Izydor z Sewilli

arcybiskup Sewilli

Izydor z Sewilli, także Izydor Sywilski (łac. Isidorus Hispalensis; ur. ok. 560 w Kartagenie, zm. 4 kwietnia 636 w Sewilli) – arcybiskup Sewilli, święty Kościoła katolickiego, doktor Kościoła.

Święty
Izydor
arcybiskup
doktor Kościoła
Ilustracja
Miniatura przedstawiająca św. Izydora pochodząca z ok. 800 roku
Data i miejsce urodzenia

ok. 560
Kartagena

Data i miejsce śmierci

4 kwietnia 636
Sewilla

Czczony przez

Kościół katolicki

Kanonizacja

1598
Rzym
przez Klemensa VIII

Wspomnienie

4 kwietnia

Patron

internetu

Izydor z Sewilli
Ilustracja
Statua Izydora w Madrycie, autorstwa Joségo Alcoverra (1892)
Data urodzenia

ok. 560

Data śmierci

4 kwietnia 636 lub 636

arcybiskup Sewilli
Okres sprawowania

600-636

Wyznanie

chrześcijaństwo

Kościół

rzymskokatolicki

Sakra biskupia

ok. 600

Życiorys edytuj

Głównym źródłem wiedzy o życiu Izydora jest „Wykaz ksiąg świętego Izydora”, autorstwa Brauliona z Saragossy[1].

Izydor urodził się około 560 roku w Kartagenie, jako syn Seweriana i Turtur[2]. Miał dwóch starszych braci: Leandra i Fulgencjusza oraz młodszą siostrę Florentynę[3]. Po śmierci rodziców wychowaniem Izydora zajęli się jego bracia, zwłaszcza Leander[3]. Był on mnichem oraz biskupem, dlatego Izydor mógł kształcić się w szkole diecezjalnej lub klasztornej[4]. W młodości studiował Pismo Święte oraz dzieła Warrona, Swetoniusza, Kapelli i Kasjodora[5]. Prawdopodobnie był też nauczycielem w sewilskiej szkole, natomiast nigdy nie wstąpił do zakonu[6]. Około 600 roku został arcybiskupem Sewilli, po śmierci swojego brata[7]. W 619 roku przeprowadził synod, na którym ustalił granice diecezji Écija oraz Kordoba, a także potępił poglądy monofizyckie[8]. W 633 roku zwołał kolejny synod, na którym ujednolicono zasady liturgii, zalecono edukację duchowieństwa i uregulowano nadzór biskupów nad sędziami[9]. W tym czasie zredagował także księgę („Hispana”), w której zawarł 105 dekretów papieskich, oraz 67 postanowień synodalnych[10]. Prawdopodobnie był także autorem Vetus Laina Hispana – łacińskiego przekładu Biblii[10].

W czasie swojej posługi wspierał klasztory, a dochody przekazywał biednym[10]. Był doradcą kilku królów wizygockich, panujących na półwyspie iberyjskim: Gundemara, Sisebuta, Swintili i Sisenanda[11]. W marcu 636 roku poważnie zachorował i poprosił by zaniesiono go do kościoła św. Wincentego[11]. Tam przyjął namaszczenie chorych, pomodlił się i pożegnał z przyjaciółmi[12]. Zmarł 4 kwietnia i został pochowany obok rodzeństwa: Leandra i Florentyny[12].

Klasyfikacja magii edytuj

Zajmował się klasyfikacją magii. Opierając się na źródłach klasycznych magię dzielił na geomancję (wróżenie z ziemi), hydromancję (wróżenie z wody), aeromancję (wróżenie z powietrza), a także piromancję (wróżenie z ognia). Za magię uznawał też wróżenie z lotu i głosów ptaków oraz wykorzystywanie wnętrzności zwierząt w tym celu. Astrologia także była przez niego uznawana za formę magii. Jako część magii wyróżniał także uroki (czyli opieranie się na słowach w celach magicznych) oraz ligatury (przywiązywanie do potencjalnego pacjenta magicznych przedmiotów w celach kuracyjnych), a także inne niewymienione zjawiska. Uważał, że każda magia ma charakter demoniczny[13].

Kult edytuj

 
Izydor z Sewilli (z prawej) i Braulion z Saragossy (ilustracja z 2 poł. X w.)

Kanonizacja formalna Izydora z Sewilli odbyła się w 1598 roku – kanonizował go Klemens VIII[14]. W 1722 papież Innocenty XIII ogłosił św. Izydora doktorem Kościoła[14].

Jego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest w dzienną rocznicę śmierci (4 kwietnia)[14], natomiast uroczystości w Hiszpanii odbywają się 26 kwietnia[15].

W ikonografii św. Izydor przedstawiany jest jako stary biskup z paliuszem[14].

Jest patronem Internetu[16].

Poeta i dramaturg Lope de Vega napisał poemat El Isidro.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Krynicka 2007 ↓, s. 5.
  2. Krynicka 2007 ↓, s. 6-7.
  3. a b Krynicka 2007 ↓, s. 7.
  4. Krynicka 2007 ↓, s. 8.
  5. Krynicka 2007 ↓, s. 9-10.
  6. Krynicka 2007 ↓, s. 10.
  7. Krynicka 2007 ↓, s. 9.
  8. Krynicka 2007 ↓, s. 11.
  9. Krynicka 2007 ↓, s. 11-12.
  10. a b c Krynicka 2007 ↓, s. 12.
  11. a b Krynicka 2007 ↓, s. 14.
  12. a b Krynicka 2007 ↓, s. 15.
  13. Kieckhefer 2001 ↓, s. 31-32.
  14. a b c d Święty Izydor z Sewilli. Internetowa Liturgia Godzin. [dostęp 2022-10-13]. (pol.).
  15. Isidor von Sevilla. Ökumenisches Heiligenlexikon. [dostęp 2022-10-13]. (niem.).
  16. Krynicka 2007 ↓, s. 16.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj