Naramowice

osiedle Poznania

Naramowice – część miasta Poznania i jednocześnie jednostka obszarowa w Systemie Informacji Miejskiej (SIM)[3], położona w północnej części miasta na osiedlu samorządowym Naramowice.

Naramowice
Część miasta Poznania
Ilustracja
Centrum Naramowic – ul. Naramowicka i Kościół MB Częstochowskiej
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Miasto

Poznań

Dzielnica

Osiedle Naramowice

W granicach Poznania

1 stycznia 1925[1] (obszar dworski)
1 stycznia 1951[2] (wieś)

Wysokość

79 m n.p.m.

Populacja (2010)
• liczba ludności


14 655

Strefa numeracyjna

(+48) 61

Tablice rejestracyjne

PO

Położenie na mapie Poznania
Położenie na mapie
Mapa Naramowic
52°26′59,8″N 16°56′51,9″E/52,449944 16,947750

Położenie

edytuj

Według Systemu Informacji Miejskiej jednostka obszarowa Naramowice znajduje się w granicach:[3]

  • od północy i wschodu: torami kolejowymi a następnie rzeką Wartą;
  • od południa: ulicą Lechicką do Umultowskiej wyłączając teren Wilczego Młyna;
  • od zachodu: ulicą Umultowską ku torom kolejowym.

Graniczy z takimi jednostkami obszarowymi Systemu Informacji Miejskiej jak: Umultowem na północy i północnym wschodzie, Piątkowem na zachodzie (poprzez lasy komunalne Żurawiniec), Winogradami, Wilczym Młynem i Szelągiem na południu oraz poprzez rzekę Wartę z Główną i Karolinem na wschodzie. Teren Naramowic otacza dookoła teren obszaru SIM Osiedle Władysława Łokietka.[3]

Historia

edytuj

Naramowice wzmiankowano, jako wieś, już w 1366. Wieś szlachecka położona była w 1580 roku w powiecie poznańskim województwa poznańskiego[4]. W XVIII w. była to już duża wieś z dworem i dwoma młynami. W 1779 wspominano tutaj też browar, karczmę i kuźnię. W 2. połowie XIX w. na Naramowice składały się: właściwa wieś, a także osady Wilczy Młyn, Różany Młyn i Naramowice Olędry (nieistniejąca dziś wieś olęderska, założona w 1760). Do Poznania włączono najpierw właściwe Naramowice i Wilczy Młyn (1925), a resztę osad w 1940[5]. Po II wojnie światowej Naramowice rozwijały się przede wszystkim w zakresie rolno-przemysłowym. Funkcjonowało tu duże gospodarstwo ogrodnicze. W jednej z hal tego przedsiębiorstwa otwarto pierwszy w Poznaniu market po roku 1989 – funkcjonował on pod marką Pozperito.

W październiku 1950 r. wyłączono z gminy Piątkowo gromadę Naramowice i włączono ją do Poznania[6].

Obszar Naramowic w latach 1954–1990 należał do dzielnicy Stare Miasto. W latach 80. XX wieku planowano budowę nowej zajezdni autobusowej u zbiegu ulic Bolka i Rubież[7].

W 1993 r. utworzono dwie jednostki pomocnicze miasta: Osiedle Poznań-Wilczy Młyn i Osiedle Poznań-Naramowice[8][9]. W 2010 r. w Poznaniu przeprowadzono reformę funkcjonalną jednostek pomocniczych i 1 stycznia 2011 roku połączono osiedla administracyjne: Naramowice i Wilczy Młyn w jedno Osiedle Naramowice oraz przyłączono do niego tereny nieprzydzielone do żadnych jednostek[10].

Architektura

edytuj

Dzielnica znajduje się w stadium rozwoju budownictwa mieszkaniowego, jest stale rozbudowywana o nowe jednostki (np. Osiedle Przy Rezerwacie, Osiedle Zielona Podkowa, Osiedle Żurawiniec), zwłaszcza w północnej części. Funkcja rolno-przemysłowa praktycznie zanikła. Istnieje część starszej zabudowy jednorodzinnej i porolniczej.

Osią Naramowic jest ulica Naramowicka, mająca swój początek na skrzyżowaniu z ul. Słowiańską. Niegdyś ulica Naramowicka zaczynała się tuż przy Cytadeli. Dziś początkowy odcinek dawnej ulicy Naramowickiej nosi nazwę ul. Przełajowa.

Naramowice są dzielnicą typowo mieszkalną, ale znajdują się tu też firmy, markety i restauracje, a także Kościół pw. Matki Boskiej Częstochowskiej z 1981. Za kościołem powstało w 2009 neomodernistyczne osiedle mieszkaniowe Małe Naramowice wzorowane na rozwiązaniach holenderskich.

Pamiątką Wielkiego Kryzysu z lat 30. XX wieku jest dawne Osiedle Opieki Społecznej, zbudowane w 1933.

