Skomlin
Skomlin – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieluńskim, w gminie Skomlin. Na terenie wsi jest 21 pomników przyrody, a przy drodze na łąki wielki głaz narzutowy. Miejscowość położona jest przy szosie z Byczyny do Wielunia.
| ||||
| ||||
_ID_614793.jpg) Kościół śś. Filipa i Jakuba w Skomlinie | ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  łódzkie
| |||
| Powiat | wieluński | |||
| Gmina | Skomlin | |||
| Liczba ludności (2014) | 1 615[1] | |||
| Strefa numeracyjna | 43 | |||
| Kod pocztowy | 98-346 | |||
| Tablice rejestracyjne | EWI | |||
| SIMC | 0714107 | |||
Położenie na mapie gminy Skomlin   Skomlin | ||||
Położenie na mapie Polski  Skomlin | ||||
Położenie na mapie województwa łódzkiego  Skomlin | ||||
Położenie na mapie powiatu wieluńskiego  Skomlin | ||||
 51°10′16″N 18°23′16″E/51,171111 18,387778
| ||||
_ID_614794.jpg)
_ID_614794.jpg)
_ID_614794.jpg)
_ID_614794.jpg)
Wieś królewska (tenuta) w powiecie wieluńskim województwa sieradzkiego w końcu XVI wieku[2].
HistoriaEdytuj
Wieś jest położona w odl. 13 km od Wielunia w kierunku pd.-zach. Skomlin znany jest już od 1210 r., bowiem wtedy ofiarowano go klasztorowi cysterek z pobliskich Łubnic. Wieś założona była na planie owalnicy, wytyczonej wzdłuż traktu prowadzącego z Wielunia na Śląsk. Była własnością szlachecką, m.in. Zawadzkich, Bartochowskich i Bąkowskich.
W okresie międzywojennym w miejscowości stacjonowała placówka Straży Celnej II linii „Skomlin”[3].
W trakcie II wojny światowej okupacyjna administracja niemiecka zniemczyła nazwę miejscowości, najpierw w latach 1939-1943 na Kemmel, a w latach 1943-1945 na Schommeln.
W Skomlinie 17 stycznia 1947 r. Wojskowy Sąd Rejonowy z Łodzi skazał na śmierć dwie osoby z "bandy" Babinicza. Rozprawa ta miała na celu zastraszenie zwolenników PSL Stanisława Mikołajczyka przed sfałszowanymi wyborami do Sejmu Ustawodawczego, które odbyły się 19 stycznia 1947 r.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie sieradzkim.
ZabytkiEdytuj
Kościół św. Filipa i Jakuba z 1740 r., trójnawowy, z pozornym sklepieniem beczkowym[4]. Pod względem wyposażenia wnętrza należy do najciekawszych w Polsce drewnianych budowli barokowych. Zespół ołtarzy i ambona w stylu rokokowym. Na ścianach i sklepieniu polichromia z przedstawieniem siedmiu sakramentów – z 1776 r., malowana przez K. Więckowskiego. Ponadto we wsi znajduje się spichlerz podworski z 1777 r., konstrukcji zrębowej, dwukondygnacyjny, kryty gontem. Na cmentarzu stoi murowana kaplica św. Barbary z XVIII w., przebudowana w 1916 r. Na ścianie kaplicy – tablica poświęcona pamięci ppor. Bąkowskiego z 9 p. ułanów małopolskich, który poległ w walce pod Żółtańcami 19 sierpnia 1920 r. i groby ofiar terroru hitlerowskiego.
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Statystyka ludności. Urząd Gminy Skomlin. [dostęp 2014-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-01)].
- ↑ Województwo sieradzkie i województwo łęczyckie w drugiej połowie XVI wieku. Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1998, s. 66
- ↑ Kalendarz z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927. , s. 165, 1927. Nakładem Zarządu Internatu imienia dra Władysława Rasińskiego dla Dzieci Funkcjonariuszy Straży Celnej.
- ↑ Kościół św. Filipa i Jakuba w Skomlinie. [dostęp 2014-11-01].
BibliografiaEdytuj
- A. Ruszkowski, Sieradz i okolice, Sieradz 2000.
- S. Korboński, W imieniu Kremla, Paryż 1956 r., s. 54.
Linki zewnętrzneEdytuj
- Skomlin w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. X: Rukszenice – Sochaczew. Warszawa 1889.
- Oficjalna strona gminy