Rezerwat przyrody Wilczy Szlak
Rezerwat przyrody Wilczy Szlak – dawny, częściowy[1] rezerwat przyrody położony na terenie gminy Narewka w województwie podlaskim, od 1996 roku w granicach Białowieskiego Parku Narodowego[2]. Miejsce, w którym leżał rezerwat, nosi nazwę Uroczysko Wilczy Szlak[3].
- Akt powołujący: Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 16 października 1979 r. (M.P. z 1979 r. nr 26, poz. 141)
- Powierzchnia według aktu powołującego: 48,69 ha[2]
- Rok powstania: 1979[2]
- Rok likwidacji: 1996 (włączony w skład Białowieskiego Parku Narodowego)
- Rodzaj rezerwatu: leśny[2]
- Przedmiot ochrony: fragment Puszczy Białowieskiej, odznaczający się dużym udziałem wyjątkowo dorodnych dębów z licznymi okazami pomnikowymi[2]. Dęby posiadają gładkie bezsęczne pnie[2]. Ich wysokość dochodzi do 40 m[2]. Okazy pomnikowe osiągają pierśnicę 1,5 m[2].
| rezerwat leśny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
1979 |
| Akt prawny | |
| Data likwidacji |
1996 |
| Powód likwidacji |
wszedł w skład Białowieskiego Parku Narodowego |
| Powierzchnia |
48,69 ha |
Położenie na mapie gminy Narewka  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |
Położenie na mapie powiatu hajnowskiego  | |
 52°46′45″N 23°52′48″E/52,779167 23,880000
| |
Jest to teren równy, z niewielkimi wzniesieniami i zabagnionymi obniżeniami[2]. Wznosi się średnio na 154 m n.p.m.[2] Niedaleko przepływa rzeka Hwoźna[2].
Na terenie byłego rezerwatu dominują stanowiska grądowe[2]. Występuje także: ols, zbiorowiska borowe i las bagienny[2]. Oprócz dębów znaleźć można też takie drzewa jak: świerk, grab, klon zwyczajny, lipa, topola osika, jesion wyniosły, olsza, brzozy – omszona i brodawkowata, sosna zwyczajna[2].
Z roślin zielnych rosną tu: czartawa drobna, czyściec błotny i leśny, gwiazdnica gajowa i wielkokwiatowa, jaskier wielki, kokoryczka wielkokwiatowa, konwalijka dwulistna, kosaciec żółty, łuskiewnik różowy, marek szerokolistny, marzanka wonna, pępawa błotna, podagrycznik pospolity, szczawik zajęczy, trzcinnik leśny i lancetowaty, turzyca odległokłosowa i pospolita, widłak jałowcowaty, zawilec gajowy, żabieniec babka wodna, żywiec cebulkowy; w wodach – okrężnica bagienna i rzęsa drobna oraz mchy – tujowiec tamaryszkowaty i widłoząb miotłowy[2].
Spotykane tu ssaki: jelenie, dziki, sarny, żubry, wilki i rysie (okazjonalnie)[2].
Przez teren, w którym leżał rezerwat, biegnie zielony pieszy szlak turystyczny „Wilczy Szlak” o długości 11,5 km[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Obręb Ochronny Rezerwat. Białowieski Park Narodowy. [dostęp 2019-05-19].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q Encyklopedia - Puszcza Białowieska [online], www.encyklopedia.puszcza-bialowieska.eu [dostęp 2018-03-24].
- ↑ Mapa turystyczna Białowieskiego Parku Narodowego. Białowieski Park Narodowy. [dostęp 2019-05-19].
