Wikipedia

André Myhrer

szwedzki narciarz alpejczyk

Per André Myhrer (ur. 11 stycznia 1983 w Bergsjö) – szwedzki narciarz alpejski, dwukrotny medalista olimpijski i trzykrotny medalista mistrzostw świata.

André Myhrer
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 stycznia 1983
Bergsjö

Klub

Bergsjö Hassela AK

Wzrost

189 cm

Debiut w PŚ

25.01 2004, Kitzbühel
(DNF1 – slalom)

Pierwsze punkty w PŚ

27.01 2004, Schladming
(13. miejsce – slalom)

Pierwsze podium w PŚ

25.01 2005, Schladming
(3. miejsce – slalom)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

03.12 2006, Beaver Creek (slalom)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja
Igrzyska olimpijskie
złoto Pjongczang 2018 Slalom
brąz Vancouver 2010 Slalom
Mistrzostwa świata
srebro Schladming 2013 Drużynowo
brąz Vail/Beaver Creek 2015 Drużynowo
brąz Sankt Moritz 2017 Drużynowo
Puchar Świata (Slalom)
Mała Kryształowa Kula
2011/2012
3. miejsce
2010/2011
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kariera edytuj

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej André Myhrer pojawił się 16 stycznia 1999 roku w Branäs, gdzie w zawodach FIS Race w gigancie zajął 43. miejsce. W 2002 roku wystartował w slalomie na mistrzostwach świata juniorów w Tarvisio, jednak nie ukończył rywalizacji. Wystąpił także w gigancie i slalomie na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Briançonnais, jednak obu zawodów nie ukończył.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 25 stycznia 2004 roku w Kitzbühel, gdzie nie ukończył pierwszego przejazdu w slalomie. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył dwa dni później w Schladming, zajmując 13. miejsce w tej samej konkurencji. Blisko rok później, 25 stycznia 2005 roku w Schladming, po raz pierwszy stanął na podium zawodów tego cyklu, zajmując trzecie miejsce w slalomie. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie dwaj Austriacy: Manfred Pranger i Benjamin Raich. W kolejnych latach wielokrotnie stawał na podium, odnosząc przy tym pięć zwycięstw: 3 grudnia 2006 roku w Beaver Creek, 6 stycznia 2011 roku w Zagrzebiu, 11 marca 2012 roku w Kranjskiej Gorze, 18 marca 2012 roku w Schladming oraz 11 listopada 2012 roku w Levi. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2011/2012, kiedy zdobył Małą Kryształową Kulę w klasyfikacji slalomu. W tej samej klasyfikacji był też trzeci w sezonie 2010/2011, kiedy wyprzedzili go tylko Chorwat Ivica Kostelić oraz Francuz Jean-Baptiste Grange.

Największy indywidualny sukces osiągnął w 2010 roku, kiedy podczas igrzysk olimpijskich w Vancouver wywalczył brązowy medal w slalomie. Po pierwszym przejeździe zajmował dziesiąte miejsce, tracąc do prowadzącego Włocha Giuliano Razzolego 2,24 sekundy. W drugim przejeździe osiągnął jednak najlepszy wynik, jako jedyny zawodnik uzyskując czas poniżej 48 sekund. Pozwoliło mu to przesunąć się na trzecie miejsce, 0,44 sekundy za Razzolim i 0,28 sekundy za Kosteliciem. W tej samej konkurencji był też czwarty na rozgrywanych cztery lata wcześniej igrzyskach w Turynie, przegrywając walkę o podium 0,03 sekundy z Austriakiem Rainerem Schönfelderem. Brał także udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku, jednak nie ukończył zawodów. Kilkukrotnie startował na mistrzostwach świata, jednak indywidualnie stawał na podium. Najlepszy wynik osiągnął podczas mistrzostw świata w Schladming w 2013 roku, gdzie był czwarty. W walce o brązowy medal lepszy okazał się Mario Matt z Austrii. Na tej samej imprezie zdobył za to srebrny medal w zawodach drużynowych, wspólnie z Nathalie Eklund, Fridą Hansdotter, Marią Pietilą-Holmner, Jensem Byggmarkiem i Mattiasem Harginem. Myhrer zdobył również brązowy medal w zawodach drużynowych na mistrzostwach świata w Vail/Beaver Creek w 2015 roku. Obok niego w drużynie tej znaleźli się: Pietilä-Holmner, Hargin, Sara Hector, Anna Swenn-Larsson i Markus Larsson. W 2017 roku wspólnie z kolegami i koleżankami z reprezentacji zdobył kolejny brązowy medal w drużynie podczas mistrzostw świata w Sankt Moritz. Rok później zdobył złoty medal na igrzyskach w Pjongczangu, wyprzedzając Szwajcara Ramona Zenhäuserna i Austriaka Michaela Matta. W 2019 roku wziął udział na mistrzostwach świata w Åre. W zawodach drużynowych zajął z zespołem 5. miejsce, natomiast slalom ukończył na 13. pozycji.

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie   edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas zawodów Strata Zwycięzca
4. 25 lutego 2006   Sestriere Slalom 1:44,18 +1,04   Benjamin Raich
DNF2 23 lutego 2010   Whistler Gigant 2:37,83 -   Carlo Janka
3.  27 lutego 2010   Whistler Slalom 1:39,76 +0,44   Giuliano Razzoli
DNF 22 lutego 2014   Soczi Slalom 1:41,84 -   Mario Matt
23. 18 lutego 2018   Jeongseon Gigant 2:18,04 +3,65   Marcel Hirscher
1.  22 lutego 2018   Jeongseon Slalom 1:38,99 - -

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
DNF1 16 lutego 2003   St. Moritz Slalom 1:40,66 -   Ivica Kostelić
5. 12 lutego 2005   Bormio Slalom 1:41,34 +1,38   Benjamin Raich
20. 14 lutego 2007   Åre Gigant 2:19,64 +2,71   Aksel Lund Svindal
22. 17 lutego 2007   Åre Slalom 1:57,33 +12,57   Mario Matt
DNF1 13 lutego 2009   Val d’Isère Gigant 2:18,82 -   Carlo Janka
DNF1 15 lutego 2009   Val d’Isère Slalom 1:44,17 -   Manfred Pranger
10. 20 lutego 2011   Ga-Pa Slalom 1:41,72 +1,50   Jean-Baptiste Grange
2.  12 lutego 2013   Schladming Drużynowo - -   Austria
14. 15 lutego 2013   Schladming Gigant 2:28,92 +3,55   Ted Ligety
4. 17 lutego 2013   Schladming Slalom 1:51,03 +1,05   Marcel Hirscher
3.  10 lutego 2015   Vail/Beaver Creek Drużynowo - -   Austria
DNF1 13 lutego 2015   Vail/Beaver Creek Gigant 2:34,16 -   Ted Ligety
3.  14 lutego 2017   Sankt Moritz Drużynowo - -   Francja
DNS2 17 lutego 2017   Sankt Moritz Gigant 2:13,31 -   Marcel Hirscher
6. 19 lutego 2017   Sankt Moritz Slalom 1:34,75 +1,10   Marcel Hirscher
5. 12 lutego 2019   Åre Drużynowo - -   Szwajcaria
13. 17 lutego 2019   Åre Slalom 2:07,55 +1,69   Marcel Hirscher

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
DNF 2 marca 2002   Tarvisio Slalom 1:30,46 -   Steven Nyman
DNF 7 marca 2003   Briançonnais Gigant 2:02,72 -   Daniel Albrecht
  Mario Scheiber
DNF 8 marca 2003   Briançonnais Slalom 1:33,74 -   Marc Berthod

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Zwycięstwa w zawodach edytuj

  1.   Beaver Creek – 3 grudnia 2006 (slalom)
  2.   Zagrzeb – 6 stycznia 2011 (slalom)
  3.   Kranjska Gora – 11 marca 2012 (slalom)
  4.   Schladming – 18 marca 2012 (slalom)
  5.   Levi – 11 listopada 2012 (slalom)
  6.   Sankt Moritz – 20 marca 2016 (slalom)
  7.   Oslo – 1 stycznia 2018 (slalom równoległy)

Pozostałe miejsca na podium w zawodach edytuj

  1.   Schladming – 25 stycznia 2005 (slalom) – 3. miejsce
  2.   Kranjska Gora – 27 lutego 2005 (slalom) – 2. miejsce
  3.   Wengen – 17 stycznia 2010 (slalom) – 2. miejsce
  4.   Garmisch-Partenkirchen – 13 marca 2010 (slalom) – 3. miejsce
  5.   Levi – 14 listopada 2010 (slalom) – 2. miejsce
  6.   Schladming – 25 stycznia 2011 (slalom) – 2. miejsce
  7.   Flachau – 21 grudnia 2011 (slalom) – 2. miejsce
  8.   Wengen – 15 stycznia 2012 (slalom) – 2. miejsce
  9.   Bansko – 19 lutego 2012 (slalom) – 2. miejsce
  10.   Moskwa – 21 lutego 2012 (slalom równoległy) – 3. miejsce
  11.   Zagrzeb – 6 stycznia 2013 (slalom) – 2. miejsce
  12.   Moskwa – 29 stycznia 2013 (slalom równoległy) – 2. miejsce
  13.   Adelboden – 12 stycznia 2014 (slalom) – 2. miejsce
  14.   Alta Badia – 21 grudnia 2015 (gigant równoległy) – 3. miejsce
  15.   Naeba – 14 lutego 2016 (slalom) – 2. miejsce
  16.   Sztokholm – 23 lutego 2016 (slalom równoległy) – 2. miejsce
  17.   Wengen – 14 stycznia 2018 (slalom) – 3. miejsce
  18.   Sztokholm – 30 stycznia 2018 (slalom równoległy) – 2. miejsce
  19.   Levi – 18 listopada 2018 (slalom) – 3. miejsce
  20.   Val d’Isère – 15 grudnia 2019 (slalom) – 2. miejsce
  • W sumie (7 zwycięstw, 14 drugich i 6 trzecich miejsca).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=André_Myhrer&oldid=70323322”