Moczarnica duża

gatunek gryzonia

Moczarnica duża[3] (Lundomys molitor) – gatunek gryzoni z rodziny chomikowatych (Cricetidae), który występuje w Ameryce Południowej.

Moczarnica duża
Lundomys molitor[1]
(Winge, 1887)
Okres istnienia: plejstocen–dziś
2.58/0
2.58/0
Ilustracja
Czaszka holotypu
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

bawełniaki

Plemię

Oryzomyini

Rodzaj

moczarnica (Lundomys)
Voss & Carleton, 1993

Gatunek

moczarnica duża

Synonimy
  • Hesperomys molitor Winge, 1887
  • Holochilus magnus Hershkovitz, 1955
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

     zasięg współczesny

     stanowiska kopalne

Systematyka

edytuj

Gatunek został opisany naukowo w 1887 roku przez H. Winge jako Hesperomys molitor na podstawie skamieniałości znalezionych w jaskini położonej koło Lagoa Santa w stanie Minas Gerais w Brazylii. Współcześnie żyjąca populacja została opisana przez P. Hershkovitza w 1955 roku jako Holochilus magnus[4].

Biologia

edytuj

Moczarnica duża współcześnie żyje w stanie Rio Grande do Sul na południu Brazylii oraz w Urugwaju[2]. Skamieniałości tych gryzoni są znane także z innych części Brazylii oraz z Argentyny. Występuje w pobliżu strumieni i rzek, na mokradłach, wśród roślin wodnych i w wysokiej trawie. Prowadzi nocny, ziemnowodny tryb życia. Jest głównie roślinożerna, buduje gniazda w trzcinach. Jest rzadko chwytana i rzadziej spotykana niż sympatryczny płetwoszczurek brazylijski (Holochilus brasiliensis)[2].

Populacja

edytuj

Moczarnica duża jest zagrożona niszczeniem środowiska przez ludzką działalność, w szczególności przez osuszanie bagien. W Urugwaju występuje tylko na trzech znanych stanowiskach, większość sprzyjających jej siedlisk została zniszczona. Dawniej była tam uznawana za „raczej pospolitą”. Jej populacja maleje, ale moczarnica duża jest wciąż uznawana za gatunek najmniejszej troski[2].

Przypisy

edytuj
  1. Lundomys molitor, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d E. Gonzalez, G. D'elia, U. Pardinas, Lundomys molitor, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2016-3, DOI10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T10219A22328078.en [dostęp 2017-04-24] (ang.).
  3. W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 247. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  4. Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Lundomys molitor. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2017-04-24]