Magnezyt (minerał)
Magnezyt – minerał z gromady węglanów. Nazwa nawiązuje do składu chemicznego, w którym główną rolę odgrywa magnez. Minerał pospolity i szeroko rozpowszechniony.
| |||
| |||
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |||
| Skład chemiczny | węglan magnezu (MgCO3) | ||
| Twardość w skali Mohsa | 3,5–4,5 | ||
| Przełam | muszlowy | ||
| Łupliwość | doskonała, trójkierunkowa | ||
| Pokrój kryształu | romboedry lub skalenoedry – dobrze wykształcone kryształy | ||
| Układ krystalograficzny | trygonalny | ||
| Gęstość minerału | 2,9–3,1 g/cm³ | ||
| Właściwości optyczne | |||
| Barwa | najczęściej biały, szary z odcieniem żółtawym, żółtawy | ||
| Rysa | biała | ||
| Połysk | szklisty, jedwabisty (skupienia włókniste) | ||
 |
Ten artykuł zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Z magnezytu zbudowana jest monomineralna skały osadowa o tej samej nazwie
Spis treści
WłaściwościEdytuj
Jest kruchy, przezroczysty, często zawiera pewne ilości żelaza rzadziej cynku. Pod wpływem światła ultrafioletowego wykazuje czasami fluorescencję o barwach zielonawej lub niebieskawej. Bardzo rzadko tworzy kryształy o postaci romboedrów lub skalenoedrów. Zazwyczaj występuje w skupieniach ziemistych, zbitych (przypominających porcelanę), ziarnistych, nerkowatych bądź włóknistych.
- Inne: Powoli rozkładalny w zimnych, rozcieńczonych kwasach (HCl), gwałtownie burzy z kwasami na gorąco
magnezyt
magnezyt
WystępowanieEdytuj
Minerał metamorficzny, hydrotermalny, hipergeniczny (pod wpływem wody i dwutlenku węgla), tworzy żyły przecinające serpentynity. Jest składnikiem wielu skał osadowych. Bywa spotykany w towarzystwie: kalcytu, dolomitu, kwarcu, chalcedonu, opalu, talku, chlorytu.
Miejsca występowania: Na Bałkanach – od Bośni do Grecji – Eubea; Austria; Włochy – Elba, Piemont i Lombardia; Rosja – Ural; Chiny – Mandżuria; Szwajcaria; Demokratyczna Republika Konga; Czechy; Niemcy; Korea Północna.
W Polsce – Masyw Ślęży, Gogołów – Jordanów Śląski, Grochowa, Szklary. Do końca XX wieku magnezyt był wydobywany w kamieniołomach w Wirach oraz Sobótce, obecnie jednak tamtejsze złoża uległy wyczerpaniu[1].
ZastosowanieEdytuj
- surowiec dla przemysłu cementowego, papierniczego, metalurgicznego, szklarskiego,
- surowiec do produkcji materiałów ogniotrwałych,
- służy jako składnik mas ceramiki szlachetnej i specjalnej, w przemyśle chemicznymi farmaceutycznym; przy rafinacji cukru,
- bywa wykorzystywany w budownictwie (tynki, cegły, posadzki),
- służy do wzbogacania pasz dla bydła (zwiększa mleczność),
- służy do produkcji nawozów mineralnych, środków dezynfekujących,
- bywa dodawany do soli (zapobiega jej zbrylaniu),
- stanowi cenny kamień kolekcjonerski,
- czasami bywa wykorzystany jako kamień jubilerski
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Witold Hermaszewski "Ogródek skalny w Sobótce", "Sudety" nr 1-2/2014
BibliografiaEdytuj
- Leksykon Przyrodniczy. Minerały i kamienie szlachetne. Horyzont, 2002.
- Atlas mineralogii.
- Leksykon Przyrodniczy. Minerały.
- R. Hochleitner: Minerały i kryształy. Muza, 1994.
- W. Heflik, L. Natkaniec-Nowak: Minerały Polski. Antykwa, 1998.
- J. Żaba: Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, 2003.