Johannes Rydzek

niemiecki dwuboista klasyczny

Johannes Rydzek (ur. 9 grudnia 1991 w Oberstdorfie) – niemiecki kombinator norweski, wielokrotny medalista olimpijski i mistrzostw świata, pięciokrotny medalista mistrzostw świata juniorów oraz pięciokrotny zwycięzca Letniego Grand Prix.

Johannes Rydzek
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 grudnia 1991
Oberstdorf

Klub

SC 1906 Oberstdorf

Wzrost

178 cm

Debiut w PŚ

29.11 2008, Ruka (15. - Gundersen)

Pierwsze punkty w PŚ

29.11 2008, Ruka
(15. - Gundersen)

Pierwsze podium w PŚ

18.12 2010, Ramsau
(3. - Gundersen)

Rekord życiowy

204,0 m na Heini-Klopfer-Skiflugschanze w Oberstdorfie (17 marca 2022)[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Igrzyska olimpijskie
złoto Pjongczang 2018 Gundersen HS142
złoto Pjongczang 2018 Drużynowo
srebro Soczi 2014 Drużynowo
brąz Vancouver 2010 Drużynowo
Mistrzostwa świata
złoto Falun 2015 Gundersen HS100
złoto Falun 2015 Sztafeta
złoto Lahti 2017 Gundersen HS100
złoto Lahti 2017 Sztafeta
złoto Lahti 2017 Gundersen HS130
złoto Lahti 2017 Sprint drużynowy
srebro Oslo 2011 Gundersen HS134
srebro Oslo 2011 Sztafeta HS134
srebro Oslo 2011 Sztafeta HS106
srebro Falun 2015 Sprint drużynowy
srebro Seefeld in Tirol 2019 Sztafeta
srebro Planica 2023 Sztafeta
brąz Falun 2015 Gundersen HS134
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Hinterzarten 2010 Sztafeta
złoto Otepää 2011 Gundersen
srebro Szczyrbskie Jezioro 2009 Gundersen
srebro Otepää 2011 Sprint
brąz Szczyrbskie Jezioro 2009 Sztafeta
Puchar Świata
2. miejsce
2013/2014
2. miejsce
2016/2017
3. miejsce
2014/2015
Puchar Świata (najlepszy biegacz)
3. miejsce
2017/2018
Puchar Świata (Kompakt)
3. miejsce
2023/2024
Letnie Grand Prix
złoto 1. miejsce
2010
złoto 1. miejsce
2011
złoto 1. miejsce
2014
złoto 1. miejsce
2015
złoto 1. miejsce
2023
brąz 3. miejsce
2012
brąz 3. miejsce
2013
brąz 3. miejsce
2021
Strona internetowa

Jego siostra, Coletta Rydzek, jest biegaczką narciarską[2].

Kariera edytuj

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Johannes Rydzek pojawił się w 2 października 2005 roku, kiedy wystartował w zawodach FIS Race. Zajął wtedy 52. miejsce w sprincie w Oberstdorfie. W styczniu 2008 roku zadebiutował w zawodach Pucharu Kontynentalnego, a w lipcu tego samego roku wziął udział w jedenastej edycji Letniego Grand Prix w kombinacji norweskiej. Zajął 32. miejsce w Hinterzarten i szóste w Oberstdorfie, co dało mu 19. miejsce w klasyfikacji końcowej cyklu.

W Pucharze Świata zadebiutował 29 listopada 2008 roku w fińskiej Ruce, zajmując 15. miejsce w zawodach metodą Gundersena. Tym samym już w swoim debiucie zdobył punkty. W sezonie 2008/2009 wystartował jeszcze dziesięć razy, w większości przypadków zdobywając punkty. Najlepszy wynik osiągnął 14 marca 2009 roku w norweskim Vikersund, gdzie był siódmy w Gundersenie. Pozwoliło mu to zająć 33. pozycję w klasyfikacji generalnej. W lutym 2009 roku wziął udział w mistrzostwach świata juniorów w Štrbskim Plesie, gdzie zdobył srebrny medal w Gundersenie i brązowy w sztafecie. Najsłabiej wypadł w sprincie, w którym zajął dopiero 42. miejsce.

W lecie 2009 roku brał udział w dwunastej edycji LGP, przy czym 13 sierpnia stanął na podium w Oberstdorfie, zajmując trzecie miejsce w Gundersenie. Cały cykl zakończył na piątej pozycji. W sezonie 2009/2010 osiągał przeciętne wyniki, kilkakrotnie kończył zawody już po skokach. Najlepszy wynik osiągnął 17 stycznia 2010 roku we francuskim Chaux-Neuve, gdzie zajął szóste miejsce w Gundersenie. Dziesięć dni później wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Hinterzarten, gdzie wraz z kolegami z reprezentacji zdobył złoty medal w konkursie drużynowym. Natomiast w obu startach indywidualnych zajmował czwarte miejsce. W lutym wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Vancouver. Była to jego pierwsza mistrzowska seniorska impreza poza Pucharem Świata. Indywidualnie zajął 28. miejsce w Gundersenie na normalnej skoczni, ale za to wspólnie z Tino Edelmannem, Erikiem Frenzlem i Björnem Kircheisenem wywalczył brązowy medal w sztafecie. W klasyfikacji generalnej PŚ zajął tym razem 25. miejsce.

Najwyższą formę prezentował latem 2010 roku. W czterech konkursach czternastej edycji LGP Rydzek wygrał raz i trzykrotnie był drugi. W efekcie zwyciężył w całym cyklu, wyprzedzając Magnusa Moana z Norwegii i swego rodaka Erica Frenzla. Dobre wyniki osiągał także w sezonie 2010/2011, w którym był ostatecznie szósty. W swoim piątym starcie tego sezonu, 18 grudnia 2010 roku w austriackim Ramsau po raz pierwszy stanął na podium Pucharu Świata. Zajął wtedy trzecie miejsce w Gundersenie, ulegając tylko reprezentantowi gospodarzy – Mario Stecherowi i swemu rodakowi Björnowi Kircheisenowi. Na mistrzostwach świata juniorów w Otepää zdobył złoty medal w Gundersenie i srebrny w sprincie. Jego następnym startem w tym sezonie były mistrzostwa świata w Oslo, gdzie w obu konkursach drużynowych Niemcy w składzie: Johannes Rydzek, Björn Kircheisen, Eric Frenzel i Tino Edelmann zdobyli srebrne medale. Ponadto Rydzek wywalczył kolejny srebrny medal indywidualnie - w Gundersenie na dużej skoczni, gdzie wyprzedził go tylko Francuz Jason Lamy Chappuis. W konkursie indywidualnym na normalnej skoczni Niemiec był czwarty, przegrywając walkę o brązowy medal z Felixem Gottwaldem z Austrii. Na koniec sezonu, 12 marca 2011 roku w Lahti odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w karierze, wygrywając zawody w Gundersenie.

W lecie 2011 roku triumfował w czternastej edycji LGP. W pięciu konkursach indywidualnych dwukrotnie zwyciężał, raz był, drugi, raz trzeci i raz czwarty. W klasyfikacji końcowej wyprzedził dwóch rodaków: Kircheisena i Frenzela. Takiej formy nie zaprezentował jednak w sezonie 2011/2012. Na podium stanął tylko raz - 3 marca 2012 roku w Lahti. Ponadto jeszcze pięciokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, ale na podium już się nie pojawił. W klasyfikacji generalnej zajął trzynaste miejsce. piętnastą edycję LGP Niemiec ukończył na trzeciej pozycji. Z sześciu indywidualnych zawodów dwukrotnie stawał na podium - wygrał dwa ostatnie zawody cyklu rozgrywane w Oberstdorfie. Dało mu to trzecie miejsce w klasyfikacji końcowej, za Bernhardem Gruberem z Austrii i Akito Watabe z Japonii. Podobnie jak rok wcześniej w sezonie 2012/2013 Rydzek spisywał się przeciętnie. Tylko raz stanął na podium: 27 stycznia 2013 roku w Klingenthal był trzeci w zawodach Penalty Race. Sezon zakończył na dziewiątym miejscu. Mistrzostwa świata w Val di Fiemme na przełomie lutego i marca nie przyniosły mu medalu. Rydzek wystartował tylko w konkurencjach indywidualnych, zajmując dziesiąte miejsce na skoczni dużej oraz trzydzieste na normalnym obiekcie.

W lutym 2014 roku brał udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi, gdzie wspólnie z Fabianem Rießle, Björnem Kircheisenem i Erikiem Frenzelem zdobył srebrny medal w drużynie. W startach indywidualnych był szósty na normalnej skoczni, a rywalizację na dużym obiekcie zakończył na ósmej pozycji. Tydzień po igrzyskach, 28 lutego 2014 roku w Lahti odniósł swoje drugie pucharowe zwycięstwo, wygrywając zawody metodą Gundersena. Następnie wygrał też 6 marca 2014 roku w Trondheim i dwa dni później w Oslo. W klasyfikacji generalnej po raz pierwszy stanął na podium, zajmując drugie miejsce za Frenzelem. W sezonie 2014/2015 trzykrotnie plasował się w najlepszej trójce, odnosząc jedno zwycięstwo - 29 listopada 2014 roku w Ruce. W klasyfikacji generalnej dało mu to jednak trzecie miejsce, za Frenzelem i Akito Watabe. Podczas mistrzostw świata w Falun w lutym 2015 roku zdobył medale we wszystkich konkurencjach. Wspólnie z kolegami z reprezentacji zwyciężył w sztafecie, najlepszy był też indywidualnie na normalnej skoczni. Ponadto na dużym obiekcie był trzeci za Austriakiem Bernhardem Gruberem i Francuzem François Braudem, a w sprincie drużynowym razem z Frenzelem był drugi. W kolejnym sezonie tylko raz stanął na podium, za to na najwyższym stopniu: 23 lutego 2016 roku w Kuopio. W klasyfikacji generalnej był tym razem piąty.

Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2016/2017, kiedy zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej, przy czym siedemnaście razy stawał na podium. Na najwyższym stopniu znalazł się ośmiokrotnie: 26 i 27 listopada w Ruce, 17 grudnia 2016 roku w Ramsau, 21 stycznia 2017 roku w Chaux-Neuve, 27 i 28 stycznia w Seefeld oraz 4 i 5 lutego 2017 roku w Pjongczangu. Na mistrzostwach świata w Lahti Rydzek zwyciężał we wszystkich konkurencjach. Oprócz zwycięstw indywidualnych razem z Frenzelem wygrał sprint drużynowy, a wspólnie z Frenzelem, Kircheisenem i Rießle wygrał sztafetę. Na rozgrywanych rok później igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu reprezentacja Niemiec w składzie: Vinzenz Geiger, Fabian Rießle, Eric Frenzel i Johannes Rydzek zdobyła złoto w sztafecie. Rydzek zdobył też złoty medal indywidualnie na dużej skoczni, gdzie wyprzedził Rießle i Frenzela o odpowiednio 0,4 i 0,8 sekundy. Ponadto zajął piąte miejsce na normalnej skoczni. W zawodach PŚ na podium stanął pięć razy, dwukrotnie zwyciężając: 26 listopada 2017 roku w Ruce i 4 marca 2018 roku w Lahti. Sezon 2017/2018 zakończył na czwartej pozycji w klasyfikacji generalnej.

Kombinacja norweska edytuj

Igrzyska olimpijskie   edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
28. 14 lutego 2010   Vancouver Gundersen HS106/10 km 25:47,1 +1:38,2   Jason Lamy Chappuis
3.  23 lutego 2010   Vancouver Sztafeta HS140/4x5 km[3] 49:31,6 +19,5   Austria
6. 12 lutego 2014   Soczi Gundersen HS106/10 km 23:50,2 +17,3   Eric Frenzel
4. 18 lutego 2014   Soczi Gundersen HS140/10 km 22:45,5 +23,9   Jørgen Gråbak
2.  21 lutego 2014   Soczi Sztafeta HS140/4x5 km[4] 47:13,5 +0,3   Norwegia
5. 14 lutego 2018   Pjongczang Gundersen HS109/10 km 24:51,4 +27,9   Eric Frenzel
1.  20 lutego 2018   Pjongczang Gundersen HS140/10 km 23:52,5 - -
1.  22 lutego 2018   Pjongczang Sztafeta HS140/4x5 km[5] 46:09,8 - -
5. 9 lutego 2022   Zhangjiakou Gundersen HS106/10 km 25:07,7 +21,8   Vinzenz Geiger
28. 15 lutego 2022   Zhangjiakou Gundersen HS140/10 km 27:13,3 +3:08,7   Jørgen Graabak

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
4. 26 lutego 2011   Oslo Gundersen HS106/10 km 25:19,2 +22,9   Eric Frenzel
2.  28 lutego 2011   Oslo Sztafeta HS106/4x5 km[6] 48:07,8 +0,4   Austria
2.  2 marca 2011   Oslo Gundersen HS134/10 km 25:31,6 +6,7   Jason Lamy Chappuis
2.  4 marca 2011   Oslo Sztafeta HS134/4x5 km[7] 48:07,8 +0,4   Austria
30. 22 lutego 2013   Val di Fiemme Gundersen HS106/10 km 29:13,2 +2:11,7   Jason Lamy Chappuis
10. 28 lutego 2013   Val di Fiemme Gundersen HS134/10 km 27:22,8 +1:07,7   Eric Frenzel
1.  20 lutego 2015   Falun Gundersen HS100/10 km 26:38,9 - -
1.  22 lutego 2015   Falun Sztafeta HS100/4x5 km[8] 44:20,7 - -
3.  26 lutego 2015   Falun Gundersen HS134/10 km 22:45,8 +14,9   Bernhard Gruber
2.  28 lutego 2015   Falun Sprint drużynowy HS134/2x7,5 km[9] 38:31,6 +2,7   Francja
1.  24 lutego 2017   Lahti Gundersen HS100/10 km 26:19,6 - -
1.  26 lutego 2017   Lahti Sztafeta HS100/4x5 km[10] 47:57,3 - -
1.  1 marca 2017   Lahti Gundersen HS130/10 km 26:41,6 - -
1.  3 marca 2017   Lahti Sprint drużynowy HS130/2x7,5 km[11] 28:45,8 - -
9. 22 lutego 2019   Seefeld in Tirol Gundersen HS130/10 km 23:43,0 +36,1   Eric Frenzel
8. 28 lutego 2019   Seefeld in Tirol Gundersen HS109/10 km 25:01,3 +53,8   Jarl Magnus Riiber
2.  2 marca 2019   Seefeld in Tirol Sztafeta HS109/4x5 km[12] 50:15,5 +1,0   Norwegia
28. 26 lutego 2021   Oberstdorf Gundersen HS106/10 km 23:01,2 +2:49,1   Jarl Magnus Riiber
17. 4 marca 2021   Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 23:11,1 +3:15,9   Johannes Lamparter
2.  1 marca 2023   Planica Sztafeta HS138/4x5 km[13] 47:20,4 +9,0   Norwegia
16. 4 marca 2023   Planica Gundersen HS138/10 km 23:42,6 +2:49,9   Jarl Magnus Riiber

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
42. 5 lutego 2009   Szczyrbskie Jezioro Sprint HS100/5 km 13:26,0 +2:07,9   Alessandro Pittin
3.  7 lutego 2009   Szczyrbskie Jezioro Sztafeta HS100/4x5 km[14] 53:17,3 +1:31,9   Norwegia
2.  8 lutego 2009   Szczyrbskie Jezioro Gundersen HS100/10 km 28:31,7 +1:05,9   Alessandro Pittin
4. 27 stycznia 2010   Hinterzarten Sprint HS106/5 km 12:55,4 +34,7   Junshirō Kobayashi
1.  29 stycznia 2010   Hinterzarten Sztafeta HS106/4x5 km[15] 53:00,1 - -
4. 31 stycznia 2010   Hinterzarten Gundersen HS106/10 km 29:43,5 +28,5   Ole Christian Wendel
1.  27 stycznia 2011   Otepää Gundersen HS100/10 km 26:37,7 - -
2.  29 stycznia 2011   Otepää Sprint HS100/5 km 12:44,5 +20,4   Marjan Jelenko

