Skawinki
 |
Niektóre z zamieszczonych tu informacji wymagają weryfikacji. |
Skawinki – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim, w gminie Lanckorona, na skraju Beskidu Makowskiego, u wschodnich podnóży góry Chełm (603 m), przy lokalnej drodze z Brodów do Palczy, w dolinie potoku Cedron (dopływu Skawinki), który na terenie wsi ma swe źródliska.
| wieś | |
 Kościół św. Joachima po zmroku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
350–535 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2006) |
1600 |
| Strefa numeracyjna |
33 |
| Kod pocztowy |
34-143[2] |
| Tablice rejestracyjne |
KWA |
| SIMC |
0058531 |
Położenie na mapie gminy Lanckorona  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wadowickiego  | |
 49°49′20″N 19°42′38″E/49,822222 19,710556[1]
| |
Integralne części wsi
edytuj| przysiółki | Owczarnia, Zadziele, Zadziele Duże |
| części wsi | Bańdurówka, Chorążówka, Dzidkówka, Gacerówka, Gizówka, Godnówka, Jurkówka, Maltówka, Marcówka, Ostrowiec, Pałusówka, Pilchówka, Repciówka, Sikorówka, Sołtystwo, Szewcówka, Twardoszówka, Wilkówka, Wronówka, Wykówka, Zagrody |
Historia
edytujPierwsze nieoficjalne wzmianki pochodzą z 1336 r. Lokowana przez Kazimierza Wielkiego 11 listopada 1359 roku. Jako wieś królewska weszła wkrótce w skład starostwa niegrodowego lanckorońskiego i była z nim związana do 1889 roku, kiedy to znalazła się w dobrach izdebnickich, należących do Habsburgów. Po I wojnie światowej stała się częścią Spółki Izdebnickie Zakłady Przemysłowe.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bielskiego.
Zabytki
edytujObiekt wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[5].
- Kościół pw. św. Joachima.
Kościół został przeniesiony z Przytkowic w 1956 roku. Ma cechy późnobarokowe. Zbudowany jest na planie krzyża greckiego o równych ramionach i ściętych kątach między ramiennych. Posiada prezbiterium i jedną nawę. Nad wejściem jest chór. Dach siodłowy nakryty jest gontem i posiada ośmioboczną wieżyczkę. Ku wschodowi stoi drewniana wieża konstrukcji słupowej, z nadwieszoną izbicą i nakryta dachem namiotowym. Zawiera: - Ołtarz główny z obrazem św/ Rodziny, na bramkach świętego Augustyna i świętego Hieronima.
- Ołtarze boczne współczesne: Serca Pana Jezusa i Matki Boskiej Częstochowskiej[6].
Inne
- Murowana kapliczka „Dzwonek” z lat 20. XIX w.
Galeria
edytuj-
Kościół św. Katarzyny i Św. Trójcy -
Skawinki, fotografia A. Szuberta z ok. 1897 roku
Przypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 123469
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1154 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Wykaz obiektów wpisanych do Rejestru Zabytków Nieruchomych Województwa Małopolskiego z uwzględnieniem podziału na powiaty i gminy [online], wuoz.malopolska.pl [dostęp 2024-01-01].
- ↑ Paweł Kutaś, Szlak Architektury Drewnianej w Małopolsce, Zakrzów: wyd. PROMO, 2013, s. 42-43, ISBN 978-83-60941-50-8, OCLC 909996041.
Linki zewnętrzne
edytuj- Skawinki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 664.