Wikipedia

Bernhard Gruber

Bernhard Gruber (ur. 12 sierpnia 1982 w Schwarzach im Pongau) – austriacki kombinator norweski, wielokrotny medalista olimpijski i mistrzostw świata, brązowy medalista mistrzostw świata juniorów oraz dwukrotny zwycięzca letniego Grand Prix.

Bernhard Gruber
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 sierpnia 1982
Schwarzach im Pongau

Klub

SC Bischofshofen

Wzrost

185 cm

Debiut w PŚ

1.01 2003, Oberhof
(32. - sprint)

Pierwsze punkty w PŚ

8.01 2003, Ramsau
(26. - sprint)

Pierwsze podium w PŚ

9.12 2007, Trondheim (3. - sprint)

Rekord życiowy

206,0 m na Letalnicy w Planicy (12 marca 2008)[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Igrzyska olimpijskie
złoto Vancouver 2010 Sztafeta
brąz Vancouver 2010 Gundersen HS140
brąz Soczi 2014 Sztafeta
brąz Pjongczang 2018 Drużynowo
Mistrzostwa świata
złoto Oslo 2011 Sztafeta HS134
złoto Oslo 2011 Sztafeta HS106
złoto Falun 2015 Gundersen HS134
srebro Val di Fiemme 2013 Gundersen HS134
srebro Val di Fiemme 2013 Sprint druż.
srebro Seefeld 2019 Gundersen HS109
brąz Lahti 2017 Sztafeta
brąz Seefeld 2019 Sprint druż.
brąz Seefeld in Tirol 2019 Sztafeta
Mistrzostwa świata juniorów
brąz Štrbské Pleso 2000 Sztafeta
Puchar Świata (sprint)
3. miejsce
2007/2008
Puchar Kontynentalny
3. miejsce
2004/2005
Letnie Grand Prix
złoto 1. miejsce
2012
złoto 1. miejsce
2013
Multimedia w Wikimedia Commons

Kariera

edytuj

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Bernhard Gruber pojawił się 27 stycznia 2000 roku, kiedy wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Štrbskim Plesie. Wraz z kolegami z reprezentacji zdobył tam brązowy medal w konkursie drużynowym. Kilka dni później, 5 lutego 2000 roku w Andelsbuch zadebiutował w Pucharze Świata B, zajmując od razu trzecie miejsce w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena. Dwa lata później, na mistrzostwach świata juniorów w Schonach był siódmy w sztafecie, a zawodów w Gundersenie nie ukończył.

W Pucharze Świata zadebiutował 1 stycznia 2003 roku, zajmując 32. miejsce w sprincie w Oberhofie. W sezonie 2002/2003 wystartował jeszcze ośmiokrotnie, przy czym 8 stycznia w Ramsau zajął 26. miejsce w sprincie – były to jego pierwsze punkty w karierze. W klasyfikacji generalnej zajął ostatecznie 46. miejsce. W kilku następnych sezonach nie odniósł większych sukcesów. Zajął między innymi trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej sezonu 2004/2005 Pucharu Świata B, a w lecie 2006 roku był czwarty w klasyfikacji końcowej czternastej edycji Letniego Grand Prix w kombinacji norweskiej. W letniej rywalizacji, 25 sierpnia 2006 roku w Steinbach zajął trzecie miejsce w Gundersenie. Wyniki te nie przełożyły się jednak sezon 2006/2007. Gruber zakończył cykl na szesnastym miejscu, najlepszy wynik osiągając 6 stycznia 2007 roku w Oberstdorfie, gdzie był piąty w Gundersenie.

Dziesiątą edycję LGP zakończył na szóstej pozycji, przy czym 29 sierpnia w Val di Fiemme zajął trzecie miejsce w Gundersenie. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2007/2008, kiedy zajął czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej, tracąc do trzeciego w klasyfikacji Billa Demonga zaledwie 12 punktów. Już w swoim czwartym starcie, 9 grudnia 2007 roku w Trondheim wywalczył swoje pierwsze podium w PŚ, zajmując trzecie miejsce w sprincie. Jeszcze pięciokrotnie stawał na podium, w tym 24 lutego w Zakopanem odniósł pierwsze zwycięstwo w karierze i 8 marca w Oslo, gdzie zwyciężył po raz drugi. Ponadto w klasyfikacji sprintu zajął trzecie miejsce, wyprzedzili go tylko Francuz Jason Lamy Chappuis i Niemiec Ronny Ackermann.

W sezonach 2008/2009 i 2009/2010 spisywał się już słabiej. Łącznie tylko raz stanął na podium – 10 stycznia 2009 roku był drugi w starcie masowym w Val di Fiemme. W klasyfikacji generalnej zajął odpowiednio dziewiąte i szesnaste miejsce. W lutym 2009 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Libercu, jednak medalu nie zdobył. Najbliżej podium był w konkursie drużynowym, w którym razem z kolegami zajął piąte miejsce. W obu konkursach indywidualnych rozegranych metodą Gundersena był jedenasty, a w starcie masowym zajął 22. miejsce. Podczas zimowych igrzysk olimpijskich w Vancouver wspólnie z Felixem Gottwaldem, Mario Stecherem i Davidem Kreinerem wywalczył złoty medal w konkursie drużynowym. Po konkursie skoków reprezentacja Austrii znajdowała się na trzecim miejscu i do biegu przystąpiła ze stratą 36 sekund. W biegu Austriacy byli jednak najlepsi i na mecie wyprzedzili Amerykanów o nieco ponad 5 sekund i blisko 20 sekund Niemców, którzy zajęli trzecie miejsce. Wystartował także w Gundersenie na dużej skoczni, gdzie prowadził po konkursie skoków. Na trasę biegu wyruszył z przewagą 34 sekund nad Johnnym Spillanem ze Stanów Zjednoczonych. Przewagi tej nie zdołał utrzymać, co więcej wyprzedził go nie tylko Spillane, ale także drugi z Amerykanów – Bill Demong, który zdobył złoty medal. Gruber na mecie zameldował się ze stratą 10.8 sekundy do zwycięzcy.

Przeciętne wyniki w sezonie 2010/2011 przyniosły mu po raz kolejny 16. pozycję w klasyfikacji generalnej. Tylko raz stanął na podium, 8 stycznia 2011 roku w Schonach był trzeci w Gundersenie. Najważniejszą imprezą sezonu były mistrzostwa świata w Oslo, na których Austriacy w składzie: Bernhard Gruber, David Kreiner, Felix Gottwald i Mario Stecher zdobyli złote medale w obu konkursach drużynowych. Gruber nie wystartował jednak w żadnym z konkursów indywidualnych. W lecie 2011 roku był ósmy w klasyfikacji końcowej czternastej edycji LGP, przy czym raz stanął na podium – 31 sierpnia 2011 roku w Libercu był drugi w Gundersenie. Dobrą formę zaprezentował także w sezonie 2011/2012. Pięciokrotnie stawał na podium, w tym 25 lutego 2012 roku w Libercu zwyciężył w Gundersenie. W klasyfikacji generalnej pozwoliło mu to zająć czwarte miejsce.

Lato 2012 roku przyniosło mu największy sukces w historii jego startów w LGP. Gruber stanął na podium wszystkich sześciu indywidualnych zawodów i wyraźnie wygrał piętnastą edycję tego cyklu. Wtedy też po raz pierwszy w karierze wygrał letnie zawody – 21 lipca w Soczi był najlepszy w Gundersenie na skoczni dużej. W sezonie 2012/2013 spisywał się nieco słabiej. Trzykrotnie stawał na podium, raz na każdym jego stopniu. Jedyne zwycięstwo sezonu odniósł 2 lutego 2013 roku w Soczi. W klasyfikacji generalnej był czwarty, za Niemcem Erikiem Frenzlem, Francuzem Lamy Chappuisem i Akito Watabe z Japonii. Na przełomie lutego i marca 2013 roku brał udział w mistrzostwach świata w Val di Fiemme, gdzie zdobył dwa srebrne medale. Najpierw był drugi w Gundersenie na dużej skoczni (przegrywając tylko z Frenzlem), a parę dni później (razem z Wilhelmem Deniflem) zajął drugą pozycję w sprincie drużynowym. W lecie 2013 roku wspólnie z Akito Watabe zwyciężył w klasyfikacji końcowej szesnastej edycji LGP. W czterech zawodach indywidualnych trzykrotnie stawał na podium, w tym 30 sierpnia zwyciężył w niemieckim Oberstdorfie.

W lutym 2014 roku brał udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi, gdzie wspólnie z Lukasem Klapferem, Christophem Bielerem i Mario Stecherem zdobył brązowy medal w drużynie. Indywidualnie wystąpił tylko w konkursie na dużej skoczni, który ukończył na piątej pozycji.

Na mistrzostwach świata w Falun w 2015 roku Austriak zdobył złoty medal w gundersenie na dużej skoczni. W drugim występie indywidualnym na normalnej skoczni został sklasyfikowany na dziesiątej pozycji. W zawodach zespołowych był piąty w sztafecie oraz siódmy w sprincie drużynowym.

Osiągnięcia

edytuj

Igrzyska olimpijskie  

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
1.  23 lutego 2010   Vancouver Sztafeta HS140/4x5 km[2] 49:31,6 - -
3.  25 lutego 2010   Vancouver Gundersen HS140/10 km 25:32,9 +10,8   Bill Demong
5. 18 lutego 2014   Soczi Gundersen HS140/10 km 22:45,5 +11,3   Jørgen Gråbak
3.  21 lutego 2014   Soczi Sztafeta HS140/4x5 km[3] 47:13,5 +3,4   Norwegia
20. 14 lutego 2018   Pjongczang Gundersen HS109/10 km 24:51,4 +2:30,7   Eric Frenzel
21. 20 lutego 2018   Pjongczang Gundersen HS140/10 km 23:52,5 +2:35,8   Johannes Rydzek
3.  22 lutego 2018   Pjongczang Sztafeta HS140/4x5 km[4] 46:09,8 +1:13,8   Niemcy

Mistrzostwa świata

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
22. 20 lutego 2009   Liberec Start masowy HS100/10 km 276,0 pkt -51,3 pkt   Todd Lodwick
11. 22 lutego 2009   Liberec Gundersen HS100/10 km 24:22,3 +1:30,3   Todd Lodwick
5. 26 lutego 2009   Liberec Sztafeta HS134/4x5 km[5] 48:32,3 +1:05,0   Japonia
11. 28 lutego 2009   Liberec Gundersen HS134/10 km 23:36,6 +1:18,3   Bill Demong
1.  28 lutego 2011   Oslo Sztafeta HS106/4x5 km[6] 48:07,8 - -
1.  4 marca 2011   Oslo Sztafeta HS134/4x5 km[7] 47:12,3 - -
13. 22 lutego 2013   Val di Fiemme Gundersen HS106/10 km 29:13,2 +1:01,0   Jason Lamy Chappuis
5. 24 lutego 2013   Val di Fiemme Sztafeta HS106/4x5 km[8] 57:34,0 +7,6   Francja
2.  28 lutego 2013   Val di Fiemme Gundersen HS134/10 km 27:22,8 +36,7   Eric Frenzel
2.  2 marca 2013   Val di Fiemme Sprint drużynowy HS134/2x7,5 km[9] 35:37,9 +16,6   Francja
10. 20 lutego 2015   Falun Gundersen HS100/10 km 26:38,9 +59,5   Johannes Rydzek
5. 22 lutego 2015   Falun Sztafeta HS100/4x5 km[10] 44:20,7 +1:10,5   Niemcy
1.  26 lutego 2015   Falun Gundersen HS134/10 km 22:45,8 - -
7. 28 lutego 2015   Falun Sprint drużynowy HS134/2x7,5 km[11] 38:31,6 +1:25,7   Francja
7. 24 lutego 2017   Lahti Gundersen HS100/10 km 26:19,6 +39,1   Johannes Rydzek
3.  26 lutego 2017   Lahti Sztafeta HS100/4x5 km[12] 47:57,3 +1:03,7   Niemcy
9. 1 marca 2017   Lahti Gundersen HS130/10 km 26:41,6 +38,3   Johannes Rydzek
4. 3 marca 2017   Lahti Sprint drużynowy HS130/2x7,5 km[13] 28:45,8 +10,7   Niemcy
10. 22 lutego 2019   Seefeld in Tirol Gundersen HS130/10 km 23:43,0 +58,6   Eric Frenzel
3.  24 lutego 2019   Seefeld in Tirol Sprint drużynowy HS130/2x7,5 km[14] 28:29,5 +9,2   Niemcy
2.  28 lutego 2019   Seefeld in Tirol Gundersen HS109/10 km 25:01,3 +1,4   Jarl Magnus Riiber
3.  2 marca 2019   Seefeld in Tirol Sztafeta HS109/4x5 km[15] 50:15,5 +5,0   Norwegia

Mistrzostwa świata juniorów

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
3.  27 stycznia 2000   Štrbské Pleso Sztafeta K-90/3x5 km[16] ? ?   Finlandia
DNF 23 stycznia 2002   Schonach Gundersen K-90/10 km 30:54,2 -   Björn Kircheisen
7. 25 stycznia 2002   Schonach Sztafeta K-90/4x5 km[17] 844,0 pkt ?   Niemcy

Puchar Świata

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj

Miejsca na podium chronologicznie

edytuj
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 9 grudnia 2007   Trondheim Sprint HS131/7,5 km 19:36,0 3. +2,4   Christoph Bieler
2. 15 grudnia 2007   Ramsau Start masowy HS98/10 km 24:22,9 2. +6,1   Björn Kircheisen
3. 27 stycznia 2007   Seefeld Sprint HS100/7,5 km 18:01,6 2. +4,5   Jason Lamy Chappuis
4. 24 lutego 2008   Zakopane Sprint HS134/7,5 km 18:51,8 1. - -
5. 8 marca 2008   Oslo Gundersen HS128/15 km 39:33,1 1. - -
6. 9 marca 2008   Oslo Sprint HS128/7,5 km 20:43,2 3. +14,2   Petter Tande
7. 10 stycznia 2009   Val di Fiemme Start masowy HS134/10 km 26:20,3 2. +1:11,5   Björn Kircheisen
8. 8 stycznia 2011   Schonach Gundersen HS106/10 km 24:38,4 3. +16,2   Felix Gottwald
9. 12 lutego 2012   Ałmaty Gundersen HS140/10 km 25:24,2 3. +4,9   Mikko Kokslien
10. 18 lutego 2012   Klingenthal Gundersen HS140/10 km 25:06,3 3. +29,6   Akito Watabe
11. 19 lutego 2012   Klingenthal Gundersen HS140/10 km 24:45,4 2. +15,0   Jason Lamy Chappuis
12. 25 lutego 2012   Liberec Gundersen HS100/10 km 27:29,6 1. - -
13. 9 marca 2012   Oslo Gundersen HS106/10 km 26:21,4 3. +9,6   Akito Watabe
14. 24 listopada 2012   Lillehammer Gundersen HS100/10 km 24:46,2 3. +3,3   Magnus Moan
15. 12 stycznia 2013   Chaux-Neuve Gundersen HS118/10 km 23:42,6 2. +1,6   Tino Edelmann
16. 2 lutego 2013   Soczi Gundersen HS140/10 km 28:19,7 1. - -
17. 29 listopada 2014   Ruka Gundersen HS142/10 km 25:32,9 2. +1,0   Johannes Rydzek
18. 11 stycznia 2015   Chaux-Neuve Gundersen HS118/10 km 28:46,8 3. +9,4   Magnus Moan
19. 17 stycznia 2015   Seefeld Gundersen HS109/10 km 25:54,7 2. +2,9   Eric Frenzel
20. 30 stycznia 2015   Val di Fiemme Gundersen HS134/10 km 29:13,9 1. - -
21. 1 lutego 2015   Val di Fiemme Gundersen HS134/10 km 25:58,7 2. +3,8   Jørgen Gråbak
22. 23 stycznia 2016   Chaux-Neuve Gundersen HS118/10 km 21:26,0 2. +4,7   Eric Frenzel
23. 27 lutego 2016   Val di Fiemme Gundersen HS134/10 km 30:59,7 1. - -
24. 29 stycznia 2017   Seefeld Gundersen HS109/15 km 37:32.2 3. +1:18,6   Eric Frenzel
25. 24 marca 2018   Schonach Gundersen HS106/10 km 26:07,2 3. +8,5   Akito Watabe
26. 16 marca 2019   Schonach Gundersen HS106/10 km 25:10,8 1. - -
27. 17 marca 2019   Schonach Gundersen HS106/10 km 25:14,9 3. +38,2   Jarl Magnus Riiber

Puchar Kontynentalny

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj

Miejsca na podium chronologicznie

edytuj
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 5 lutego 2000   Andelsbuch Gundersen K120/15 km ? 3. ?   Christoph Bieler
2. 1 grudnia 2001   Vuokatti Gundersen K90/15 km ? 2. +0.8 s   Espen Rian
3. 8 grudnia 2001   Bardu Gundersen K120/15 km ? 2. +1.1 s   Petr Šmejc
4. 20 grudnia 2002   Park City Gundersen K90/15 km 45:59,1 min 1. - -
5. 18 stycznia 2004   Braunlage Start masowy K70/10 km 236,5 pkt 3. -19,4 pkt   Jochen Strobl
6. 13 marca 2004   Zakopane Start masowy HS134/10 km 233,8 pkt 2. -11,0 pkt   Yōsuke Hatakeyama
7. 12 marca 2005   Vuokatti Sprint HS100/7,5 km 20:53,2 min 2. +19.9 s   Marcel Höhlig
8. 10 grudnia 2005   Steamboat Springs Gundersen HS127/15 km 42:16.1 min 2. +1:57.4 min   Todd Lodwick
9. 20 grudnia 2005   Lake Placid Gundersen HS134/15 km ? 3. +2:18.5 min   Bill Demong
10. 21 grudnia 2005   Lake Placid Sprint HS134/7,5 km ? 2. +5.1 s   Christian Beetz

Letnie Grand Prix

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj

Miejsca na podium chronologicznie

edytuj
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 25 sierpnia 2006   Steinbach Gundersen HS140/15 km 33:18.0 min 3. +1.3 s   Christoph Bieler
2. 29 sierpnia 2007   Val di Fiemme Gundersen HS134/15 km 28:54.4 min 3. +36.2 s   David Kreiner
3. 31 sierpnia 2011   Liberec Gundersen HS134/10 km 25:19.0 min 2. +1.4 s   Christoph Bieler
4. 21 lipca 2012   Soczi Gundersen HS140/10 km 19:47.5 min 1. - -
5. 22 lipca 2012   Soczi Gundersen HS140/10 km 19:39.7 min 2. +0.4 s   Todd Lodwick
6. 26 sierpnia 2012   Oberwiesenthal Gundersen HS106/10 km 26:43.8 min 1. - -
7. 29 sierpnia 2012   Val di Fiemme Gundersen HS134/10 km 26:05.7 min 3. +2.0 s   Magnus Moan
8. 31 sierpnia 2012   Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 28:52.4 min 2. +12.7 s   Johannes Rydzek
9. 1 września 2012   Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 36:14.4 min 2. +6.5 s   Johannes Rydzek
10. 28 sierpnia 2013   Villach Gundersen HS98/10 km 23:13.7 min 2. +0.7 s   Håvard Klemetsen
11. 30 sierpnia 2013   Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 26:07.5 min 1. - -
12. 31 sierpnia 2013   Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 39:07.5 min 3. +14.4 s   Johannes Rydzek
13. 7 września 2019   Planica Gundersen HS138/10 km 23:47,8 min 3. +5.2 s   Jarl Magnus Riiber

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2022-03-24].
  2. ↑ Skład drużyny: Bernhard Gruber, Felix Gottwald, Mario Stecher, David Kreiner
  3. ↑ Skład drużyny: Lukas Klapfer, Christoph Bieler, Mario Stecher, Bernhard Gruber
  4. ↑ Skład drużyny: Wilhelm Denifl, Lukas Klapfer, Bernhard Gruber, Mario Seidl
  5. ↑ Skład drużyny: Bernhard Gruber, Wilhelm Denifl, Christoph Bieler, Mario Stecher
  6. ↑ Skład drużyny: David Kreiner, Bernhard Gruber, Felix Gottwald, Mario Stecher
  7. ↑ Skład drużyny: Bernhard Gruber, David Kreiner, Felix Gottwald, Mario Stecher
  8. ↑ Skład drużyny: Wilhelm Denifl, Bernhard Gruber, Lukas Klapfer, Mario Stecher
  9. ↑ Skład drużyny: Wilhelm Denifl, Bernhard Gruber
  10. ↑ Skład drużyny: Sepp Schneider, Lukas Klapfer, Philipp Orter, Bernhard Gruber
  11. ↑ Skład drużyny: Sepp Schneider, Bernhard Gruber
  12. ↑ Skład drużyny: Bernhard Gruber, Mario Seidl, Philipp Orter, Paul Gerstgraser
  13. ↑ Skład drużyny: Wilhelm Denifl, Bernhard Gruber
  14. ↑ Skład drużyny: Franz-Josef Rehrl, Bernhard Gruber
  15. ↑ Skład drużyny: Bernhard Gruber, Mario Seidl, Franz-Josef Rehrl, Lukas Klapfer
  16. ↑ Skład drużyny: David Kreiner, Florian Aichinger, Bernhard Gruber, Wilhelm Denifl
  17. ↑ Skład drużyny: Guido Scheiber, Michael Palli, Florian Aichinger, Bernhard Gruber
  18. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2018 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  19. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2019 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bernhard_Gruber&oldid=75475328”