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca na podium chronologicznie edytuj

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 18 grudnia 2010   Ramsau Gundersen HS98/10 km 25:46,4 3. +15,5   Mario Stecher
2. 12 marca 2011   Lahti Gundersen HS130/10 km 24:35,3 1. - -
3. 3 marca 2012   Lahti Gundersen HS130/10 km 23:43,4 3. +5,2   Jan Schmid
4. 27 stycznia 2013   Klingenthal HS140/Penalty Race 23:21,1 3. +34,4   Eric Frenzel
5. 22 grudnia 2013   Schonach Gundersen HS106/10 km 23:47,1 2. +0,7   Jason Lamy Chappuis
6. 18 stycznia 2014   Seefeld Gundersen HS109/10 km 24:49,9 2. +26,4   Eric Frenzel
7. 28 lutego 2014   Lahti Gundersen HS130/10 km 24:27,8 1. - -
8. 6 marca 2014   Trondheim Gundersen HS140/10 km 25:29,0 1. - -
9. 8 marca 2014   Oslo Gundersen HS134/10 km 24:50,6 1. - -
10. 29 listopada 2014   Ruka Gundersen HS142/10 km 25:32,9 1. - -
11. 6 marca 2015   Lahti Gundersen HS130/10 km 28:56,3 2. +3,0   Akito Watabe
12. 14 marca 2015   Oslo Gundersen HS134/15 km 38:05,1 2. +9,0   Akito Watabe
13. 23 lutego 2016   Kuopio Gundersen HS127/10 km 23:59,6 1. - -
14. 26 listopada 2016   Ruka Gundersen HS142/10 km 27:31,7 1. - -
15. 27 listopada 2016   Ruka Gundersen HS142/10 km 27:13,0 1. - -
16. 3 grudnia 2016   Lillehammer Gundersen HS100/10 km 24:35,0 2. +15,0   Eric Frenzel
17. 17 grudnia 2016   Ramsau Gundersen HS98/10 km 22:23,6 1. - -
18. 7 stycznia 2017   Lahti Gundersen HS130/10 km 29:13,7 3. +26,4   Eric Frenzel
19. 8 stycznia 2017   Lahti Gundersen HS130/10 km 25:44,2 3. +11,6   Fabian Rießle
20. 13 stycznia 2017   Val di Fiemme Gundersen HS134/10 km 29:19,4 2. +24,2   Eric Frenzel
21. 15 stycznia 2017   Val di Fiemme Gundersen HS134/10 km 27:21,7 2. +30,2   Eric Frenzel
22. 21 stycznia 2017   Chaux-Neuve Gundersen HS118/10 km 23:01,7 1. - -
23. 22 stycznia 2017   Chaux-Neuve Gundersen HS118/10 km 22:44,0 2. +2,2   Fabian Rießle
24. 27 stycznia 2017   Seefeld Gundersen HS109/5 km 12:00,2 1. - -
25. 28 stycznia 2017   Seefeld Gundersen HS109/10 km 24:36,5 1. - -
26. 29 stycznia 2017   Seefeld Gundersen HS109/15 km 37:32,2 2. +30,5   Eric Frenzel
27. 4 lutego 2017   Pjongczang Gundersen HS140/10 km 25:12,9 1. - -
28. 5 lutego 2017   Pjongczang Gundersen HS140/10 km 26:14,0 1. - -
29. 15 marca 2017   Trondheim Gundersen HS140/10 km 25:10,9 2. +19,2   Eric Frenzel
30. 18 marca 2017   Schonach Gundersen HS106/10 km 28:14,0 3. +7,1   Eric Frenzel
31. 25 listopada 2017   Ruka Gundersen HS142/10 km 24:58,6 3. +32,8   Akito Watabe
32. 26 listopada 2017   Ruka Gundersen HS142/10 km 26:21,4 1. - -
33. 12 stycznia 2018   Val di Fiemme Gundersen HS134/10 km 25:56,4 2. 18,3   Eric Frenzel
34. 4 marca 2018   Lahti Gundersen HS130/10 km 24:51,6 1. - -
35. 18 marca 2018   Klingenthal Gundersen HS140/10 km 23:39,8 2. +1,0   Fabian Rießle
36. 24 listopada 2018   Ruka Gundersen HS142/10 km 26:02,5 3. +1:08,0   Mario Seidl
37. 2 grudnia 2018   Lillehammer Gundersen HS140/10 km 27:54,3 3. +36,6   Jarl Magnus Riiber
38. 23 grudnia 2018   Ramsau Gundersen HS98/10 km 23:58,7 2. +0,3   Jørgen Gråbak
39. 6 stycznia 2019   Otepää Gundersen HS97/10 km 22:31,1 2. +20,9   Jarl Magnus Riiber
40. 11 stycznia 2019   Val di Fiemme Gundersen HS135/10 km 26:58,4 1. - -
41. 13 stycznia 2019   Val di Fiemme Gundersen HS135/10 km 26:34,0 2. +7,6   Vinzenz Geiger
42. 2 lutego 2019   Klingenthal Gundersen HS140/10 km 25:51,8 3. +1,7   Jarl Magnus Riiber
43. 9 stycznia 2022   Val di Fiemme Gundersen HS106/10 km 26:14,5 3. +5,7   Vinzenz Geiger

