Maundia triglochinoides
Maundia triglochinoides – gatunek byliny z monotypowego rodzaju Maundia F. v. Mueller, Fragm. 1: 22. Mar 1858[3] wyodrębniony w systemie APG IV w osobną rodzinę Maundiaceae Nakai, Chosakuronbun Mokuroku [Ord. Fam. Trib. Nov.]: 213. 20 Jul 1943[4]. Występuje na mokradłach, rośnie w płytkiej słodkiej wodzie wzdłuż wschodnich wybrzeży Australii w stanach Queensland i Nowa Południowa Walia[5]. W obu stanach jest gatunkiem narażonym na wymarcie[6].
.jpg)
| |||
| Systematyka[1] | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Klad | |||
| Klad | |||
| Klasa | |||
| Klad | |||
| Rząd | |||
| Rodzina |
Maundiaceae | ||
| Rodzaj |
Maundia | ||
| Gatunek |
Maundia triglochinoides | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Maundia triglochinoides F.Muell. Fragm. 1: 23 1858[2] | |||
| Synonimy | |||
| |||
Morfologia
edytuj- Pokrój
- Bylina z kłączem o średnicy ok. 5 mm, z którego końca wyrastają wynurzone, wzniesione liście. Liście są trójkątne na przekroju i osiągają do 80 cm długości oraz do 10 mm szerokości[5].
- Kwiaty
- Zebrane w wyrastający z kłącza kłosowaty kwiatostan o długości 10 cm i szerokości 2,5 cm[5]. Kwiaty ułożone są na nim po 3 w okółkach i pozbawione przysadek. Okwiat składa się z dwóch listków. Pręcików jest 6 i rozwijają się one w dwóch okółkach po 3. Zalążnia powstaje z czterech owocolistków[7], które początkowo są wolne i dopiero z wiekiem się zrastają[8]. Zalążnia osiąga 6–8 mm długości, a końce owocolistków pozostają wolne i wyciągnięte w rozpostarte dzióbki[5].
- Owoce
- Zamknięte, nierozpadające się rozłupki[7].
Systematyka
edytuj- Pozycja systematyczna według Angiosperm Phylogeny Website (aktualizowany system APG IV z 2016)[1]
| żabieńcowce |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Przypisy
edytuj- ↑ a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2016-10-11] (ang.).
- ↑ Maundia triglochinoides F.Muell.. [w:] The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2016-10-11].
- ↑ Maundia. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2016-10-11].
- ↑ James L. Reveal: Indices Nominum Supragenericorum Plantarum Vascularium – M. University of Maryland. [dostęp 2016-10-11].
- ↑ a b c d Maundia triglochinoides F.Muell.. [w:] PlantNet [on-line]. Royal Botanic Garden, Sydney. [dostęp 2016-10-11].
- ↑ Maundia triglochinoides F.Muell.. [w:] Atlas of Living Australia [on-line]. [dostęp 2016-10-11].
- ↑ a b Dmitry D. Sokoloff, Sabine von Mering, Surrey W. L. Jacobs, & Margarita V. Remizowa. Morphology of Maundia supports its isolated phylogenetic position in the early-divergent monocot order Alismatales. „Botanical Journal of the Linnean Society”. 173, 1, s. 12–45, 2013.
- ↑ Wielka Encyklopedia Przyrody. Rośliny kwiatowe 2. Warszawa: Muza SA, 1998, s. 348. ISBN 83-7079-779-2.