Na posesji u zbiegu ulic Naramowickiej i Bolka stoi międzywojenna słupowa kapliczka z dużym krucyfiksem na szczycie i naczółkiem wykonanym z cegieł. Wewnątrz umieszczona jest niewielka pieta (wcześniej stała tu figurka Matki Boskiej). Według tradycji parafialnej kapliczka ta była miejscem zbiorowych modlitw o dobrą pogodę dla rolników i obfite plony[11]. Przy Zespole Szkół im. Jadwigi i Władysława Zamoyskich (ul. Rubież 20) stoi słupowa kapliczka maryjna (Matka Boska z Dzieciątkiem na wysokiej kolumnie). Na cokole umieszczona jest tablica z napisem: Królowej Polski za powtórne wskrzeszenie Ojczyzny 1918 i 1945.

Przyroda

edytuj

W zachodniej części Naramowic, na pograniczu z Umultowem, znajduje się rezerwat przyrody Żurawiniec.

Toponimia

edytuj
 
Ulice Franciszka Altera i Swarożyca (2010)

Nazwy ulic w obrębie Naramowic pochodzą z kilku grup toponimicznych:

Ponadto znajdują się tu pojedyncze ulice, które nie przynależą do żadnej z tych kategorii – Jasna Rola, Dworska, Czarnucha.

Komunikacja

edytuj

W okresie okupacji niemieckiej kursował na Naramowice z Garbar ciągnik marki Deutz napędzany gazem generatorowym z drewna, ciągnący przyczepę pasażerską[12]. U zbiegu ulic Bolka i Rubież planowano w końcowych latach PRL zbudowanie dużej zajezdni autobusowej. W początku 1988 podjęto nawet w tym zakresie prace dokumentacyjne. Obiekt nigdy nie powstał[13].

23 kwietnia 2022 roku uruchomiono trasę tramwajową prowadzącą do przystanku krańcowego (bez pętli) przy ul. Błażeja. Ulica Naramowicka została po 23 kwietnia przebudowana wraz z uruchomieniem trasy tramwajowej, dlatego obecnie przy ul. Błażeja znajduje się pętla tramwajowa. Obecnie przez Naramowice przejeżdżają tramwaje linii 3 i 10[14]. Obsługę komunikacyjną dzielnicy zapewniają ponadto dzienne autobusy MPK Poznań tj.: 146, 167, 169, 911 oraz nocne: 214, 218 i 224.

Kultura

edytuj

W 2019 w pustostanie na terenie historycznego osiedla Opieki Społecznej powstał mikro dom kultury "Lotaryńska 6"[15][16].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Dz.U. z 1924 r. nr 112, poz. 996
  2. Dz.U. z 1950 r. nr 48, poz. 436
  3. a b c https://web.archive.org/web/20170922004858/http://zdm.poznan.pl/content/pliki/mapa_jed_obsz.jpg Mapa jednostek obszarowych Systemu Informacji Miejskiej Poznania
  4. Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, Wielkopolska t. I, Warszawa 1883, s. 43.
  5. Włodzimierz Łęcki, Piotr Maluśkiewicz, Poznań od A do Z, Poznań: KAW, 1986, s. 91, ISBN 83-03-01260-6, OCLC 835895412.
  6. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 października 1950 r. w sprawie zmiany granic miast: Poznania, Gniezna, Torunia i Zawiercia (Dz.U. z 1950 r. nr 48, poz. 436)
  7. M. Jurczak, Mówi przewodniczący Rady Pracowniczej MPK - Jerzy Stasiewski, w: Z Życia MPK, nr 18(421)/1989, s. 1
  8. Uchwała Nr LXXXVII/481/93 Rady Miasta Poznania z dnia 13 lipca 1993 r. w sprawie powołania Osiedla Poznań-Wilczy Młyn
  9. Uchwała Nr XCI/531/93 Rady Miasta Poznania z dnia 19 października 1993 r. w sprawie powołania Osiedla Poznań-Naramowice
  10. Uchwała Nr LXXV/1062/V/2010 Rady Miasta Poznania z dnia 6 lipca 2010 (Dz. Urz. Woj. Wielkopolskiego z 2010 r. Nr 180, poz. 3360)
  11. Joanna i Jerzy Sobczakowie, Poznań – kapliczki przydrożne, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2010, s.50, ISBN 978-83-7503-112-6
  12. Edmund Nadolski, Kiedy brakowało nam autobusów, w: Z Życia MPK Poznań, nr 1(547)/1996, s. 4, ISSN 0329-6637
  13. XXIV sesja Miejskiej Rady Narodowej (budżetowa), w: Kronika Miasta Poznania, nr 4/1988, s.139, ISSN 0137-3552
  14. Poznań. Druga linia tramwajowa będzie dojeżdżać na Naramowice już od 25 czerwca [online], www.transport-publiczny.pl [dostęp 2022-12-04] (pol.).
  15. Lotaryńska 6 otwarta! Na Naramowicach powstał Mikro Dom Kultury - Malta Festival Poznań 2019 [online], 2019.malta-festival.pl, 5 lutego 2020 [dostęp 2024-01-06] (pol.).
  16. Dr Marta Wiśniewska. Jedyny taki Mikro Dom Kultury [online], Życie Uniwersyteckie [dostęp 2024-01-06] (pol.).

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj