004 r. Nowy klub, Napoli Soccer, to kontynuator tradycji zespołu, który mógł całkowicie zniknąć z piłkarskiej mapy Włoch. Dzięki inwestorom i wiernym kibicom, którzy w niesamowitych ilościach przychodzili na mecze 3. ligi, klub dostał szansę odzyskać dawną reputację. W sezonie 2005/06 zespół awansował do Serie B, a rok później awansował do najwyższej włoskiej klasy rozgrywkowej po bezbramkowym remisie z innym beniaminkiem Serie A sezonu 2007/08 – Genoa CFC. W 2012 r. po raz czwarty zdobył Puchar Włoch. W sezonie 2012/13 Napoli zajęło drugie miejsce w lidze. Królem strzelców został Urugwajczyk Edinson Cavani, który zaliczył 29 trafień. Po zakończeniu sezonu ze stanowiska trenera odszedł Walter Mazzarri, a jego miejsce zajął Hiszpan Rafael Benítez. Pod wodzą nowego trenera do klubu zostali sprowadzeni: Dries Mertens, José Reina, Gonzalo Higuaín[3], José Callejón, Raúl Albiol oraz Rafael Cabral. Za rekordową sumę 63 milionów euro do PSG został sprzedany najlepszy snajper drużyny Edinson Cavani[4]. Ponadto klub opuścili dwaj doświadczeni zawodnicy: Argentyńczyk Hugo Campagnaro oraz Włoch Morgan De Sanctis. 3 maja 2014 drużyna hiszpańskiego szkoleniowca zdobyła 5 raz Puchar Włoch, wygrywając z finale z Fiorentiną 3:1. Zimą 2015 r. do klubu pozyskano za 12,5 mln euro włoskiego skrzydłowego Manolo Gabbiadiniego. Napoli po 33 latach w sezonie 2022/23 zdobyło po raz trzeci Mistrzostwo Włoch.
Sukcesy
edytujMiędzynarodowe
edytuj
| |||||
| Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
|---|---|---|---|---|---|
 Liga Mistrzów (Puchar Europy) |
zdobywca | 0 | |||
| finalista | 0 | ||||
| ćwierćfinalista | 1 | 2022/23 | |||
 Liga Europy (Puchar UEFA) |
zdobywca | 1 | 1988/89 | ||
| finalista | 0 | ||||
 Puchar Zdobywców |
zdobywca | 0 | |||
| finalista | 0 | ||||
| połfinalista | 1 | 1976/77 | |||
Krajowe
edytuj
| |||||
| Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
|---|---|---|---|---|---|
 Mistrzostwo |
I miejsce | 4 | 1986/87, 1989/90, 2022/23[5], 2024/25 | ||
| II miejsce | 8 | 1967/68, 1974/75, 1987/88, 1988/89, 2012/13, 2015/16, 2017/18, 2018/19 | |||
| III miejsce | 8 | 1933/34, 1965/66, 1970/71, 1973/74, 1985/86, 2010/11, 2013/14, 2016/17 | |||
 Puchar |
zdobywca | 6 | 1962, 1976, 1987, 2012, 2014, 2020 | ||
| finalista | 4 | 1972, 1978, 1989, 1997 | |||
 Superpuchar |
zdobywca | 2 | 1990, 2014 | ||
| finalista | 3 | 2012, 2020, 2023 | |||
II liga |
I miejsce | 2 | 1945/46, 1949/50 | ||
| II miejsce | 4 | 1961/62, 1964/65, 1999/00, 2006/07 | |||
| III miejsce | 1 | 1942/43 | |||
- Coppa delle Alpi (1x): 1966
- Coppa di Lega Italo-Inglese (1x): 1976
Stadion
edytujTrenerzy
edytuj
Obecny skład
edytuj- Stan na 4 lutego 2025
| Nr | Poz. | Piłkarz |
|---|---|---|
| 1 | BR |  Alex Meret
|
| 4 | OB | Alessandro Buongiorno
|
| 5 | OB |  Juan Jesus
|
| 6 | PO |  Billy Gilmour
|
| 7 | NA | David Neres
|
| 8 | PO | Scott McTominay
|
| 11 | NA |  Romelu Lukaku
|
| 12 | BR | Claudio Turi
|
| 13 | OB |  Amir Rrahmani
|
| 14 | BR | Nikita Contini
|
| 15 | NA |  Philip Billing (wypożyczony z AFC Bournemouth)
|
| 16 | OB |  Rafa Marín
|
| 17 | OB |  Mathías Olivera
|
| Nr | Poz. | Piłkarz |
|---|---|---|
| 18 | NA |  Giovanni Simeone
|
| 21 | NA | Matteo Politano
|
| 22 | OB | Giovanni Di Lorenzo (kapitan)
|
| 26 | NA | Cyril Ngonge
|
| 29 | PO | Luis Hasa
|
| 30 | OB | Pasquale Mazzocchi
|
| 37 | OB | Leonardo Spinazzola
|
| 68 | PO |  Stanislav Lobotka
|
| 81 | NA | Giacomo Raspadori
|
| 96 | BR | Simone Scuffet (wypożyczony z Cagliari Calcio)
|
| 99 | PO |  André Anguissa
|
| NA |  Noah Okafor (wypożyczony z A.C. Milan)
|
Zastrzeżone numery
edytuj| Nr | Poz. | Piłkarz |
|---|---|---|
| 10 | NA | Diego Maradona (za zasługi)
|
Rywalizacja
edytujKibice Napoli od początku istnienia klubu nie mieli najlepszych stosunków z klubami z północnej części Włoch. Jedną z pierwszych historycznych rywalizacji były mecze z Hellasem Verona. W latach 80 klub stworzył rywalizację z Interem, Juventusem i Milanem. Do dziś Napoli tworzy zaciętą rywalizację z Interem i Hellasem Verona. Jednak Napoli prowadzi też zaciętą rywalizację z Romą. Derby te nazywane są: Derby del Sole.
Sponsorzy
edytuj| Sezon | Sponsorzy techniczny | Główny sponsor |
|---|---|---|
| 1978–80 | Puma | Brak |
| 1981–82 | Snaidero | |
| 1981–81 | NR | |
| 1982–83 | Cirio | |
| 1983–84 | Latte Berna | |
| 1984–85 | Linea Time | Cirio |
| 1985–88 | NR | Buitoni |
| 1985–91 | Mars | |
| 1991–94 | Umbro | Voiello |
| 1994–96 | Lotto | Record Cucine |
| 1996–97 | Centrale del Latte di Napoli | |
| 1997–99 | Nike | Polenghi |
| 1999–00 | Peroni | |
| 2000–03 | Diadora | |
| 2003–04 | Legea | Russo Cicciano |
| 2004–06 | Kappa | Manuale d'amore / Sky Captain / Crash |
| 2005–06 | Lete | |
| 2006–09 | Diadora | |
| 2009–2011 | Macron | |
| 2011–2014 | Lete-MSC | |
| 2014-2015 | Lete / Pasta Garofalo | |
| 2015-2021 | Kappa | Lete / Garofalo / Kimbo |
| 2021- | EA7 |
Inne
edytujZobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Od imienia mitycznej syreny Partenopy, której ciało mieli odnaleźć na brzegu greccy założyciele miasta; tak określa się we Włoszech mieszkańców Neapolu
- ↑ Italy - List of Foundation Dates - RSSSF
- ↑ Oficjalnie: José Reina i Gonzalo Higuain zawodnikami SSC Napoli. napoli24h.pl. [dostęp 2013-08-04]. (pol.).
- ↑ Oficjalnie: Edinson Cavani zawodnikiem PSG. transfery.info. [dostęp 2013-08-04]. (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media, Szalona noc w szatni Napoli. Zieliński świętował [online], sportowefakty.wp.pl, 5 maja 2023 [dostęp 2023-05-05] (pol.).
Bibliografia
edytuj- Oficjalna strona klubu (wł.)
- SSC Napoli, [w:] baza Soccerway (drużyny) [dostęp 2021-01-02].
- SSC Napoli, [w:] baza Transfermarkt (drużyny) [dostęp 2020-11-27].
- Profil. weltfussballarchiv.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-21)]. w bazie Weltfussballarchiv (ang.)
- Profil w bazie Foot.dk (duń.)
- Profil w bazie Footballdatabase (ang.)
- Profil w bazie Thefinalball (ang.)
- Profil w bazie Worldfootball (ang.)
- Wyniki meczów klubu w bazie RSSSF (ang.)