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca na podium chronologicznie edytuj

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 24 stycznia 2009   Kranj Gundersen HS109/10 km 23:49,7 2. +1,1   Mitja Oranič

Letnie Grand Prix edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca na podium w zawodach indywidualnych edytuj

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 13 sierpnia 2009   Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 25:38,2 3. +12,8   Björn Kircheisen
2. 7 sierpnia 2010   Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 26:15,3 2. +36,1   Eric Frenzel
3. 8 sierpnia 2010   Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 25:47,9 1. - -
4. 13 sierpnia 2010   Oberwiesenthal Gundersen HS106/10 km 28:30,0 2. +9,2   Magnus Moan
5. 14 sierpnia 2010   Oberwiesenthal Gundersen HS106/10 km 26:05,3 2. +6,1   Magnus Moan
6. 27 sierpnia 2011   Oberwiesenthal Gundersen HS106/10 km 27:02,0 3. +9,0   Eric Frenzel
7. 28 sierpnia 2011   Oberwiesenthal Penalty Race HS106/10 km 25:26,2 1. - -
8. 2 września 2011   Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 26:31,7 2. +5,3   Eric Frenzel
9. 28 września 2011   Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 26:32,5 1. - -
10. 31 sierpnia 2012   Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 28:52,4 1. - -
11. 1 września 2012   Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 36:14,4 1. - -
12. 25 sierpnia 2013   Oberwiesenthal Gundersen HS106/10 km 27:49,1 3. +4,2   Akito Watabe
13. 31 sierpnia 2013   Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 39:07,5 1. - -
14. 24 sierpnia 2014   Oberwiesenthal Gundersen HS106/10 km 27:46,9 1. - -
15. 27 sierpnia 2014   Villach Gundersen HS98/10 km 22:34,3 1. - -
16. 29 sierpnia 2014   Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 27:29,2 1. - -
17. 30 sierpnia 2014   Oberstdorf Gundersen HS137/15 km 39:58,0 1. - -
18. 30 sierpnia 2015   Oberwiesenthal Gundersen HS106/10 km 25:38,5 2. +11,7   Eric Frenzel
19. 4 września 2015   Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 26:21,4 1. - -
20. 5 września 2015   Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 26:15,0 2. +1,4   Fabian Rießle
21. 2 września 2016   Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 26:56,7 2. +13,7   Jarl Magnus Riiber
22. 3 września 2016   Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 26:45,6 2. +17,6   Jarl Magnus Riiber
23. 25 sierpnia 2017   Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 25:27,0 2. +34,5   Eric Frenzel
24. 19 sierpnia 2018   Oberwiesenthal Gundersen HS106/10 km 24:37,5 1. - -
25. 29 sierpnia 2021   Oberhof Gundersen HS140/10 km 21:44,7 1. - -
26. 28 sierpnia 2022   Oberwiesenthal Gundersen HS105/10 km 25:18,0 2. +3,6   Ilkka Herola
27. 26 sierpnia 2023   Oberwiesenthal Gundersen HS105/10 km 27:18,7 2. +16,6   Julian Schmid
28. 2 września 2023   Villach Kompakt HS98/7,5 km 16:41,6 1. - -

