Wikipedia

Metalist Charków

Futbolnyj kłub „Metalist” Charków (ukr. Футбольний клуб «Металіст» Харків) – ukraiński klub piłkarski z siedzibą w Charkowie. Założony 11 grudnia 1925 jako ChPZ Charków.

Metalist Charków
«Металіст» Харків
Ilustracja
Pełna nazwa

Футбольний клуб «Металіст» Харків
Futbolnyj kłub „Metalist” Charków

Przydomek

Хорьки (Łasice)
Жовто-Сині (Żółto-Niebiescy)

Barwy

       
żółto-niebieskie

Data założenia

11 grudnia 1925

Debiut w najwyższej lidze

1992

Państwo

 Ukraina

Obwód

 charkowski

Siedziba

Charków

Adres

ul. Plechanowska 65, 61001 Charków

Stadion

Stadion Metalist

Prezes

Serhij Kurczenko

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

W latach 2006–2009 zawodnikiem tego klubu był reprezentant Polski Seweryn Gancarczyk, w latach 2009–2011 – Marcin Burkhardt.

Historia edytuj

Chronologia nazw edytuj

  • grudzień 1925–1945: ChPZ Charków (ukr. ХПЗ (Харківський паровозобудівний завод) Харків)
  • 1946–maj 1946: Traktor Charków (ukr. «Трактор» Харків)
  • maj 1946–1949: Dzerżyneć Charków (ukr. «Дзержинець» Харків)
  • 1949–1966: Awanhard Charków (ukr. «Авангард» Харків)
  • 1967–19.04.2016: Metalist Charków (ukr. «Металіст» Харків)
  • 19.04.2016: klub rozwiązano
  • 19.08.2016: SK Metalist Charków (ukr. СК «Металіст» Харків)
  • 30.11.2016: klub rozwiązano

ZSRR edytuj

Klub powstał w grudniu 1925 roku[1] przy Charkowskim Zakładzie Budowy Lokomotyw, dlatego nazywał się ChPZ Charków. Już rok później zdobył mistrzostwo Charkowa.

W 1936 zespół startował w rozgrywkach Pucharu ZSRR.

Po II wojnie światowej w 1947 roku już jako Dzerżyneć Charków debiutował w Drugiej Grupie, ukraińskiej strefie Mistrzostw ZSRR, w której zajął 9 miejsce. Od 1949 roku klub nazywał się Awanhard Charków. W roku 1959 klub awansował do Klasy A. W 1963 po kolejnej reformie systemu lig ZSRR okazał się w niższej Drugiej Grupie A.

Dopiero w roku 1967 klub otrzymał nazwę Metalist Charków. W 1973 klub zajął przedostatnie 19 miejsce w Pierwszej Lidze i spadł do Drugiej Ligi. W 1975 na rok powrócił do Pierwszej Ligi, jednak nie potrafił utrzymać się w niej.

Dopiero od 1979 roku klub ponownie występuje w Pierwszej Lidze. W 1981 klub zajął pierwsze miejsce i awansował do Wyższej Ligi, w której występował do 1991.

W 1983 roku Metalist Charków dotarł do finału Pucharu ZSRR, gdzie uległ Szachtarowi Donieck. Pięć lat później sięgnął po swój największy sukces – Puchar ZSRR (po pokonaniu Torpedo Moskwa 2:0). W ostatnim sezonie w ZSRR (1991), Metalist grał w najwyższej lidze.

Ukraina edytuj

Klub został przydzielony do Ukraińskiej Wyższej Ligi. Od 1992 roku, gdy wystartowała liga ukraińska Metalist opuścił w niej 5 sezonów, grając na zapleczu ekstraklasy w latach 1994–1998 i 2003/04. Na początku XXI wieku w klub zainwestował człowiek z pierwszej dziesiątki najbogatszych Ukraińców – Ołeksandr Jarosławski. W 2004 został wybrany jego honorowym prezesem. Dzięki temu od 2006 roku Metalist jest w czołówce ligi. W sezonie 2006/07 klub stanął po raz pierwszy na podium mistrzostw Ukrainy, zajmując 3 miejsce w lidze. Ten sukces został powtórzony i w następnym sezonie 2007/08. W kolejnych sezonach 2008/09, 2009/10, 2010/11 oraz 2011/12 klub również uzyskiwał trzecią lokatę. Podczas przerwy zimowej sezonu 2012/13 klub opuścił jego prezes i nowym sponsorem została grupa kompanii „GazUkraina”[2]. 7 lutego 2013 roku na Walnym Zgromadzeniu Akcjonariuszy klubu Metalist obrano nowego Prezesa klubu – Pana Serhija Kurczenka[3]. Sezon 2012/13 był najlepszy w historii. Klub zdobył wicemistrzostwo Ukrainy, rozdzielając tym samym w tabeli dwa największe kluby tego kraju Szachtar Donieck i Dynamo Kijów co dało im prawo udziału w eliminacjach do Ligi Mistrzów UEFA. Jednak okazało się, że klub został zamieszany w aferę korupcyjną. Chodziło o mecz przeciwko zespołowi Karpaty Lwów w kwietniu 2008 roku. W związku z tym UEFA 14 sierpnia 2013 podjęła decyzję o wykluczeniu Metalistu Charków z eliminacji Ligi Mistrzów. W związku z powyższym klub odwołał się od decyzji do Sportowego Sądu Arbitrażowego przy Międzynarodowym Komitecie Olimpijskim, jednak odwołanie zostało odrzucone 16 sierpnia 2013. Dodatkowo klub został pozbawiony 3. miejsca w mistrzostwach Ukrainy w sezonie 2007/2008.

Po zakończeniu sezonu 2015/16 klub ogłosił o bankructwie i został wyłączony z rozgrywek zawodowych. Został pozbawiony statusu zawodowego latem 2016 roku z powodu ogromnego długu wynikającego z niechęci właściciela Serhija Kurczenki do dalszego utrzymywania Metalista i jego odmowy sprzedaży klubu innym potencjalnym inwestorom. Jednak już wkrótce, w lipcu 2016 został utworzony przez przedstawicieli Serhija Kurczenki nowy klub z nazwą SK Metalist, który zgłosił się do amatorskich mistrzostw obwodu charkowskiego[4]. Zajął ostatnie miejsce w tabeli końcowej. W 2017 roku SK Metalist nie brał udziału w żadnych oficjalnych rozgrywkach piłkarskich i de facto przestał istnieć.

Wcześniej, 17 lipca 2016 powstał nowy klub, który został nazwany jako Metalist 1925 Charków[5] i zgłosił się do amatorskich mistrzostw Ukrainy[6]. Po zdobyciu wicemistrzostwa Ukrainy wśród amatorów latem 2017 został włączony do Drugiej Ligi.

Sukcesy edytuj

Trofea międzynarodowe edytuj

  Zdobyte trofea w rozgrywkach międzynarodowych (stan na: 31-05-2012)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)
 
Liga Europy
(Puchar UEFA) 		zdobywca 0
finalista 0
1/4 finału 1 2011/12
 
Puchar Zdobywców 		zdobywca 0
finalista 0
II runda
(1/8 finału) 		1 1988/89

Trofea krajowe edytuj

Ukraina
  Zdobyte trofea w rozgrywkach Ukrainy (stan na: 31-05-2012)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)
 
Mistrzostwo 		I miejsce 0
II miejsce 1 2013
III miejsce 5 2007, 2008*, 2009, 2010, 2011, 2012

Puchar 		zdobywca 0
finalista 1 1992

II liga 		I miejsce 0
II miejsce 1 2004
III miejsce 1 1998
ZSRR
  Zdobyte trofea w rozgrywkach Związku Radzieckiego (stan na: 1-01-1992)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)

Mistrzostwo 		I miejsce 0
II miejsce 0
III miejsce 0
6 miejsce 1 1961

Puchar 		zdobywca 1 1988
finalista 1 1983
 
Superpuchar 		zdobywca 0
finalista 1 1989

Puchar Ligi 		zdobywca 0
finalista 1 1987

II liga 		I miejsce 1 1981
II miejsce 1 1968 (2 grupa)
III miejsce 4 1957 (1 grupa), 1959 (2 grupa), 1965, 1969 (3 grupa)

*został pozbawiony 3. miejsca zgodnie z decyzją Sportowego Sądu Arbitrażowego w Lozannie od 2.08.2013[7].

