Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Milówce

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Pannyrzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Milówka diecezji bielsko-żywieckiej.

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
kościół parafialny
Ilustracja
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Milówce (2007)
Państwo

 Polska

Miejscowość

Milówka
pl. Wolności

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Wezwanie

Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Wspomnienie liturgiczne

15 sierpnia

Położenie na mapie gminy Milówka
Mapa konturowa gminy Milówka, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie powiatu żywieckiego
Mapa konturowa powiatu żywieckiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny”
Ziemia49°33′26,8″N 19°05′17,6″E/49,557444 19,088222
Wnętrze kościoła

Pierwszy kościół w Milówce, drewniany, ufundowała w 1628 r. ówczesna właścicielka dóbr żywieckich królowa Konstancja, żona Zygmunta III Wazy. Kościół został wzniesiony w 1630 r. i poświęcony przez biskupa krakowskiego Marcina Szyszkowskiego[1]. Żywiecki wójt Andrzej Komoniecki w swej Chronografii podał miejsce budowy kościoła: Rola zaś, na której kościół milowski zbudowany jest, ma w sobie szerokości zagonów numero 80, a w długości jako insi poddani trzymają. A ta rola nazwana Witoszowska, między rolami Szymona Szczotki i Walentego Waligóry. Do nowej parafii oprócz Milówki należały wsie: Cisiec, Kamesznica, Nieledwia, Rajcza z Całujowem, Rycerka, Sól i Szare. Ze wszystkich wsi (wraz z pańskim folwarkiem w Węgierskiej Górce) wyznaczono na rzecz księdza milowskiego roczną opłatę w łącznej wysokości 178 złotych i 15 groszy, a ...rolnikom cisieckim i milowskim naznaczono oddawać po wiertelu owsa[2].

W 1642 r. Szymon Szczotka z żoną Anną ufundowali do świątyni wielki dzwon ...gdzie tam jeszcze żadnego dzwonu nie było, tylko sygnans na kościele[3]. W 1644 r. parafię włączono do nowo powstałego dekanatu żywieckiego[4]. W 1663 r. zawieszono na wieży drugi dzwon, a w następnym roku niejaki Adam Mikołajczyk z Ciśca w podzięce za uratowanie z wód wezbranej Skawy ufundował do kościoła ołtarz św. Anny[5]. 26 lipca 1697 r. uroczyście wprowadzono do kościoła Bractwo Świętej Anny, a kilku mieszkańców Żywiecczyzny ufundowało kosztowne sukienki i korony do obrazu św. Anny[6].

Budowa obecnego, murowanego kościoła została rozpoczęta w 1834 roku i ukończona w 1839 roku. Świątynia została wzniesiona w stylu tzw. nadwiślańskim. W dniu 25 lipca 1847 roku kościół został uroczyście poświęcony. Budowę nowej świątyni prowadzili dwaj proboszczowie: ksiądz Wojciech Krokowski i ksiądz Marcin Pająk. Budowa była wspomagana przez wójtów: Szymona Jurasza z Żabnicy, Jana Dziedzica z Ciśca, Jana Zawadę z Kamesznicy, Marcina Boraka z Szarego, Jana Witosa z Nieledwi oraz wójtów Kazimierza Tyca i Jana Zarzeckiego z Milówki. Świątynia została konsekrowana w dniu 17 lipca 1860 roku. Uroczystości przewodniczył biskup tarnowski Józef Alojzy Pukalski z towarzyszeniem księdza infułata Franciszka Ślusarczyka – dziekana z Żywca i milowskiego proboszcza księdza Franciszka Tureczki. Nowo wybudowana świątynia w późniejszych latach została wyposażona w ołtarze i została ozdobiona polichromią, szczególnie w latach 1890-1895 dzięki staraniom księdza Tomasza Ciszka. W 1904 roku na ścianach świątyni zostały umieszczone stacje Drogi Krzyżowej, wyrzeźbione w drewnie przez milowskiego artystę Jana Śleziaka. W 1942 roku kościół został wyposażony w instalację elektryczną. W 1954 roku do wszystkich okien zostały kupione witraże. Na Wielki Jubileusz 2000-lecia chrześcijaństwa, który przypadł w czasie pontyfikatu papieża Jana Pawła II, świątynia została odnowiona[7].

Przypisy edytuj

  1. Mirosław Barański: Beskid Śląski. Przewodnik. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2019, s. 416. ISBN 978-83-8122-015-6.
  2. Andrzej Komoniecki: Chronografia albo Dziejopis Żywiecki. Żywiec: Towarzystwo Miłośników Ziemi Żywieckiej, 1987, s. 156.
  3. Andrzej Komoniecki: Chronografia.... s. 176.
  4. Andrzej Komoniecki: Chronografia.... s. 178.
  5. Andrzej Komoniecki: Chronografia.... s. 207-208.
  6. Andrzej Komoniecki: Chronografia.... s. 261-265.
  7. Historia kościoła w Milówce. Parafia Wniebowzięcia NMP w Milówce. [dostęp 2018-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 marca 2018)].