Gil Álvarez de Albornoz

hiszpański duchowny, kardynał

Gil Álvarez Carillo de Albornoz, Egidio Albornoz (ur. między 1295 a 1310 w Cuenca, zm. 23 sierpnia 1367 w Bonriposo koło Viterbo) – kardynał hiszpański.

Gil Álvarez Carillo de Albornoz
Kardynał biskup
Ilustracja
Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

1295-1310
Cuenca

Data i miejsce śmierci

23 sierpnia 1367
Bonriposo

Miejsce pochówku

Katedra Najświętszej Marii Panny w Toledo

Arcybiskup Toledo
Okres sprawowania

1338-1350

Wyznanie

katolicyzm

Nominacja biskupia

13 maja 1338

Kreacja kardynalska

17 grudnia 1350
Klemens VI

Kościół tytularny

prezbiter S. Clemente (17 grudnia 1350)
biskup Sabiny (19 grudnia 1355)

Testamentum, 1533

Życiorys

edytuj

Pochodził z rodu spokrewnionego z dynastiami panującymi w Leon i Aragonii. Studiował prawo w Tuluzie. Był doradcą i jałmużnikiem króla Kastylii Alfonsa XI, archidiakonem Calatravy, od 1338 arcybiskupem Toledo. Uczestniczył także w wyprawach wojennych. W 1350 opuścił Kastylię po wstąpieniu na tron Piotra I. Przeszedł wówczas na służbę papieską (już kilka lat wcześniej miał kontakt z kurią w sprawach planowanej krucjaty) i odebrał z rąk Klemensa VI nominację kardynalską z tytułem prezbitera San Clemente. Około 1353 został wielkim penitencjariuszem, a w grudniu 1355 kardynałem biskupem Sabiny. Uczestniczył w konklawe 1352.

Od 1353 był z przerwami legatem w Rzymie. Ogłosił tzw. Constitutiones Aegidianae (Konstytucje egidiańskie), które porządkowały stosunki prawne na terenie Państwa Kościelnego, podzielonego na siedem części, na czele których miał stać rektor. Przygotowywał powrót papieża Urbana V do Rzymu po kilkudziesięcioletniej rezydencji papieskiej w Awinionie. Tuż przed śmiercią przyjmował Urbana V w Viterbo.

Bibliografia

edytuj