Nehrybka

wieś w województwie podkarpackim

Nehrybka (w latach 1977–1981 Podgrodzie) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Przemyśl[4][5].

Nehrybka
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

przemyski

Gmina

Przemyśl

Liczba ludności (2020)

1057[2]

Strefa numeracyjna

16

Kod pocztowy

37-733[3]

Tablice rejestracyjne

RPR

SIMC

0608807[4]

Położenie na mapie gminy wiejskiej Przemyśl
Mapa konturowa gminy wiejskiej Przemyśl, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Nehrybka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Nehrybka”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Nehrybka”
Położenie na mapie powiatu przemyskiego
Mapa konturowa powiatu przemyskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Nehrybka”
Ziemia49°45′05″N 22°48′05″E/49,751389 22,801389[1]

Wieś starostwa przemyskiego w drugiej połowie XVI wieku[6], Nehrebka położona była na przełomie XVI i XVII wieku w ziemi przemyskiej województwa ruskiego[7].

W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie przemyskim w województwie lwowskim.

W latach 1945–1946 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 8 Polaków, paląc część gospodarstw[8].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.

Przez wieś płynie rzeka Jawor, która dzieli ją na dwie części, a następnie w granicach wsi wpada do Wiaru. Mieszka tam około 1000 osób.

W miejscowości znajduje się półprofesjonalne prywatne obserwatorium astronomiczne im. Jana Heweliusza, które należy do Antoniego Chrapka.

4 października 1831 w Nehrybce urodził się Bruno Bielawski – pisarz, dziennikarz i poeta (zm. 1861) autor wiersza Czarny krzyżyk – popularnego jako pieśn powstania styczniowego.

Cerkiew w Nehrybce

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 86220
  2. Raport o stanie gminy za rok 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 7 [dostęp 2022-01-25]
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 808 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. w świetle lustracji przeprowadzonej w latach 1564–1565, Mateusz Fac, Początki i kształtowanie się grodowego starostwa przemyskiego (z uwzględnieniem kompetencji starostów i majątku domeny monarszej pod ich zarządem do końca XVI wieku), w: Rocznik Historyczno - Archiwalny, T. XXI, Przemyśl 2010, s. 15.
  7. Atlas historyczny Rzeczypospolitej Polskiej wydany z zasiłkiem Akademii Umiejętności w Krakowie, [T. 1] , Epoka przełomu z wieku XVI-ego na XVII-sty. Dział II-gi. „Ziemie Ruskie” Rzeczypospolitej , Dział opracowany przez Aleksandra Jabłonowskiego [...], k. 2.
  8. Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 719, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.


Linki zewnętrzne edytuj