Jason Lamy Chappuis

francuski narciarz klasyczny, specjalista kombinacji norweskiej

Jason Lamy Chappuis (ur. 9 września 1986 w Missoula) – francuski kombinator norweski. Startuje w tej dyscyplinie od 1992 roku, zaś na arenie międzynarodowej zadebiutował w 2002 podczas konkursu Pucharu FIS w Klingenthal zdobywając 8. miejsce metodą Gundersena. Największymi sukcesami są zdobyte medale: złoty igrzysk olimpijskich w Vancouver oraz pięć złotych na mistrzostwach świata. Zdobywał także dwa brązowe krążki na mistrzostwach świata w Libercu, jeden na mistrzostwach świata w Val di Fiemme oraz dwa na mistrzostwach świata w Falun. Zdobywca Pucharu Świata w sezonie 2009/2010, 2010/2011 oraz 2011/2012. Natomiast w sezonie 2006/2007 – Małej Kryształowej Kuli za sprinty. Jego lepszą stroną w dwuboju są skoki.

Jason Lamy Chappuis
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 września 1986
Missoula

Klub

Bois d’Amont

Debiut w PŚ

28.02 2004, Oslo
(27. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

28.02 2004, Oslo
(27. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

18.12 2004, Ramsau (3. miejsce)

Rekord życiowy

209,5 m na Letalnicy w Planicy (21 marca 2007)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska olimpijskie
złoto Vancouver 2010 Gundersen HS106
Mistrzostwa świata
złoto Oslo 2011 Gundersen HS134
złoto Val di Fiemme 2013 Gundersen HS106
złoto Val di Fiemme 2013 Sztafeta
złoto Val di Fiemme 2013 Sprint drużynowy
złoto Falun 2015 Sprint drużynowy
brąz Liberec 2009 Start masowy
brąz Liberec 2009 Gundersen HS134
brąz Val di Fiemme 2013 Gundersen HS134
brąz Falun 2015 Gundersen HS100
brąz Falun 2015 Sztafeta
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Rovaniemi 2005 Sztafeta
brąz Sollefteå 2003 Sztafeta
Puchar Świata
Kryształowa kula
2009/2010
Kryształowa kula
2010/2011
Kryształowa kula
2011/2012
2. miejsce
2006/2007
2. miejsce
2012/2013
Puchar Świata (sprint)
Mała kryształowa kula
2006/2007
2. miejsce
2007/2008
Letnie Grand Prix
srebro 2. miejsce
2007

W 2009 roku zdobył brązowe medale mistrzostw Francji w skokach narciarskich w konkursie indywidualnym i w konkursie drużynowym[1]. Kolejny brązowy medal w skokach narciarskich zdobył w ramach Mistrzostw Francji 2010 w Prémanon[2].

Kuzyn Jasona, Ronan Lamy Chappuis, jest skoczkiem narciarskim[3][4].

Po Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym w 2015 roku w Falun poinformował o zakończeniu sportowej kariery. Na początku maja 2017 podjął jednak decyzję o jej wznowieniu[5]. Karierę ponownie zakończył na początku kwietnia 2018 roku, zwyciężając w mistrzostwach Francji w kombinacji norweskiej i konkursie drużynowym krajowego czempionatu w skokach narciarskich. W sumie w swojej karierze zdobył 12 tytułów mistrza kraju w kombinacji norweskiej i skokach narciarskich[6].

Kariera

edytuj

Sezon 2002/2003

edytuj

Lamy Chappuis rozpoczął swoją karierę międzynarodową w sezonie 2002/2003. Wystartował wtedy w 11 konkursach, wliczając w to: Puchar FIS, międzynarodowe zawody juniorskie, mistrzostwa świata juniorów, Puchar Świata B.

Swój debiut zaliczył 14 grudnia 2002 roku w niemieckim Klingenthal. Zdobywając nieoczekiwanie 8. miejsce metodą Gundersena, tracąc do zwycięzcy 25 sekund[7]. Jednak dzień później był dopiero 34.[8] Następne zawody w których startował reprezentując Francję odbył miesiąc późnej w Villach był tam na 4.[9] i 5. miejscu[10]. W ostatni weekend stycznia w Planicy wygrał po raz pierwszy zawody międzynarodowe[11]. Wyprzedził na mecie drugiego zawodnika o 46 sekund. Tak dobry start zaowocował startem na mistrzostwach świata juniorów w Sollefteå w Szwecji. Indywidualnie zajął 16. miejsce w Gundersenie[12] i 18. miejsce w sprincie[13], a wraz z kolegami z drużynowy zdobył brązowy medal w konkursie drużynowym[14]. Po mistrzostwach miesiąc odpoczywał, lecz gdy wystartował od razu dobrze rozegrał dwubój. Był 5.[15] i wygrał zawody w Planicy[16]. Trenerzy zauważyli to i Lamy Chappuis wystartował w dwóch konkursu Pucharu Świata B w Norwegii. W Trondheim był 13.[17], a w Stryn 28.[18]

Sezon 2003/2004

edytuj

Pierwsza część sezonu

edytuj

Lamy Chappuis w sezonie 2003/2004 wystartował w zawodach Pucharu Świata. Jednak zanim do tego doszło startował we Włoszech, Niemczech i Austrii w Pucharze FIS oraz dwukrotnie w Pucharze Świata B. W tej części sezonu największym sukcesem było zwycięstwo w Klingenthal[19].

Mistrzostwa Świata Juniorów 2004

edytuj

Lamy Chappuis po raz drugi został wybrany do reprezentacji młodzieżowej Francji na mistrzostwa świata, które tym razem miały się odbyć w norweskim Strynie. W konkursie sprinterskim zdobył 5. miejsce[20], a w biegu sztafetowym wraz z kolegami zajął 6. miejsce[21].

Puchar Świata – 41. miejsce

edytuj

Dostarczone punkty z ww. konkursów dało możliwość Francuzowi start w Pucharze Świata. W ciągu dwóch weekendów wystartował w czterech konkursach. Dwóch w Oslo na słynnym Holmenkollen i dwóch w Lahti. Debiut w PŚ był udany. W pierwszym starcie był 27.[22] i zdobył 4 punkty wyprzedzając m.in. Ronny’ego Heera, Georga Hetticha. Dzień później było gorzej. Francuz był o 10 pozycji niżej[23]. W Lahti był 23.[24] i 29.[25], zdobywając 12 punktów i wyprzedzając ponownie światowej klasy dwuboistów. Po zawodach w Finlandii zakończył starty w Pucharze Świata zdobywając 16 punktów dające 41. miejsce w klasyfikacji generalnej[26].

Ostatnie starty w sezonie

edytuj

Ostatnie starty w sezonie 2003/2004 odbyły się w szwajcarskim kurorcie Sankt Moritz. Lamy Chappuis zajął tam najpierw drugie miejsce[27], a w ostatnich zawodach sezonu – pierwsze[28].

Sezon 2004/2005

edytuj

Puchar Świata – 30. miejsce

edytuj

Sezon 2004/2005 obfitował w dużą ilość startów w Pucharze Świata (startował w 11 na 18) dzięki czemu zdobył 52 punkty. W Ruce zdobył 15 oczek, dzięki dobrym skokom zajmując 16. miejsce[29]. W drugim konkursie było gorzej, gdyż ukończył zawody na 36. miejscu[30]. W Trondheim został sklasyfikowany tylko raz, w sprincie, będąc 28.[31] Następnie odbyły się trzy konkursy w Niemczech, gdzie dwukrotnie zdobył punkty, za miejsca 20[32] i 17.[33] Tylko w pierwszym z tych konkursów nie udało się zdobyć punktów. Zabrakło do tego 11 sekund. Po konkursach u naszych zachodnich sąsiadów odbyły się dwa konkursy w Seefeld. Jednak tam Francuz nie zdobył punktów[34][35]. Kolejne zawody odbyły się w Libercu. Lamy Chappuis został tam sklasyfikowany na 20. miejscu[36]. Trzy tygodnie później we włoskim Pragelato odbyły się ostatnie zawody w Pucharze Świata z jego udziałem. W konkursie drużynowym jako zawodnik na pierwszej zmianie pomógł Francji zdobyć 5. miejsce[37]. Następnego dnia w sprincie był 20.[38]

Mistrzostwa Świata Seniorów 2005

edytuj

W 2005 roku Jason zadebiutował mś seniorów, startując na mistrzostwach świata w Oberstdorfie. Wystartował we wszystkich trzech konkurencjach. W biegu metodą Gundersena był 33.[39], a w sprincie 21.[40] Będąc w składzie drużyny Francuskiej zdobył 7. miejsce w konkursie drużynowym[41].

Między mistrzostwami

edytuj

Po mistrzostwach świata Lamy Chappuis nie startował już w Pucharze Świata. Jednak dwukrotnie wystartował w Pragelato w ramach Pucharu FIS. Miały to myć zawody w ramach przygotowań do mistrzostw świata juniorów. Francuz dwukrotnie wygrał[42][43] i mógł spokojnie wypocząć przez MŚJ.

Mistrzostwa Świata Juniorów 2005

edytuj

Mistrzostwa świata juniorów w Rovaniemi były ostatnimi sprawdzianami formy w tym sezonie. Francuz przywiózł z Finlandii tylko jeden medal za drugie miejsce w konkursie drużynowym[44]. W konkursach indywidualnych był tylko na miejscach 8.[45] (Gundersen) i 6.[46] (sprint). Były to ostatnie mistrzostwa juniorów w których mógł wystąpić Francuz. Podczas wszystkich tego typu zawodów zdobył dwa medale, jeden srebrny i jeden brązowy.

Sezon 2005/2006

edytuj

Puchar Świata – 5. miejsce

edytuj

To był przełomowy sezon w karierze Francuza. Po dwóch zimach w których zajmował co najwyżej miejsce w drugiej dziesiątce nadszedł bardzo dobry sezon. W ciągu 18 startów, ani razu nie był poza czołową trzydziestką, a nawet dwudziestką. 18 grudnia 2005 roku w Ramsau am Dachstein podczas startu sprinterskiego po raz pierwszy stanął na podium Pucharu Świata[47]. Będąc trzeci ustąpił tylko Norwegom Moanowi i Mortenowi Græsli’emu. Drugi raz na „pudle” stanął w czeskim Harrachovie ustępując dominatorowi tamtego sezonu – Finowi Manninenowi i Niemcowi Hettichowi[48]. Było to również podczas zawodów sprinterskich. Do końca sezonu jeszcze stanął na podium dwa razy. Najpierw w Oslo był drugi[49] (za Tande), a potem wygrał ostatnie zawody w tej zimie w Sapporo wyprzedzając na mecie o 23 sekundy zwycięzcę Pucharu Świata[50], choć przed biegami miał tylko 5 sekund przewagi nad drugim zawodnikiem, a nad liderem PŚ 1 minutę i 6 sekund.

Sezon 2006/2007

edytuj

Puchar Świata – 2. miejsce

edytuj

Lamy Chappuis w pierwszych zawodach w Ruce wygrał zawody metodą Gundersena, zostając pierwszym liderem Pucharu Świata[51]. Koszulkę lidera utrzymał tylko przez tydzień. W Lillehammer był 5.[52] i 4.[53] przez co stracił żółty trykot na rzecz Moana (wtedy tracił zaledwie 5 punktów). Kolejne zawody w Ramsau nie był już tak udane w jednym z dwóch startów nawet nie zdobył punktów (był 42.)[54], a w drugim starcie na finiszu przegrał z Moanem o 0,7 sekundy[55]. W prestiżowym niemieckim Tourze był 12., ani razu nie stanął na podium; w drużynowym sprincie udało mu się być 4 (w pozostałych był 9. i 24.), choć wraz z Maximem Laheurte prowadził po skokach. Tydzień później zdobył 3. miejsce w Val di Fiemme przegrywając tylko z dwoma Austriakami[56]. Następne zawody indywidualne odbyły się w Seefeld. Tam Jason był drugi za Gottwaldem[57]. Później nastąpiła dwutygodniowa przerwa (brak odpowiednich warunków w Libercu) po której po raz pierwszy od kilku lat zawody PŚ w kombinacji norweskiej odbyły się w Zakopanem. Jednak stolica Polskich Tatr nie była za szczęśliwa dla Francuza. 5.[58] i 9.[59] miejsce nie satysfakcjonowało zawodnika z Missouli. Potem była ponadmiesięczna przerwa spowodowana mistrzostwami świata.

Ostatnie zawody w sezonie odbyły się w Skandynawii. Zaplanowano 2 konkursy w Lahti i dwa w Oslo. W Finlandii Francuz raz stanął na najniższym stopniu podium[60], a w drugich był 17.[61] W stolicy Norwegii było znacznie lepiej. Choć pierwsze zawody odwołano (z powodu mocnego wiatru na skoczni), to finałowe zawody udało się rozegrać. W nich najlepszy był właśnie Lamy Chappuis[62] wyprzedzając Felixa Gotwalda, który tym startem skończył swoją karierę.

Ostatecznie w ciągu 15 startów Francuz zdobył 696 punktów tracąc do zwycięzcy Manninena 69 oczek[63]. Na podium stanął 6 razy, w tym po 2 na każdym stopniu.

Mistrzostwa Świata Seniorów 2007

edytuj

W 2007 roku mistrzostwa świata odbyły się w Sapporo, w Japonii. Jason po raz drugi uczestniczył w tej imprezie. Startował we wszystkich trzech planowanych konkurencjach. Jednak ani razu nie był na podium, plasując się na miejscach: 7.[64] w sprincie, 15.[65] w Gundersenie i 6. w drużynie[66].

Sezon 2007/2008

edytuj

Puchar Świata – 5. miejsce

edytuj

Francuz gorzej rozpoczął ten sezon w porównaniu do poprzedniego. W Ruce był dwukrotnie na końcu pierwszej dziesiątki. Najpierw zajął dziesiątą lokatę w Gundersenie, a następnego dnia w sprincie ukończył rywalizację na dziewiątej pozycji. Kolejne zawody odbyły się w norweskim Trondheim. Właśnie tam Jason po raz pierwszy stanął na podium pucharu świata w tym sezonie, zajmując 3. miejsce w sprincie. Ostatnimi zawodami przed świętami Bożego Narodzenia odbyły się Ramsau. Tu Francuz ponownie wylądował w czołowej dziesiątce. Dwukrotnie mając szanse na stanięcie na podium. Pierwszej okazji nie wykorzystał, jednak w swojej słabszej dyscyplinie był drugi. W skokach zaprzepaścił swoją przewagę w skokach i został sklasyfikowany na piątej lokacie. W drugim konkursie był dziewiąty. Cykl zawodów w Niemczech zaczął słabo. W Oberhofie zajął dopiero 23. lokatę. Jednak inaugurujące nowy rok zawody w Schonach Francuz wygrał, a dzień później zajął szóste miejsce. Następne zawody odbyły się w Val di Fiemme. Przy nielicznej publiczności Jason był piąty. W drugim konkursie we Włoszech, Francuz zajął miejsce drugie tracąc do zwycięzcy zaledwie 0,3 sekundy. Po epizodzie we Włoszech kombinatorzy norwescy wrócili do Niemiec, gdzie odbyły się dwa konkursy. Pierwszym z nich był start masowy. Konkurencja ta trwała dwa dni. W sobotę odbył się bieg, a w niedzielny ranek skoki. Francuz w tej konkurencji był ósmy. Drugi konkurs odbył się po południu. Tym konkursie Jason również był na ósmej pozycji. W kolejny weekend Puchar Świata odbył się w austriackim Seefeld. Francuz spisał się tam bardzo dobrze. W pierwszym konkursie był piąty, a w drugim zwyciężył. Oba konkursy były sprintami co dało mu prowadzenie w klasyfikacji sprinterskiej. Po dwóch tygodniach przerwy zawody Pucharu Świata miały odbyć się w Libercu. Jednak pogoda spowodowała, iż z trzech planowanych konkursów rozegrano tylko jeden. Francuz zajął 16. miejsce. Tydzień później kombinatorzy odwiedzili Zakopane. Tu też pogoda zweryfikowała plany organizatorów. Nie rozegrano jednego konkursu, a w drugim Jason po słabym skoku i słabym biegu był dopiero 34. Ostatni raz tak słabo Francuz spisał się 16 grudnia 2006 roku, gdzie był dopiero czterdziesty drugi. W dzień przestępny Francuz jak się później okazało po raz ostatni w sezonie zajął miejsce w czołowej dziesiątce, zajmując właśnie 10. miejsce. Na zakończenie zimy, w Oslo Francuz zajął miejsca 18. (w Gundersenie) i 22. (w sprincie), tracąc przy tym szanse na zdobycie małej kryształowej kuli w sprincie.

Ostatecznie w ciągu 19 startów Lamy Chappuis zdobył 776 punktów, tracąc do zwycięzcy – Ackermanna 398 punktów. Na podium stanął cztery razy, w tym dwa razy na jego najwyższym stopniu. W klasyfikacji sprinterskiej zajął drugie miejsce, przygrywając walkę o zwycięstwo w ostatnim konkursie (przed zawodami był liderem) z Ackermannem czterema oczkami.

Sezon 2008/2009

edytuj

Puchar Świata – 5. miejsce

edytuj

Pierwszy start w tym sezonie – w Ruce, był najgorszym wynikiem Francuza w tym mieście od czterech lat, gdy zajął 35. miejsce. Tym razem było lepiej. Lamy Chappuis zdobył siedem punktów za 24. miejsce. Tydzień później Jason dwukrotnie stanął na podium w zawodach w Trondheim. Najpierw był drugi, przegrywając jedynie z Magnusem Moanem, a na drugi dzień znalazł się na najniższym stopniu podium. Po raz pierwszy Francuz w ciągu jednego weekendu dwa razy stawał na podium Pucharu Świata. Tydzień później nastąpiła przerwa w zawodach. W Libercu zawody nie odbyły się z powodu niekorzystnych warunków atmosferycznych[67]. W ostatni weekend przed świętami Lamy Chappuis wystartował jeszcze w dwóch konkursach w Ramsau, gdzie w pierwszym konkursie zaliczył nie najlepszy start. Podczas skoków Jason zajmował osiemnaste miejsce tracąc 1 minutę i 32 sekundy do prowadzących. Wynik ten nie pozwalał na dobry wynik w końcowym rozrachunku i podczas biegu Francuz zszedł z trasy. Na drugi dzień Jason spisał się lepiej podczas serii skoków (był 9.) i podczas biegu miał małą stratę do najmocniejszych rywali co spowodowało, iż na mecie wygrał między innymi z liderem Pucharu Świata Anssim Koivurantą. Zajął trzecie miejsce, przegrywając na finiszu z Kircheisenem i Demongiem. Do zwycięzcy stracił tylko pół sekundy. Tydzień później w Oberhofie Francuz znalazł się na piątym oraz na trzecim miejscu. W Schonach podczas zawodów indywidualnych nie uczestniczył w biegu przez co nie został sklasyfikowany. W konkursie drużynowym razem z kolegami zajął piąte miejsce. W Val di Fiemme nie wystartował w żadnym z dwóch zaplanowanych konkursów. Wystartował za to w próbie przedolimpijskiej w Whistler. Zajął tam siódme i szóste miejsce, przy czym w pierwszym starcie do podium stracił jedynie 1,8 sekundy. Dwa tygodnie później zawody odbyły się w Chaux-Neuve. Tutaj również Jason był blisko podium, ostatecznie zajmując ósme i czwarte miejsce. W kolejnych zawodach w Seefeld Francuz ponownie nie wystąpił. Zaś w Klingenthal zajął 13. i 2. miejsce, przegrywając jedynie z Billem Demongiem o 0,6 sekundy. Po tych zawodach nastąpiła trzytygodniowa przerwa spowodowana mistrzostwami świata w Libercu. W ostatnich czterech konkursach, w Lahti oraz Vikersund Francuz tylko raz nie znalazł się w pierwszej piątce. W pierwszych zawodach w Finlandii Jason zajął szóste miejsce, a poza tym zajął trzecie miejsce w pierwszym konkursie w Lahti oraz piąte i czwarte miejsce w Norwegii.

Ostatecznie, w ciągu 19 startów, Lamy Chappuis zdobył 806 punktów, tracąc do zwycięzcy – Koivuranty 655 punktów. Na podium stanął sześć razy w tym dwa razy na drugim stopniu oraz cztery razy na najniższym jego stopniu.

Mistrzostwa Świata Seniorów 2009

edytuj

W 2009 roku mistrzostwa świata odbyły się w czeskim Libercu. Jason po raz trzeci uczestniczył w tej imprezie, jednak po raz pierwszy zdobył medale na tych zawodach. Startował we wszystkich czterech planowanych konkurencjach, plasując się na miejscach: 3. w stracie masowym, 23. w Gundersenie na skoczni K90, 3. w Gundersenie na skoczni K120 i 4. w drużynie.

Sezon 2009/2010

edytuj

Puchar Świata – 1. miejsce

edytuj

Francuz rozpoczął sezon od zwycięstwa w konkursie inauguracyjnym w Ruce i został liderem klasyfikacji generalnej. W drugim konkursie sezonu nie znalazł się na podium. Tydzień później w Lillehammer wygrał pierwszy konkurs, a w drugim był 3. Świetną passę kontynuował w Ramsau, gdzie okazał się najlepszy w dwóch konkursach. Następnie na podium stanął w jednym z konkursów rozgrywanych w Oberhofie – był wtedy trzeci. Po tym sukcesie forma Chappuisa nieco spadła i przez kilka konkursów nie potrafił przebić się na podium. Dopiero 16 stycznia w rozgrywanych u siebie zawodach w Chaux-Neuve, gdzie Jason dwukrotnie stanął na podium, jednak w obu konkursach przegrał z Magnusem Moanem. Tydzień później okazał się najlepszy w niemieckim Schonach, gdzie odniósł 5. zwycięstwo w sezonie. W dalszej części sezonu nie prezentował się już tak dobrze, jednak w samej końcówce wróciła świetna forma z początku. W pierwszym konkursie w Lahti zajął 10. miejsce i zapewnił sobie triumf w klasyfikacji końcowej. W drugim konkursie Jason stanął na 3. stopniu podium. W ostatnim konkursie sezonu, który był rozgrywany w Oslo, Chappuis podkreślił swój trium w Pucharze Świata i wygrał ostatnie zawody.

Ostatecznie Francuz zdobył 1155 punktów. Triumfował w 6. zawodach cyklu i odebrał Kryształową Kulę za zwycięstwo w Pucharze Świata.

Sezon 2010/2011

edytuj

Puchar Świata – 1. miejsce

edytuj

Chappuis rozpoczął sezon od zwycięstwa w inauguracyjnym konkursie w Ruce, dzięki czemu nie oddał żółtego plastronu lidera pucharu świata (w pierwszym konkursie miał go z racji zwycięstwa w ubiegłorocznym pucharze świata). Zajmował pierwsze miejsce po skokach i zdołał utrzymać prowadzenie podczas biegu. Dzień później Chappuis był 3. Pomimo prowadzenia po konkursie skoków, podczas biegu zaprezentował słabszą dyspozycję i wyprzedził go zwycięzca Felix Gottwald oraz Mikko Kokslien. Pomimo 3. pozycji w drugim konkursie, Francuz utrzymał prowadzenie w klasyfikacji generalnej. Tydzień później w Lillehammer Chappuis był 2. w pierwszym i 1. w drugim konkursie. Podczas pierwszego konkursu zajmował 3. miejsce po skokach. W biegu awansował o jedną pozycję, przegrywając ostatecznie z Mikko Kokslienem, choć w pewnym momencie była także szansa na zwycięstwo. Po konkursie Chappuis utrzymał prowadzenie w klasyfikacji generalnej. W drugich zawodach był liderem po konkursie skoków, a w biegu utrzymał prowadzenie i wygrał o ok. 10 sekund z Kokslienem i Stecherem. Dzięki zwycięstwu umocnił się na prowadzeniu w klasyfikacji. Dwa tygodnie później w austriackim Ramsau Jason uplasował się kolejno na 5. i 4. pozycji. W pierwszym z konkursów po skoku zajmował 5. miejsce. W biegu udało mu się obronić lokatę zajmowaną po skokach, jednak nie zdołał powalczyć o wyższe miejsce. W drugim z konkursów po skokach był dopiero 8. Nieźle jednak zaprezentował się na trasie biegowej na której zajął 16. pozycję i ostatecznie awansował na 4. miejsce po całym konkursie. Pomimo nieco słabszych występów w stosunku do początku sezonu, Chappuis nadal wyraźnie prowadził w klasyfikacji generalnej przed 2. Stecherem i 3. Kokslienem. Po dłuższej przerwie pomiędzy zawodami PŚ, zawodnicy zawitali do niemieckiego Schonach. Tam Chappuis prowadził po skokach, jednak w biegu spisał się fatalnie. Ostatecznie zajął 11. miejsce i stracił prowadzenie w Pucharze Świata na rzecz Stechera. W pierwszym konkursie w Seefeld ustanowił rekord skoczni i z ogromną przewagą ruszył na trasę. W biegu utrzymał prowadzenie i wygrał konkurs. Powrócił na pozycję lidera Pucharu Świata. Dzień później także okazał się najlepszy w skokach, jednak z bardzo małą przewagą nad kolejnymi zawodnikami. W całym konkursie ostatecznie zajął 2. miejsce przegrywając z Magnusem Moanem o niecałe dwie sekundy, który po skokach zajmował dopiero 24. miejsce. Tydzień później na swojej ziemi zajął 4. lokatę. Prowadził po skokach, pomimo że nie oddał najdłuższej próby. Podczas biegu rywale szybko go dogonili, jednak nie dał im uciec. Walka rozstrzygnęła się na finiszu. W drugim konkursie na ojczystej ziemi, Francuz ponownie zdeklasował rywali na skoczni. Wygrał pewnie o 7 sekund przed Gottwaldem, zdążając jeszcze wziąć flagę Francji i z nią minąć metę. Po przerwie spowodowanej mistrzostwami puchar świata zawitał do Lahti. Tam Jason zapewnił sobie kryształową kulę. W pierwszym konkursie konkurs skoków rozgrywany był w trudnych warunkach. Mimo to, Francuz poradził sobie i zanotował 4. rezultat. Na trasie biegu dość szybko objął prowadzenie, jednak za wygraną nie dawał Eric Frenzel, który w skokach był sklasyfikowany o oczko niżej niż Chappuis. Ostatecznie obu rywali pogodził Björn Kircheisen, który doścignął czołówkę, zdołał uciec i wygrać. Jason dołożył kolejne podium do swojej kolekcji- był 3. Po tym konkursie zapewnił sobie zwycięstwo w pucharze świata. Francuz pożegnał sezon 5. lokatą w ostatnim konkursie. W skokach spisał się przeciętnie jak na swoje możliwości i uzyskał 8. wynik. W biegu jednak ponownie spisał się bardzo dobrze uzyskując 13. wynik.

W trakcie całego sezonu Jason zgromadził 894. punkty. Wygrał 4. konkursy (Ruka, Lillehammer, Seefeld, Chaux-Neuve), natomiast łącznie na podium stawał 8. razy (Ruka x2, Lillehammer x2, Seefeld x2, Chaux-Neuve oraz Lahti.

Mistrzostwa Świata Seniorów 2011

edytuj

W 2011 roku odbyły się mistrzostwa świata w Oslo. Francuz wywiózł stamtąd indywidualny tytuł mistrza świata. W pierwszej konkurencji indywidualnej Jason spisał się zdecydowanie poniżej oczekiwań. Po skoku na odległość 102.5 m zajmował wprawdzie dobre 3. miejsce, jednak z minimalną przewagą nad wybitnymi biegaczami. Na trasie zawodnicy będący za nim po skokach, szybko go dogonili. Chappuis jakiś czas starał się biec razem z nimi, jednak ostatecznie nie dał rady i został sklasyfikowany na 15. miejscu. W konkursie drużynowym skoczył znakomicie – na 107. metr. Także nieźle spisał się w biegu, jednak jego drużyna zajęła 5. miejsce. Podczas ostatniej szansy na zdobycie złotego medalu w konkursie indywidualnym na tych mistrzostwach, Jason nie dał szans konkurencji. Oddał skok na 133.5 metra, co było drugim wynikiem, jednak w przeliczeniu na czas było to zaledwie 6 sekund straty do słabo biegającego Håvarda Klemetsena. Na trasie Chappuis spisał się jak na siebie rewelacyjnie. Szybko dogonił prowadzącego po skokach Norwega. Jakiś czas biegł z nim, jednak podczas trzeciej pętli postanowił mu uciec. Do końca biegł równo i szybko, dzięki czemu wyprzedził na mecie o 6 sekund Niemców Rydzeka i Frenzela. Przewaga ta byłaby zapewne większa, jednak Francuz pewny już triumfu zwolnił na ostatnich metrach, a przed samym finiszem już świętował swoje zwycięstwo. Uzyskał 14. czas w biegu. Złoty medal zdobyty podczas tej konkurencji, był jego pierwszym medalem na mistrzostwach świata z tego kruszcu. W konkursie drużynowym który kończył zmagania kombinatorów na tych mistrzostwach, Chappuis wraz z kolegami zajął 4. miejsce. Skoczył 128.5 m, a w biegu uzyskał przyzwoity wynik.

Puchar Świata w skokach narciarskich: Planica 2011

edytuj

Pomimo że sezon w kombinacji norweskiej zakończył się tydzień wcześniej, Chappuis pojawił się w Planicy, gdzie w konkursie drużynowym skoków narciarskich wsparł reprezentację swojego kraju. Przypomnijmy, że do Planicy przyjechał z rekordem życiowym 209,5 metra ustanowionym 4 lata wcześniej. Wraz z Vincentem Descombes’em Sevoie, Nicolasem Mayerem oraz Emmanuelem Chedalem zajął 8. miejsce w konkursie. Oddał skoki na odległość 201.5 m oraz 196 m. Był najsilniejszym punktem reprezentacji Francji w tym konkursie. Indywidualnie po takich próbach zostałby sklasyfikowany na 16. lokacie. Dzięki temu występowi zapewnił sobie dożywotnie prawo do startu w Pucharze Świata w skokach narciarskich[68].

Igrzyska olimpijskie

edytuj
 
Lamy Chappuis (z lewej) podczas igrzysk w Vancouver

Francuz wystąpił dotychczas na czterech igrzyskach. Pierwszy raz w tej imprezie uczestniczył w 2006 roku, podczas igrzysk w Turynie, jednak nie zdobył medalu. Pierwszy start był nieudany – miejsce poza pierwszą dziesiątką w Gundersenie nie było spełnieniem marzeń ekipy francuskiej. Czwarte miejsce podczas sprintu było poprawą, choć do podium stracił niecałe 13 sekund. Ostatni start to drużynowy konkurs. Piąte miejsce było przyzwoitym wynikiem patrząc, iż do podium Francja straciła ponad minutę.

Cztery lata później, na igrzyskach w Vancouver, podczas pierwszego konkursu na normalnej skoczni zdobył złoty medal. W konkursie skoków uzyskał 100 metrów i został sklasyfikowany na 5. pozycji. Na trasę wyruszył ze stratą 48 sekund do lidera po skokach – Fina Janne Ryynänena[69]. W biegu odrobił straty wyprzedzając na finiszu Amerykanina Johnny’ego Spillane’a oraz Włocha Alessandro Pittina[70].

Konkurs na dużej skoczni nie był dla Chappuisa udany. Na skoczni panowały bardzo loteryjne warunki, przez co wielu czołowych zawodników nie zdołało oddać dobrych skoków (zawodnicy później planowali bojkot zawodów Pucharu Świata w Oslo)[71]. W tym gronie znalazł się także Jason. Po skokach był dopiero 29. W biegu nie zdołał odrobić strat i został sklasyfikowany na 18. pozycji.

Nieudane były dla niego także kolejne dwa występy olimpijskie. Mimo sporych oczekiwań, nie obronił złotego medalu z Vancouver i na igrzyskach w Soczi zajął dopiero 35. miejsce w konkursie na skoczni normalnej. Na dużej skoczni był siódmy, a do zwycięzcy Norwega Jørgena Graabaka stracił 16,4 s. W sztafecie Francuzi zajęli 4. miejsce, podium przegrywając z Austriakami. Na Igrzyskach w Pyjongczang, na które pojechał po wznowieniu kariery, oba konkursy indywidualne kończył na odległych pozycjach, a w drużynie był 5.

Osiągnięcia

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
11. 11 lutego 2006   Pragelato Gundersen HS106/15 km 39:44,6 +1:59,4   Georg Hettich
5. 15 lutego 2006   Pragelato Sztafeta HS134/4x5 km[72] 49:52,6 +1:32,0   Austria
4. 21 lutego 2006   Pragelato Sprint HS134/7,5 km 18:29,0 +22,5   Felix Gottwald
1.  14 lutego 2010   Vancouver Gundersen HS106/10 km 25:47,1
4. 23 lutego 2010   Vancouver Sztafeta HS140/4x5 km[73] 48:55,6 +39,8   Austria
18. 25 lutego 2010   Vancouver Gundersen HS140/10 km 25:32,9 +2:11,7   Bill Demong
35. 12 lutego 2014   Soczi Gundersen HS106/10 km 23:50,2 +2:37,5   Eric Frenzel
7. 18 lutego 2014   Soczi Gundersen HS140/10 km 22:45,5 +16,4   Jørgen Gråbak
4. 21 lutego 2014   Soczi Sztafeta HS140/4x5 km[74] 47:13,5 +1:12,8   Norwegia
31. 14 lutego 2018   Pjongczang Gundersen HS109/10 km 24:51,4 +2:57,5   Eric Frenzel
30. 20 lutego 2018   Pjongczang Gundersen HS140/10 km 23:52,5 +3:25,0   Johannes Rydzek
5. 22 lutego 2018   Pjongczang Sztafeta HS140/4x5 km[75] 46:09,8 +2:27,2   Niemcy
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
33. 18 lutego 2005   Oberstdorf Gundersen HS100/15 km 38:56,2 +4:37,7   Ronny Ackermann
7. 23 lutego 2005   Oberstdorf Sztafeta HS137/4x5 km[76] 49:45,5 +3:12,9   Norwegia
21. 27 lutego 2005   Oberstdorf Sprint HS137/7,5 km 20:15,6 +2:09,2   Ronny Ackermann
7. 23 lutego 2007   Sapporo Sprint HS134/7,5 km 17:40,2 +58,2   Hannu Manninen
6. 25 lutego 2007   Sapporo Sztafeta HS134/4x5 km[77] 49:14,9 +4:09,8   Finlandia
15. 3 marca 2007   Sapporo Gundersen HS100/15 km 38:35,6 +2:59,4   Ronny Ackermann
3.  20 lutego 2009   Liberec Start masowy HS100/10 km 24:49,7 +19,2   Todd Lodwick
23. 22 lutego 2009   Liberec Gundersen HS100/10 km 24:22,3 +2:51,2   Todd Lodwick
4. 26 lutego 2009   Liberec Sztafeta HS134/4x5 km[73] 48:32,3 +17,1   Japonia
3.  28 lutego 2009   Liberec Gundersen HS134/10 km 23:36,6 +31,4   Bill Demong
15. 26 lutego 2011   Oslo Gundersen HS106/10 km 25:19,2 +1:03,3   Eric Frenzel
5. 28 lutego 2011   Oslo Sztafeta HS106/4x5 km[78] 49:38,2 +1:30,4   Austria
1.  2 marca 2011   Oslo Gundersen HS134/10 km 25:31,6
4. 4 marca 2011   Oslo Sztafeta HS134/4x5 km[78] 48:04,4 +51,9   Austria
1.  22 lutego 2013   Val di Fiemme Gundersen HS106/10 km 29:13,2
1.  24 lutego 2013   Val di Fiemme Sztafeta HS106/4x5 km[79] 57:34,0
3.  28 lutego 2013   Val di Fiemme Gundersen HS134/10 km 27:22,8 +37,2   Eric Frenzel
1.  2 marca 2013   Val di Fiemme Sprint drużynowy HS134/2x7,5 km[80] 35:37,9
3.  20 lutego 2015   Falun Gundersen HS100/10 km 26:38,9 +5,0   Johannes Rydzek
3.  22 lutego 2015   Falun Sztafeta HS100/4x5 km[81] 44:20,7 +39,6   Niemcy
6. 26 lutego 2015   Falun Gundersen HS134/10 km 22:45,8 +27,0   Bernhard Gruber
1.  28 lutego 2015   Falun Sprint drużynowy HS134/2x7.5 km[82] 38:31,6 - -
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
16. 5 lutego 2003   Sollefteå Gundersen K107/10 km 31:43,2 +3:39,0   Björn Kircheisen
3.  7 lutego 2003   Sollefteå Sztafeta K107/4x5 km[78] 793,9 pkt -99,8 pkt   Niemcy
18. 9 lutego 2003   Sollefteå Sprint K107/5 km 14.02,6 +1:56,0   Björn Kircheisen
6. 6 lutego 2004   Stryn Sztafeta K90/4x5[83] 58:03,0 +3.14,0   Norwegia
5. 8 lutego 2004   Stryn Sprint K90/7,5 km 14:02,1 +1:08,7   Petter Tande
8. 22 marca 2005   Rovaniemi Gundersen HS100/10 km 25.56,6 +3:02,5   Petter Tande
2.  24 marca 2005   Rovaniemi Sztafeta HS100/4x5[84] 44:17,1 +1:37,8   Niemcy
6. 26 marca 2005   Rovaniemi Sprint HS100/5 km 14:02,1 +55,5   Petter Tande

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce
2003/2004 54.
2004/2005 45.
2005/2006 5.
2006/2007 2.
2007/2008 5.
2008/2009 5.
2009/2010 1.
2010/2011 1.
2011/2012 1.
2012/2013 2.
2013/2014 6.
2014/2015 14.
2015/2016 nie brał udziału
2016/2017 nie brał udziału
2017/2018 55.

Zwycięstwa w konkursach

edytuj

Lamy Chappuis, mając na koncie 26 zwycięstw, jest trzecim zawodnikiem w historii pod względem liczby zwycięstw w konkursach Pucharu Świata, za Hannu Manninenem (48 triumfów). Najwięcej razy na najwyższym stopniu podium stawał: wśród miast w Seefeld – 4 razy, a wśród państw w Austrii – 8 razy. Pierwszy raz wygrał w japońskim Sapporo. Było to 19 marca 2006 roku.

Nr Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Nota za skok czas biegu Przypisy
1. 19 marca 2006   Sapporo Sprint na 7,5 km 130,8 19 min 15,0 s
2. 25 listopada 2006   Ruka Gundersen na 15 km 268,9 40 min 01,0 s
3. 18 marca 2007   Oslo Sprint na 7,5 km 104,0 21 min 48,2 s
4. 5 stycznia 2008   Schonach Sprint na 7,5 km 120,0 17 min 17,6 s GP Niemiec 2007/2008
5. 27 stycznia 2008   Seefeld Sprint na 7,5 km 128,5 18 min 01,6 s
6. 28 listopada 2009   Ruka Gundersen na 10 km 149,0 27 min 05,0 s
7. 5 grudnia 2009   Lillehammer Gundersen na 10 km 138,1 24 min 25,9 s
8. 18 grudnia 2009   Ramsau Gundersen na 10 km 129,2 21 min 58,6 s
9. 19 grudnia 2009   Ramsau Gundersen na 10 km 118,3 25 min 40,6 s
10. 23 stycznia 2010   Schonach Gundersen na 10 km 119,8 21 min 34,5 s
11. 14 marca 2010   Oslo Gundersen na 10 km 134,6 25 min 58,3 s
12. 26 listopada 2010   Ruka Gundersen na 10 km 135,8 28 min 33,5 s
13. 5 grudnia 2010   Lillehammer Gundersen na 10 km 134,1 24 min 35,5 s
14. 15 stycznia 2011   Seefeld Gundersen na 10 km 139,5 25 min 33,2 s
15. 23 stycznia 2011   Chaux-Neuve Gundersen na 10 km 134,2 22 min 00,3 s
16. 11 grudnia 2011   Ramsau Gundersen na 10 km 123,0 22 min 07,4 s
17. 17 grudnia 2011   Seefeld Gundersen na 10 km 119,5 29 min 14,5 s
18. 18 grudnia 2011   Seefeld Gundersen na 10 km 128,8 27 min 41,9 s
19. 3 lutego 2012   Val di Fiemme HS134/Penalty Race 26 min 58,6 s
20. 19 lutego 2012   Klingenthal Gundersen na 10 km 107,9 24 min 45,4 s
21. 1 grudnia 2012   Ruka Gundersen na 10 km 139,3 26 min 49,5 s
22. 6 stycznia 2013   Schonach Gundersen na 10 km 119,8 26 min 0,0 s
23. 16 marca 2013   Oslo Gundersen na 15 km 227,3 42 min 06,5 s
24. 7 grudnia 2013   Lillehammer Gundersen na 10 km 120,6 26 min 45,2 s
25. 22 grudnia 2013   Schonach Gundersen na 10 km 118,5 23 min 47,1 s
26. 21 grudnia 2014   Ramsau Gundersen na 10 km 118,7 25 min 58,2 s

Miejsca na podium

edytuj

Lamy Chappuis 59 razy stawał na podium, w tym 26 razy na najwyższym stopniu.

Sezon 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce   Razem  
2003/2004
2004/2005
2005/2006 1 1 2 4
2006/2007 2 2 2 6
2007/2008 2 2 4
2008/2009 2 4 6
2009/2010 6 2 3 11
2010/2011 4 2 2 8
2011/2012 5 6 11
2012/2013 3 2 5
2013/2014 2 2
2014/2015 1 1 2
2017/2018
suma 26 19 14 59

Miejsca na podium chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Nota za skok czas biegu Miejsce Zwycięzca
1. 18 grudnia 2005   Ramsau Sprint na 7, 5 km 127,5 20 min 22,3 s 3. Magnus Moan
2. 21 stycznia 2006   Harrachov Sprint na 7,5 km 112,5 20 min 18,6 s 3. Hannu Manninen
3. 11 marca 2006   Oslo Indywidualny na 15 km 244,6 37 min 43,1 s 2. Petter Tande
4. 19 marca 2006   Sapporo Sprint na 7,5 km 130,8 19 min 15,0 s 1.
5. 25 listopada 2006   Ruka Gundersen na 15 km 268,9 40 min 01,0 s 1.
6. 17 grudnia 2006   Ramsau Bieg masowy na 10 km 128,0 16 min 54,0 s 2. Magnus Moan
7. 13 stycznia 2007   Val di Fiemme Bieg masowy na 10 km 130,8 19 min 15,0 s 3. Christoph Bieler
8. 20 stycznia 2007   Seefeld Sprint na 7,5 km 104,0 21 min 25,8 s 2. Felix Gottwald
9. 10 marca 2007   Lahti Sprint na 7,5 km 121,1 19 min 29,2 s 3. Björn Kircheisen
10. 18 marca 2007   Oslo Sprint na 7,5 km 104,0 21 min 48,2 s 1.
11. 9 grudnia 2007   Trondheim Sprint na 7,5 km 123,6 19 min 36,3 s 2. Christoph Bieler
12. 5 stycznia 2008   Schonach Sprint na 7,5 km 120,0 17 min 17,6 s 1.
13. 13 stycznia 2008   Val di Fiemme Huraganowy Sprint na 7,5 km 121,5 20 min 03,7 s 2. Sebastian Haseney
14. 27 stycznia 2008   Seefeld Sprint na 7,5 km 128,5 18 min 01,6 s 1.
15. 6 grudnia 2008   Trondheim Gundersen 10 km 119,3 24 min 50,3 s 2. Magnus Moan
16. 7 grudnia 2008   Trondheim Gundersen 10 km 121,0 25 min 16,5 s 3. Anssi Koivuranta
17. 21 grudnia 2008   Ramsau Gundersen 10 km 109,0 23 min 43,8 s 3. Björn Kircheisen
18. 28 grudnia 2008   Oberhof Gundersen 10 km 117,8 22 min 36,0 s 3. Anssi Koivuranta
19. 15 lutego 2009   Klingenthal Gundersen 10 km 134,5 27 min 05,0 s 2. Bill Demong
20. 6 marca 2009   Lahti Gundersen 10 km 131,3 26 min 22,3 s 3. Bill Demong
21. 28 listopada 2009   Ruka Gundersen 10 km 149,0 27 min 05,0 s 1.
22. 5 grudnia 2009   Lillehammer Gundersen 10 km 138,1 24 min 25,9 s 1.
23. 6 grudnia 2009   Lillehammer Gundersen 10 km 129,0 23 min 16,6 s 3. Tino Edelmann
24. 18 grudnia 2009   Ramsau Gundersen 10 km 129,2 21 min 58,6 s 1.
25. 19 grudnia 2009   Ramsau Gundersen 10 km 118,3 25 min 40,6 s 1.
26. 2 stycznia 2010   Oberhof Gundersen 10 km 133,5 27 min 41,0 s 3. Hannu Manninen
27. 16 stycznia 2010   Chaux-Neuve Gundersen 10 km 127,7 23 min 34,9 s 2. Magnus Moan
28. 17 stycznia 2010   Chaux-Neuve Gundersen 10 km 126,9 24 min 11,8 s 2. Magnus Moan
29. 23 stycznia 2010   Schonach Gundersen 10 km 119,8 21 min 34,5 s 1.
30. 6 marca 2010   Lahti Gundersen 10 km 113,6 25 min 44,5 s 3. Hannu Manninen
31. 14 marca 2010   Oslo Gundersen 10 km 134,6 25 min 58,3 s 1.
32. 26 listopada 2010   Ruka Gundersen 10 km 135,8 28 min 33,5 s 1.
33. 27 listopada 2010   Ruka Gundersen 10 km 146,8 28 min 27,0 s 3. Felix Gottwald
34. 4 grudnia 2010   Lillehammer Gundersen 10 km 134,6 24 min 25.0 2. Mikko Kokslien
35. 5 grudnia 2010   Lillehammer Gundersen 10 km 134,1 24 min 35,5 s 1.
36. 15 stycznia 2011   Seefeld Gundersen 10 km 139,5 25 min 33,2 s 1.
37. 16 stycznia 2011   Seefeld Gundersen 10 km 133,7 24 min 38,4 s 2. Magnus Moan
38. 23 stycznia 2011   Chaux-Neuve Gundersen 10 km 134,2 22 min 00,3 s 1.
39. 11 marca 2011   Lahti Gundersen 10 km 125,3 25 min 41,8 s 3. Björn Kircheisen
40. 4 grudnia 2011   Lillehammer HS138/Penalty Race 130,5 28 min 55,9 s 2. Eric Frenzel
41. 10 grudnia 2011   Ramsau Gundersen 10 km 122,0 22 min 08,2 s 2. Jan Schmid
42. 11 grudnia 2011   Ramsau Gundersen 10 km 122,0 22 min 07,4 s 1.
43. 17 grudnia 2011   Seefeld Gundersen 10 km 119,5 29 min 14,5 s 1.
44. 18 grudnia 2011   Seefeld Gundersen 10 km 128,8 27 min 41,9 s 1.
45. 13 stycznia 2012   Chaux-Neuve Gundersen 10 km 124,8 22 min 34,0 s 2. Alessandro Pittin
46. 14 stycznia 2012   Chaux-Neuve Gundersen 10 km 112,0 22 min 48,6 s 2. Alessandro Pittin
47. 3 lutego 2012   Val di Fiemme HS134/Penalty Race 26 min 58,6 s 1.
48. 18 lutego 2012   Klingenthal Gundersen 10 km 133,3 25 min 35,9 s 2. Akito Watabe
49. 19 lutego 2012   Klingenthal Gundersen 10 km 107,9 24 min 45,4 s 1.
50. 26 lutego 2012   Liberec Gundersen 10 km 120,7 26 min 35,4 s 2. Akito Watabe
51. 24 listopada 2012   Lillehammer Gundersen 10 km 139,4 24 min 09,2 s 2. Magnus Moan
52. 1 grudnia 2012   Ruka Gundersen 10 km 139,3 26 min 49,5 s 1.
53. 16 grudnia 2012   Ramsau Gundersen 10 km 114,4 21 min 36,7 s 2. Mikko Kokslien
54. 6 stycznia 2013   Schonach Gundersen na 10 km 119,8 26 min 0,0 s 1.
55. 16 marca 2013   Oslo Gundersen na 15 km 227,3 42 min 06,5 s 1.
56. 7 grudnia 2013   Lillehammer Gundersen na 10 km 120,6 26 min 45,2 s 1.
57. 22 grudnia 2013   Schonach Gundersen na 10 km 118,7 23 min 47,1 s 1.
58. 7 grudnia 2014   Lillehammer Gundersen na 10 km 130,1 25 min 50,7 s 3. Mikko Kokslien
59. 21 grudnia 2014   Ramsau Gundersen na 10 km 118,7 25 min 58,2 s 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

edytuj
Sezon 2003/2004
                                      punkty
27 37 23 29 14
Sezon 2004/2005
                                  punkty
35 16 DNF 28 32 20 17 37 41 19 21 65
Sezon 2005/2006
                                          punkty
4 15 13 12 13 3 12 14 5 10 3 8 8 4 2 5 8 1 730
Sezon 2006/2007
                            punkty
1 4 5 42 2 22 11 3 2 9 5 17 3 1 696
Sezon 2007/2008
                                        punkty
10 9 12 2 5 9 23 1 6 5 2 8 8 5 1 16 34 10 18 22 776
Sezon 2008/2009
                                              punkty
24 7 2 3 DNF 3 4 3 DNS 7 6 8 4 13 2 3 6 5 4 806
Sezon 2009/2010
                                      punkty
1 5 1 3 1 1 8 3 4 10 7 2 2 1 10 3 1 1155
Sezon 2010/2011
                          punkty
1 3 2 1 5 4 11 1 2 4 1 3 5 894
Sezon 2011/2012
                                              punkty
16 9 4 2 2 1 1 1 7 2 2 25 1 8 4 5 2 1 21 2 18 23 8 1306
Sezon 2012/2013
                                  punkty
2 4 1 5 2 1 6 15 15 5 5 7 16 4 1 818
Sezon 2013/2014
                                  punkty
5 1 6 22 14 1 - - 7 9 5 9 16 - 14 27 5 526
Sezon 2014/2015
                                  punkty
18 24 3 1 22 30 4 DNF - - - - - - 9 33 12 291
Sezon 2017/2018
                                            punkty
DNS 29 33 29 - - - 39 25 42 DNS - - - - 29 33 27 DNS 30 - - 17
Legenda
1 2 3 4–10 11–30 poniżej 30

 -  – zawodnik nie wystartował
DNF – zawodnik nie ukończył biegu
DNS – zawodnik nie wystartował do biegu

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj

Miejsca na podium

edytuj

Lamy Chappuis nie stawał na podium indywidualnych zawodów Pucharu Kontynentalnego.

 
Jason Lamy Chappuis podczas zawodów LGP

Lamy Chappuis jako pierwszy dwuboista z Francji stanął na podium klasyfikacji generalnej Letniej Grand Prix w kombinacji norweskiej. Był też pierwszym zawodnikiem z tego kraju, który zwyciężył w pojedynczych zawodach, a trzecim który stanął na podium pojedynczych zawodów.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce
2004 niesklasyfikowany
2005 7.
2006 niesklasyfikowany
2007 2.
2008 20.
2009 9.
2010 28.
2011 5.
2012 5.
2013 nie brał udziału
2014 5.
2017 (33.)[86]

Zwycięstwa w zawodach

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik
1. 2 września 2007   Bischofshofen Gundersen HS140/15 km 28:06.6 min

Miejsca na podium w zawodach

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 18 sierpnia 2006   Kandersteg Gundersen HS98/15 km 28:44.3 min 3. +44,6 s Christoph Bieler
2. 26 sierpnia 2007   Oberhof Gundersen HS140/15 km 31:10.3 min 2. +3,3 s David Kreiner
3. 29 sierpnia 2007   Val di Fiemme Gundersen HS134/15 km 28:54.4 min 2. +10,2 s David Kreiner
4. 2 września 2007   Bischofshofen Gundersen HS140/15 km 28:06.6 min 1.
5. 3 września 2011   Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 26:32.5 min 3. +29,1 s Johannes Rydzek

Przypisy

edytuj
  1. Anna Pietrzak: Skoki Narciarskie - Chedal triumfuje w Mistrzostwach Francji. skokinarciarskie.pl, 30 marca 2009. [dostęp 2011-11-18]. (pol.).
  2. Sonja J. Kołaczkowska: Vincent Descombes Sevoie mistrzem Francji (akt.). skokinarciarskie.pl, 4 kwietnia 2010. [dostęp 2016-06-05].
  3. Ronan Lamy-Chappuis remporte le 22e grand prix d’été de Chaux-Neuve. voixdujura.fr. [dostęp 2013-01-20]. (fr.).
  4. Jason Lamy Chappuis Bio, Stats, and Results. sports-reference.com. [dostęp 2016-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-20)]. (ang.).
  5. Comebacks and retirements in Nordic Combined. fis-ski.com, 2017-05-10. [dostęp 2017-05-13]. (ang.).
  6. Lamy Chappuis takes wins in his last nationals. fis-ski.com, 2018-04-01. [dostęp 2018-04-07]. (ang.).
  7. Results - Klingenthal 14.12.2002. [dostęp 2013-02-14]. (ang.).
  8. Results - Klingenthal 15.12.2002. [dostęp 2013-02-14]. (ang.).
  9. Results - Villach 18.01.2003. [dostęp 2013-02-14]. (ang.).
  10. Results - Villach 19.01.2003. [dostęp 2013-02-14]. (ang.).
  11. Results - Planica 27.01.2003. [dostęp 2013-02-14]. (ang.).
  12. Results - FIS Junior World Ski Championships 05.02.2003. [dostęp 2013-02-14]. (ang.).
  13. Results - FIS Junior World Ski Championships 09.02.2003. [dostęp 2013-02-14]. (ang.).
  14. Results - FIS Junior World Ski Championships 07.02.2003. [dostęp 2013-02-14]. (ang.).
  15. Results - Planica 08.03.2003. [dostęp 2013-02-14]. (ang.).
  16. Results - Planica 09.03.2003. [dostęp 2013-02-14]. (ang.).
  17. Results - Trondheim 12.03.2003. [dostęp 2013-02-14]. (ang.).
  18. Results - Stryn 15.03.2003. [dostęp 2013-02-14]. (ang.).
  19. Results - Klingenthal 17.01.2004. [dostęp 2013-02-14]. (ang.).
  20. Results - FIS Junior World Ski Championships 08.02.2004. [dostęp 2013-02-14]. (ang.).
  21. Results - FIS Junior World Ski Championships 06.02.2004. [dostęp 2013-02-14]. (ang.).
  22. Results - Oslo 28.02.2004. [dostęp 2013-02-14]. (ang.).
  23. Results - Oslo 29.02.2004. [dostęp 2013-02-14]. (ang.).
  24. Results - Lahti 05.03.2004. [dostęp 2013-02-14]. (ang.).
  25. Results - Lahti 06.03.2004. [dostęp 2013-02-14]. (ang.).
  26. World Cup Standings. [dostęp 2013-02-14]. (ang.).
  27. Results - St. Moritz 19.03.2004. [dostęp 2013-02-14]. (ang.).
  28. Results - St. Moritz 20.03.2004. [dostęp 2013-02-14]. (ang.).
  29. Results - Kuusamo 28.11.2004. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  30. Results - Kuusamo 27.11.2004. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  31. Results - Trondheim 05.12.2004. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  32. Results - Ruhpolding 02.01.2005. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  33. Results - Schonach 06.01.2005. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  34. Results - Seefeld 08.01.2005. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  35. Results - Seefeld 09.01.2005. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  36. Results - Liberec 23.01.2005. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  37. Results - Pragelato 11.02.2005. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  38. Results - Pragelato 12.02.2005. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  39. Results - FIS World Ski Championships 19.02.2005. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  40. Results - FIS World Ski Championships 27.02.2005. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  41. Results - FIS World Ski Championships 23.02.2005. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  42. Results - Pragelato 12.03.2005. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  43. Results - Pragelato 13.03.2005. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  44. Results - FIS Junior World Ski Championships 24.03.2005. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  45. Results - FIS Junior World Ski Championships 22.03.2005. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  46. Results - FIS Junior World Ski Championships 26.03.2005. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  47. Results - Ramsau 18.12.2005. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  48. Results - Harrachov 21.01.2006. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  49. Results - Oslo 11.03.2006. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  50. Results - Sapporo 19.03.2006. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  51. Results - Kuusamo 25.11.2006. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  52. Results - Lillehammer 03.12.2006. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  53. Results - Lillehammer 02.12.2006. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  54. Results - Ramsau 16.12.2006. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  55. Results - Ramsau 17.12.2006. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  56. Results - Lago di Tesero 13.01.2007. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  57. Results - Seefeld 20.01.2007. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  58. Results - Zakopane 04.02.2007. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  59. Results - Zakopane 03.02.2007. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  60. Results - Lahti 10.03.2007. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  61. Results - Lahti 09.03.2007. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  62. Results - Oslo 18.03.2007. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  63. World Cup Standings. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  64. World Ski Championships - Sapporo 2007. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  65. World Ski Championships - Sapporo 2007. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  66. World Ski Championships - Sapporo 2007. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).
  67. Despite World Cup cancellation, Liberec prepared for February 2009. fis-ski.com. (ang.).
  68. J. L. Chappuis uzyskał prawo startu w indywidualnym PŚ w skokach. kombinacjanorweska.dbv.pl, 2011-03-19. [dostęp 2011-09-22]. (pol.).
  69. 2010 Winter Olympics 14 February 2010 Nordic combined individual nh/ 10 km cc ski jumping results. fis-ski.com. [dostęp 2010-02-14]. (ang.).
  70. Jason Lamy Chappuis jak Fabrice Guy - po 18 latach Francuz znów najlepszy w kombinacji norweskiej. sportowefakty.pl. [dostęp 2010-02-14]. (pol.).
  71. PŚ w kombinacji norweskiej: Zawodnicy grożą bojkotem. sportowefakty.pl. [dostęp 2010-03-07]. (pol.).
  72. Skład zespołu: François Braud, Ludovic Roux, Jason Lamy Chappuis, Nicolas Bal.
  73. a b Skład zespołu: Maxime Laheurte, François Braud, Sébastien Lacroix, Jason Lamy Chappuis.
  74. Skład drużyny: Maxime Laheurte, Sébastien Lacroix, François Braud, Jason Lamy Chappuis
  75. Skład drużyny: Antoine Gérard, François Braud, Maxime Laheurte, Jason Lamy Chappuis
  76. Skład drużyny: Nicolas Bal, Jason Lamy Chappuis, Ludovic Roux, Kevin Arnould.
  77. Skład drużyny: Mathieu Martinez, François Braud, Maxime Laheurte, Jason Lamy Chappuis.
  78. a b c Skład drużyny: Maxime Laheurte, Sébastien Lacroix, François Braud, Jason Lamy Chappuis.
  79. Skład drużyny: François Braud, Maxime Laheurte, Sébastien Lacroix, Jason Lamy Chappuis.
  80. Skład drużyny: Sébastien Lacroix, Jason Lamy Chappuis.
  81. Skład drużyny: François Braud, Maxime Laheurte, Sebastien Lacroix, Jason Lamy Chappuis
  82. Skład drużyny: François Braud, Jason Lamy Chappuis
  83. Skład drużyny: François Braud, Maxime Laheurte, Jonathan Félisaz, Jason Lamy Chappuis.
  84. Skład drużyny: Maxime Boillot, Maxime Laheurte, François Braud, Jason Lamy Chappuis.
  85. World Cup Nordic Combined 2002/2003. weltcup-b.org, 2003-03-15. [dostęp 2002-04-08]. (niem.).
  86. Zgodnie z regulaminem LGP 2017 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.

Linki zewnętrzne

edytuj