Legnickie Pole

wieś w województwie dolnośląskim

Legnickie Pole (niem. Wahlstatt[2]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie legnickim, w gminie Legnickie Pole, na południe od Legnicy.

Legnickie Pole
wieś
Ilustracja
Bazylika mniejsza św. Jadwigi w klasztorze benedyktynów
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

legnicki

Gmina

Legnickie Pole

Liczba ludności (31.12.2017)

1402[2]

Strefa numeracyjna

76

Kod pocztowy

59-241[3]

Tablice rejestracyjne

DLE

SIMC

0365084

Położenie na mapie gminy Legnickie Pole
Mapa konturowa gminy Legnickie Pole, w centrum znajduje się punkt z opisem „Legnickie Pole”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Legnickie Pole”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Legnickie Pole”
Położenie na mapie powiatu legnickiego
Mapa konturowa powiatu legnickiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Legnickie Pole”
Ziemia51°08′40″N 16°14′34″E/51,144444 16,242778[1]

Miejscowość jest siedzibą gminy Legnickie Pole.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Legnickie Pole. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie legnickim.

Dawniej w okolicy miejscowości planowane było skrzyżowanie autostrad A3 i A4[4].

W kronice łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego), spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305, wymieniona jest część Legnickiego Pola, Racimierz, pochodząca od staropolskiego imienia męskiego Racimir, zanotowana w zlatynizowanej formie Rathimiri villa[5][6]. W roku 1613 śląski regionalista i historyk Mikołaj Henel z Prudnika wymienił miejscowość w swoim dziele o geografii Śląska pt. Silesiographia, podając jej łacińską nazwę: Wolstadium[7].

Integralne części wsi Legnickie Pole[8][9]
SIMC Nazwa Rodzaj
0365090 Janiszów część wsi
0365109 Racimierz część wsi

Historia

edytuj
 
Legnickie Pole (Wahlstatt) na mapie Dolnego Śląska Helwiga (nad Legnicą)

Zabytki

edytuj

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[10]:

  • ośrodek historyczny miasta

kościół, pw. Trójcy Świętej, obecnie muzeum poświęcone bitwie pod Legnicą, w której zginął książę Henryk Pobożny; kościół pochodzi z XIII-XV w., przebudowany w XVIII w.; będący razem z: kościołem klasztornym św. Jadwigi, klasztorem oo. benedyktynów oraz pawilonem ogrodowym – pomnikiem historii[11] (według dawnej klasyfikacji zabytkiem klasy zerowej), oraz jeden z większych w Polsce domów pomocy społecznej. Po bitwie pod Legnicą, prawdopodobnie w 1242 r., księżna Anna, wdowa po Henryku Pobożnym, lub według innej wersji księżna Jadwiga, jego matka, ufundowała w Legnickim Polu kościół i darowała go benedyktynom z czeskich Opatovic. Pozostawał on w ich posiadaniu do czasów reformacji. W 1535 r. książę legnicko-brzeski Fryderyk II przejął dobra benedyktynów i sprzedał je w ręce prywatne. Na początku XVIII w. benedyktyni odkupili posiadłości w Legnickim Polu i przystąpili do budowy nowych kościoła i klasztoru. W 1810 r. król pruski w ramach akcji sekularyzacyjnej zlikwidował zakon i podarował w 1818 r. majątek marszałkowi Blücherowi, który otrzymał tytuł książęcyFürst Blücher von Wahlstatt.

  • cmentarz kościelny
  • zespół klasztorny oo. benedyktynów, ul. św. Jadwigi (posiadają skromny wystrój architektoniczny, po sekularyzacji klasztoru w 1810 mieściła się tu pruska szkoła kadetów, jednym z jej wychowanków był Paul von Hindenburg)[12]:
  • klasztor, obecnie dom opieki społecznej, z l. 1723-31
    • kościół klasztorny, obecnie par. pw. św. Jadwigi, z l. 1727-31
    • pawilon ogrodowy (klasztorny), ob. ośrodek terapii, z ok. 1738 r.
    • park, powstały po 1738 r.
    • zespół korpusu kadetów, ul. Benedyktynów 2-4:
      • koszary, obecnie dom opieki społecznej, z l. 1838-41
      • dom komendanta, obecnie bud. administracji, z l. 1838-41
      • lazaret, obecnie bud. mieszkalno-leczniczy, z l. 1838-41
      • szkoła, obecnie bud. mieszkalno-leczniczy, z l. 1894-98
      • dom, ul. Benedyktynów 2, z l. 1894-98
      • budynek gospodarczy, ul Benedyktynów 2a, z l. 1894-98
      • dom, ul. św. Jadwigi 4, z l. 1894-98
      • budynek gosp., ob. przedszkole, z l. 1894-98
      • budynek gosp., filtrownia, z l. 1894-98
  • cmentarz ewangelicki, obecnie rzym.-kat. par., z pocz. XIX w.
  • aleja lipowa, z pocz. XIX w.
  • dom parafialny ewangelicki, obecnie plebania rzym.-kat., ul. św. Jadwigi 1, z 1890 r.

Muzeum Bitwy pod Legnicą

edytuj

W Legnickim Polu znajduje się Muzeum Bitwy pod Legnicą. Adres: pl. Henryka II Pobożnego 3.

Gospodarka

edytuj

Celem aktywizacji gospodarczej gminy, pomiędzy autostradą A4, a torami kolejowymi linii LegnicaKamieniec Ząbkowicki, utworzona została podstrefa Legnickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 66955
  2. a b Wykaz sołectw [online], Gmina Legnickie Pole [dostęp 2018-08-27] [zarchiwizowane z adresu 2015-01-25].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 644 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Polska: mapa samochodowa z podziałem administracyjnym 1:700 000, wyd. V Zmienione, poprawione i uaktualnione, Szczecin: Wydawnictwo Kartograficzne KOMPAS, 1999–2000, ISBN 83-904373-7-6.
  5. Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis [online], dokumentyslaska.pl [dostęp 2012-10-24].
  6. H. Markgraf, J. W. Schulte, Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis, Breslau 1889.
  7. Detlef Haberland: Die „Silesiographia” und „Breslo-Graphia” von Nicolaus Henel von Hennenfeld. Arkadiusz Cencora, Diana Codogni-Łańcucka. Wrocław: Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu, 2011, s. 182. ISBN 978-83-910595-2-4.
  8. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  9. GUS. Rejestr TERYT
  10. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 94. [dostęp 2012-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 marca 2017)].
  11. Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 kwietnia 2004 Dz.U. z 2004 r. nr 102, poz. 1056
  12. Janusz Czerwiński, Ryszard Chanas, Dolny Śląsk - przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka, 1977, s. 323.

Linki zewnętrzne

edytuj