Inne trofea edytuj

Stadion edytuj

Od 1926 roku klub rozgrywa swoje mecze domowe na stadionie Metalist (do 1967 nazywał się Traktor, a potem Dzierżyniec), który po rekonstrukcji na Euro 2012 może pomieścić 38 633 widzów i ma wymiary 105 × 68 metrów.

Piłkarze edytuj

Z tym tematem związana jest kategoria: Piłkarze Metalista Charków.

Trenerzy edytuj

Z tym tematem związana jest kategoria: Trenerzy piłkarzy Metalista Charków.

Statystyki edytuj

Jubileuszowe bramki w Wyszczej Lidze Ukrainy edytuj

Zobacz też edytuj

Europejskie puchary edytuj

  Legenda do wszystkich tabel:

  • Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off
  • k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe
Sezon Rozgrywki Runda Przeciwnik Dom Wyjazd Ogólnie
1988/89 Puchar Zdobywców Pucharów 1R   Borac Banja Luka 4–0 0–2 4–2
2R   Roda JC 0–0 0–1 0–1
2007/08 Puchar UEFA 1R   Everton 2–3 1–1 3–4
2008/09 Puchar UEFA 1R   Beşiktaş JK 4–1 0–1 4–2
Grupa B   Hertha BSC 0–0 1. miejsce
  Galatasaray SK 1–0
  Olympiakos SFP 1–0
  SL Benfica 1–0
1/16   UC Sampdoria 2–0 1–0 3–0
1/8   Dynamo Kijów 3–2 0–1 3–3, w.
2009/10 Liga Europy 3Q   HNK Rijeka 2–0 2–1 4–1
PO   Sturm Graz 0–1 1–1 1–2
2010/11 Liga Europy PO   Omonia Nikozja 2–2 1–0 3–2
Grupa I   PSV Eindhoven 0–2 0–0 2. miejsce
  UC Sampdoria 2–1 0–0
  Debrecen 2–1 5–0
1/16   Bayer 04 Leverkusen 0–4 0–2 0–6
2011/12 Liga Europy PO   FC Sochaux-Montbéliard 0–0 4–0 4–0
Grupa G   AZ Alkmaar 1–1 1–1 1. miejsce
  Austria Wiedeń 4–1 2–1
  Malmö FF 3–1 4–1
1/16   Red Bull Salzburg 4–0 4–1 8–1
1/8   Olympiakos SFP 0–1 2–1 2–2, w.
1/4   Sporting CP 1–1 1–2 2–3
2012/13 Liga Europy PO   Dinamo Bukareszt 2–1 2–0 4–1
Grupa K   Bayer 04 Leverkusen 2–0 0–0 1. miejsce
  Rosenorg 3–1 2–1
  Rapid Wiedeń 2–0 0–1
1/16   Newcastle United 0–1 0–0 0–1
2013/14 Liga Mistrzów 3Q   PAOK FC 1–1 2–0 3–1
PO   FC Schalke 04 walkower[9]
2014/15 Liga Europy PO   Ruch Chorzów 0–0 1–0 1–0
Grupa L   Legia Warszawa 0–1 1–2 4. miejsce
  Trabzonspor 1–2 1–3
  Lokeren 0–1 0–1

Przypisy edytuj

  1. ↑ Ukraine – List of Foundation Dates – RSSSF.
  2. ↑ Ярославский: Я слагаю с себя полномочия президента „Металлиста” – UA-Футбол.
  3. ↑ Сергей Курченко официально стал президентом ФК „Металлист” – UA-Футбол.
  4. ↑ Кутєпов: Головним тренером СК Металіст буде Юрій Рудинський – UA-Футбол.
  5. ↑ Стали известны учредители нового "Металлиста" – харьковские новости Status quo.
  6. ↑ Харківський Металіст 1925 зіграє в аматорському чемпіонаті України – UA-Футбол.
  7. ↑ Лозанна вынесла вердикт по матчу „Карпаты” – „Металлист” – UA-Футбол.
  8. ↑ UA-Футбол. Carpe diem. „Металлист” забил 500-й гол в элитном дивизионе.
  9. ↑ Metalist Charków został wykluczony z rozgrywek za ustawianie meczów w sezonie 2007/08.

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Metalist_Charków&oldid=72996113”