Miejsca na podium w zawodach drużynowych edytuj

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 27 sierpnia 2022   Oberwiesenthal Sztafeta mieszana HS105/4x5 km[21] 36:55,6 1. - -
2. 27 sierpnia 2023   Oberwiesenthal Mieszany sprint drużynowy HS105/2x6 km[22] 24:03,6 3. +27,0   Norwegia

Biegi narciarskie edytuj

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2018/2019 niesklasyfikowany

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata edytuj

Sezon 2018/2019
          LT                     TdS                             FPŚ punkty
- - - - - - - 89 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4–10 11–30 31–100 wyniki anulowane

- – zawodnik nie wystartował
TdS – Tour de Ski DNS – został zgłoszony do biegu, ale w nim nie wystartował DNF – nie ukończył biegu DSQ – zdyskwalifikowany

Przypisy edytuj

  1. Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2022-03-18].
  2. Jochen Klingovsky: Die Rydzeks leben ihre Passion. stuttgarter-zeitung.de, 2019-11-29. [dostęp 2020-01-13]. (niem.).
  3. Skład drużyny: Tino Edelmann, Eric Frenzel, Johannes Rydzek, Björn Kircheisen
  4. Skład drużyny: Fabian Rießle, Björn Kircheisen, Johannes Rydzek, Eric Frenzel
  5. Skład drużyny: Vinzenz Geiger, Fabian Rießle, Eric Frenzel, Johannes Rydzek
  6. Skład drużyny: Johannes Rydzek, Björn Kircheisen, Tino Edelmann, Eric Frenzel
  7. Skład drużyny: Johannes Rydzek, Björn Kircheisen, Eric Frenzel, Tino Edelmann
  8. Skład drużyny: Johannes Rydzek, Fabian Rießle, Tino Edelmann, Eric Frenzel
  9. Skład drużyny: Johannes Rydzek, Eric Frenzel
  10. Skład drużyny: Björn Kircheisen, Eric Frenzel, Fabian Rießle, Johannes Rydzek
  11. Skład drużyny: Eric Frenzel, Johannes Rydzek
  12. Skład drużyny: Johannes Rydzek, Eric Frenzel, Fabian Rießle, Vinzenz Geiger
  13. Skład drużyny: Eric Frenzel, Vinzenz Geiger, Johannes Rydzek, Julian Schmid
  14. Skład drużyny: Fabian Rießle, Michael Dünkel, Wolfgang Bösl, Johannes Rydzek
  15. Skład drużyny: Johannes Firn, Janis Morweiser, Johannes Rydzek, Fabian Rießle
  16. Zgodnie z regulaminem LGP 2017 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  17. Zgodnie z regulaminem LGP 2018 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  18. Zgodnie z regulaminem LGP 2021 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  19. Zgodnie z regulaminem LGP 2022 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  20. Zgodnie z regulaminem LGP 2023 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  21. Skład drużyny: Julian Schmid, Jenny Nowak, Nathalie Armbruster, Johannes Rydzek.
  22. Skład drużyny: Johannes Rydzek, Jenny Nowak.

Linki zewnętrzne edytuj