Barczatka osinówka

(Przekierowano z Poecilocampa populi)

Barczatka osinówka (Poecilocampa populi) – motyl nocny z rodziny barczatkowatych. Gatunek pospolity.

Barczatka osinówka
Poecilocampa populi
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

motyle

Rodzina

barczatkowate

Podrodzina

Poecilocampinae

Rodzaj

Poecilocampa

Gatunek

barczatka osinówka

Wygląd

edytuj

Ciało gęsto owłosione, masywne. Ubarwienie motyla szaro-czarne, z mało widocznym deseniem przepaskowym. Rozpiętość skrzydeł 30-45 mm. Skrzydła szaro-czarne, lekko przeświecające z wąską, jasnożółtą przepaską. Na skrzydle przednim brunatne pole nasadowe, oddzielone od pola środkowego jaśniejszą przepaską oraz jasną przepaską zewnętrzną. Na skrzydle tylnym w poprzek skrzydła przebiega jasna przepaska. Strzępina obu par skrzydeł brunatna z jasnymi plamkami na zakończeniach żyłek. Przepaski wyraźne. Pola skrzydeł rozdzielone przepaskami coraz bardziej rozjaśnione w stronę brzegu skrzydeł. Zewnętrzny brzeg obu par skrzydeł lekko falisty. Gatunek cechuje dymorfizm płciowy, samice są większe od samców i charakteryzują się mniejszymi wyrostkami na czułkach. Osobniki dorosłe żyją krótko. Gąsienice ciemnooliwkowe, nie za mocno owłosione z jasnymi plamkami po grzbietowej stronie segmentów ciała, żywią się liśćmi i pączkami drzew, wyrządzając nieraz znaczne szkody. Gąsienice przepoczwarczają się w oprzędzie z ziemi i piasku.

Okres lotu

Motyl pojawia się późną jesienią, na przełomie października i listopada, głównie w lasach liściastych oraz sadach.

Rozród

Wydaje jedno pokolenie rocznie. Samica składa jaja późną jesienią, które zimują. Wiosną wylęgają się gąsienice. Larwy rozwijają się od czerwca do drugiej połowy lata i następnie udają się na przepoczwarczenie, które następuje w kokonach na powierzchni gleby poczwarka przeobraża się w imago późną jesienią. Larwy żarłoczne.

Biotop

Gatunek preferujący zbiorowiska, bogate w drzewa stanowiące pokarm gąsienicy, sady, parki, lasy liściaste i mieszane.

Zasięg występowania

edytuj

Gatunek rozmieszczony w całej Europie od Półwyspu Iberyjskiego po Ural. W Polsce gatunek występuje na całym obszarze kraju.

Rośliny żywicielskie

edytuj
podstawowe

Gąsienice odżywiają się liśćmi: topoli (Populus), wierzby (Salix), brzózy (Betula), dąb (Quercus) i drzew owocowych – jabłoni i grusz.

Ochrona

edytuj

Gatunek niechroniony.

Zobacz też

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj