Marek Tomaszycki
Marek Ziemowit Tomaszycki (ur. 28 stycznia 1958 w Napiwodzie) – generał broni Wojska Polskiego.
| |
 generał broni
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1981–2017 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
• 9 Brygada Kawalerii Pancernej |
| Stanowiska |
• dowódca brygady pancernej |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca |
Rektor-Komendant Akademii Wojsk Lądowych (2024–)[1] |
| Odznaczenia | |
                
| |
Wykształcenie edytuj
Ukończył Wyższą Szkołę Oficerską Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu (1981), Akademię Obrony Narodowej (1995), kurs operacyjno-taktyczny integracji z NATO w Akademii Obrony Narodowej (1999), podyplomowe studia operacyjno-strategiczne na tej samej uczelni (2003) oraz Studium Polityki Obronnej Akademii Wojennej Wojsk Lądowych w Carlisle Barracks w Stanach Zjednoczonych.
Służba wojskowa edytuj
Służbę wojskową rozpoczął w 1981 jako dowódca plutonu piechoty w 32 Pułku Zmechanizowanym w Kołobrzegu[2]. W późniejszych latach służył w 8 Brygadzie Zmechanizowanej i sztabie 8 Dywizji Ochrony Wybrzeża. W latach 1996–1999 pełnił funkcję szefa szkolenia – zastępcy dowódcy 36 Brygady Pancernej, a w latach 1999–2001 piastował stanowisko dowódcy 9 Brygady Kawalerii Pancernej. W ciągu kolejnych dwóch lat był szefem oddziału Rozpoznania i WRE 1 Korpusu Zmechanizowanego. Od lipca 2003 do lutego 2004 pełnił funkcję szefa Oddziału Szkolenia PKW Irak. Po zakończeniu misji wrócił na poprzednio zajmowane stanowisko.
W latach 2004–2005 dowodził 6 Brygadą Kawalerii Pancernej w Stargardzie. W 2006 został dowódcą 10 Brygady Kawalerii Pancernej w Świętoszowie. W tym samym roku został awansowany na stopień generała brygady[3]. W marcu 2007 poleciał ze swoimi żołnierzami do Afganistanu, gdzie do listopada 2007 był dowódcą Polskiego Kontyngentu Wojskowego. W listopadzie 2007 został mianowany na stopień generała dywizji[4]. Generał Tomaszycki przestał pełnić obowiązki dowódcy 10 Brygady Kawalerii Pancernej 8 stycznia 2008. Na początku 2008 został przeniesiony do rezerwy kadrowej MON przez ministra Bogdana Klicha – do czasu wyjaśnienia okoliczności związanych z prowadzonym przez prokuraturę wojskową śledztwem dotyczącym incydentu w Nangar Khel[5]. W kwietniu 2008 Tomaszycki został przywrócony do czynnej służby, zostając Szefem Zarządu Szkolenia P–7 Sztabu Generalnego WP, na które wyznaczył go poprzedni minister Aleksander Szczygło. 9 lipca 2009 został dowódcą 12 Dywizji Zmechanizowanej w Szczecinie[6]. W 2011 został wyznaczony na stanowisko szefa szkolenia Wojsk Lądowych. 23 kwietnia 2013 Prezydent RP Bronisław Komorowski wyznaczył go z dniem 20 maja 2013 na stanowisko Dowódcy Operacyjnego Sił Zbrojnych. 1 sierpnia 2013 został awansowany do stopnia generała broni[7].
17 grudnia 2013 w Belwederze Prezydent RP Bronisław Komorowski wręczył mu akt zwolnienia ze stanowiska Dowódcy Operacyjnego Sił Zbrojnych i jednocześnie akt mianowania z dniem 1 stycznia 2014 na stanowisko Dowódcy Operacyjnego Rodzajów Sił Zbrojnych[8][9][10].
22 czerwca 2015, na wniosek premier Ewy Kopacz, Prezydent RP Bronisław Komorowski wyznaczył generała broni Tomaszyckiego na kandydata, który w czasie wojny obejmie stanowisko Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych[11]. Z dniem 28 kwietnia 2017 roku zakończył zawodową służbę wojskową, przechodząc w stan spoczynku[12].
Awanse edytuj
- generał brygady – 11 listopada 2006[3]
- generał dywizji – 8 listopada 2007[4]
- generał broni – 1 sierpnia 2013[7].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Komandorski Orderu Krzyża Wojskowego – 2007[13]
- Złoty Krzyż Zasługi – 2004[14]
- Wojskowy Krzyż Zasługi – 2013[15]
- Złoty Medal Za Długoletnią Służbę – 2012[16]
- Gwiazda Iraku
- Gwiazda Afganistanu
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” – 2012[17]
- Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Odznaka tytułu honorowego "Zasłużony Żołnierz RP" II Stopnia (Srebrna) – 2012[17]
- Szabla Honorowa Wojska Polskiego i list gratulacyjny – 2017[12]
- Odznaka pamiątkowa 10 BKPanc – 2006, ex officio
- Odznaka pamiątkowa 12 DZ – 2009, ex officio
- Odznaka pamiątkowa DOSZ
- Odznaka pamiątkowa DO RSZ
- Medal Pamiątkowy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku
- Odznaka pamiątkowa PKW KFOR – 2015[18]
- Medal „Pro Memoria” – 2007[19]
- Bronze Star – Stany Zjednoczone, 2007[20]
- Odznaka absolwenta United States Army War College – Stany Zjednoczone
- Medal NATO za misję ISAF
Przypisy edytuj
- ↑ Gen. Tomaszycki nowym rektorem na AWL [online], defence24.pl [dostęp 2024-02-29].
- ↑ Faszcza 2015 ↓, s. 198.
- ↑ a b M.P. z 2006 r. nr 87, poz. 895
- ↑ a b M.P. z 2007 r. nr 85, poz. 894
- ↑ Gazeta.pl: Generał Tomaszycki do rezerwy za ostrzał Nangar Khel. [dostęp 2011-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-08)].
- ↑ Głos Szczeciński: Generał Tomaszycki nowym dowódcą 12 Dywizji Zmechanizowanej
- ↑ a b M.P. z 2013 r. poz. 772
- ↑ Nominacje dla nowych dowódców. polska-zbrojna.pl, 17 grudnia 2013. [dostęp 2013-12-17].
- ↑ Uroczystość wręczenia aktu mianowania Dowódcy Generalnemu RSZ. prezydent.pl, 17 grudnia 2013. [dostęp 2013-12-17].
- ↑ Prezydent RP wręczył akt mianowania Dowódcy Generalnemu RSZ. bbn.gov.pl, 17 grudnia 2013. [dostęp 2013-12-17].
- ↑ zm: Gen.Tomaszycki wskazany na dowódcę sił zbrojnych na czas wojny. Telewizja Republika, 22 czerwca 2015 13:18. [dostęp 2015-06-22]. (pol.).
- ↑ a b Pożegnanie z mundurem. sgwp.wp.mil.pl, 28 kwietnia 2017. [dostęp 2017-05-03].
- ↑ M.P. z 2008 r. nr 15, poz. 159 – pkt 1.
- ↑ M.P. z 2005 r. nr 10, poz. 191 – pkt 54.
- ↑ M.P. z 2014 r. poz. 348 – pkt 24.
- ↑ Święto Wojsk Lądowych. bbn.gov.pl, 12 września 2012. [dostęp 2015-07-03]. (pol.).
- ↑ a b Jacek Matuszak: Obchody Święta Wojska Polskiego. wojsko-polskie.pl, 13 sierpnia 2012. [dostęp 2015-07-03]. (pol.).
- ↑ Wizyta Dowódcy Operacyjnego RSZ w PKW na Bałkanach. do.wp.mil.pl, 17 listopada 2015. [dostęp 2017-02-21]. (pol.).
- ↑ Święto brygady. 10bkpanc.wp.mil.pl, 6 sierpnia 2007. [dostęp 2015-07-03]. (pol.).
- ↑ Jacek Matuszak: Brązowa gwiazda dla dowódcy. archiwumdo.wp.mil.pl, 29 października 2007. [dostęp 2015-07-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 lipca 2015)]. (pol.).
Bibliografia edytuj
- Krzysztof Komorowski (red.): Kronika Wojska Polskiego 2007. Warszawa: Fundacja Polonia Militaris, 2008, s. 220-221. ISSN 1734-2317.
- Dariusz Faszcza: 12 Szczecińska Dywizja Zmechanizowana. 70 lat służby na Pomorzu Zachodnim (1945-2015). Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2015. ISBN 978-83-63755-75-1.