Krasnopol (województwo podlaskie)
Krasnopol – wieś (dawniej miasto) w Polsce położona na Pojezierzu Wschodniosuwalskim, w województwie podlaskim, w powiecie sejneńskim, siedziba gminy Krasnopol[4][5]. Miejscowość leży przy drodze wojewódzkiej nr 653.
Artykuł |
54°6′57″N 23°12′25″E |
---|---|
- błąd |
38 m |
WD |
54°6'N, 23°12'E |
- błąd |
2270 m |
Odległość |
1921 m |
wieś | |
![]() Kościół Przemienienia Pańskiego | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna |
87 |
Kod pocztowy |
16-503[3] |
Tablice rejestracyjne |
BSE |
SIMC |
0760886[4] |
Położenie na mapie gminy Krasnopol ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu sejneńskiego ![]() | |
![]() |
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0760892 | Brogi | część wsi |
0760900 | Czortek | część wsi |
0760917 | Pod Jezioro | część wsi |
0760923 | Pod Las | część wsi |
0760930 | Pod Pawłówką | część wsi |
0760946 | Rozbójnica | część wsi |
Krasnopol uzyskał lokację miejską w 1770 roku. Został zdegradowany w 1825 roku[6]. Miasto królewskie w ekonomii grodzieńskiej położone było w końcu XVIII wieku w powiecie grodzieńskim województwa trockiego[7]. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Krasnopol. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.
Na terenie Krasnopola znajduje się zabytkowa synagoga z 1850. Do rejestru zabytków wpisany jest też układ urbanistyczny miejscowości. We wsi znajduje się kościół parafialny pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego oraz synagoga niepełniąca już swej pierwotnej funkcji.
Historia Edytuj
I Rzeczpospolita Edytuj
Krasnopol został założony w 1770 z polecenia Antoniego Tyzenhauza w uroczysku Opidemie przy drodze z Sejn do Wigier i Suwałk[8]. Przywilej miejski uzyskał prawdopodobnie w 1782[9]. Według planów miał stać się głównym ośrodkiem klucza dóbr królewski Pomorze, utworzonego w ramach kolonizacji słabo zaludnionej Puszczy Przełomskiej[8]. W trakcie lokalizacji wyznaczono prostokątny rynek o wymiarach 130x90 m z miejscem pod zabudowę kościelną przy południowej pierzei, a także drugi mniejszy rynek[8]. W 1781 erygowano parafię Przemienienia Pańskiego[10]. Pierwotnie powstał na jej potrzeby drewniany kościół[10].
Osadnictwo w Krasnopolu, mimo przeznaczenia w tym celu dużych terenów, rozwijało się powoli[8]. W 1786 w Krasnopolu zamieszkiwały 94 rodziny[11]. W mieście osiedlali się także Żydzi – w 1786 w mieście było 6 rodzin żydowskich, zaś w 1792 zamieszkiwało 26 rodzin[10]. Miejscowość nie rozwinęła się w większy ośrodek usługowo-handlowy (w 1792 był w niej tylko 1 kramarz i 6 rzemieślników), pozostając dużą osadą rolniczą[10].
Królestwo Prus Edytuj
Po III rozbiorze Polski Krasnopol znalazł się w Królestwie Prus w prowincji Prusy Nowowschodnie w powiecie wigierskim[12]. Na przełomie XVIII i XIX w. Krasnopol liczył 533 mieszkańców i 172 domy, z czego Żydzi stanowili 4,5% (40 osób)[13]. W mieście działało 29 rzemieślników[14]. Miejscowość miała charakter rolniczy, zajmując 120 włók[15]. Liczba hodowanych zwierząt przedstawiała się następująco: 137 koni, 170 wołów, 180 krów, 99 cieląt, 375 owiec i 614 świń[15]. W czasach panowania pruskiego Krasnopol utracił prawa miejskie[16].
Księstwo Warszawskie i Królestwo Kongresowe Edytuj
5 lipca 1807 Krasnopol został zajęty przez brygadę gen. Stanisława Fiszera[17]. Krasnopol wszedł następnie w skład departamenty łomżyńskiego w Księstwie Warszawskim[18].
W 1827 w Krasnopolu zamieszkiwało 1414 mieszkańców, zaś w 1880 liczba ludności wynosiła 2246 osób[19]. W 1862 w miejscu drewnianego kościoła wybudowano murowaną, późnoklasycystyczną świątynię Przemienienia Pańskiego[10]. W XIX wieku Krasnopol, podobnie jak inne miejscowości powiatu sejneńskiego, specjalizował się ówcześnie w uprawie chmielu[19].
W trakcie powstania styczniowego pod Krasnopolem 26 sierpnia 1863 miała miejsce potyczka oddziału dowodzonego przez Reklewskiego i Dahlena[20]. Po reorganizacji administracyjnej w 1866 Krasnopol wszedł w skład powiatu sejneńskiego w guberni suwalskiej[21].
Dwudziestolecie międzywojenne Edytuj
Po I wojnie światowej Krasnopol wszedł w skład Polski dopiero w sierpniu 1919[22]. Liczba ludności Krasnopola spadła po wojnie do 1192 mieszkańców[19]. W 1929 we wsi był kościół katolicki oraz synagoga[23].
Zabytki Edytuj
Do rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa wpisane są następujące obiekty[24]:
- układ urbanistyczny (część), XVIII/XIX w. (nr rej.: 437 z 28.11.1985)
- kościół parafialny pw. Przemienienia Pańskiego, 1862 (nr rej.: A-916 z 17.08.1992)
- kaplica pw. św. Agaty, drewniana, XIX/XX w. (nr rej.: A-916 z 17.08.1992)
- cmentarz rzymskokatolicki tzw. „stary” (nr rej.: 634 z 11.01.1989)
- cmentarz rzymskokatolicki tzw. „nowy” (nr rej.: 635 z 11.01.1989)
- zadaszenie studni drewniane, Rynek, 1941 (nr rej.: 49 z 9.02.1980)
-
Ul. Wojska Polskiego
-
Centrum miejscowości
-
Dom z wiatrakiem
-
Ochotnicza Straż Pożarna
-
Kaplica św. Agaty
-
Cmentarz
Synagoga Edytuj
Synagoga została wybudowana w 1850. Zlokalizowano ją przy Małym Rynku Żydowskim (obecnie ul. Polna). Wybudowano ją na planie prostokąta z surowego kamienia, oszkarpowano ją i pokryto gontem. W trakcie okupacji Niemcy zdewastowali synagogę. Po wojnie budynek niszczał, a następnie został przeznaczony na magazyn. Obecnie jest otynkowany i pokryty dachówką[25].
Szkoła Edytuj
Dzieci i młodzież z Gminy Krasnopol uczęszczają do nowego budynku szkoły, w którym mieści się Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II.
Zobacz też Edytuj
Przypisy Edytuj
- ↑ Wieś Krasnopol w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2021-11-02] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 614 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 42-43.
- ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 86.
- ↑ a b c d Wędzki 1975 ↓, s. 28.
- ↑ Krachało 1992 ↓, s. 19.
- ↑ a b c d e Wędzki 1975 ↓, s. 29.
- ↑ Wędzki 1975 ↓, s. 28–29.
- ↑ Wędzki 1975 ↓, s. 36–37.
- ↑ Wędzki 1975 ↓, s. 38.
- ↑ Wędzki 1975 ↓, s. 39.
- ↑ a b Wędzki 1975 ↓, s. 40.
- ↑ Wędzki 1975 ↓, s. 45.
- ↑ Wędzki 1975 ↓, s. 47.
- ↑ Wędzki 1975 ↓, s. 48–49.
- ↑ a b c Krachało 1992 ↓, s. 24.
- ↑ Katalog miejsc pamięci powstania styczniowego w województwie podlaskim 2013 ↓, s. 59.
- ↑ Krachało 1992 ↓, s. 23.
- ↑ Krachało 1992 ↓, s. 27.
- ↑ Księga Adresowa Polski (wraz z w. m. Gdańskiem) dla handlu, przemysłu, rzemiosł i rolnictwa; Annuaire da la Pologne (y Compris la V.L. de Dantzig), Warszawa 1930, s. 130 .
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podlaskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 13 lipca 2023 [dostęp 2018-04-04] .
- ↑ Synagoga w Krasnopolu (Mały Rynek Żydowski) | Wirtualny Sztetl, sztetl.org.pl [dostęp 2020-03-04] [zarchiwizowane z adresu 2020-03-04] .
Bibliografia Edytuj
- Katalog miejsc pamięci powstania styczniowego w województwie podlaskim. Białystok: Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Oddział Białystok, 2013. ISBN 978-83-88372-50-6.
- Aleksander Krachało: Dzieje Krasnopola i Ochotniczej Straży Pożarnej. Krasnopol: 1992.
- Andrzej Wędzki: Miasteczka Pojezierza Sejneńskiego. W: Materiały do dziejów Ziemi Sejneńskiej. T. 2. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 9–71.
Linki zewnętrzne Edytuj
- Krasnopol, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 636 .