Wikipedia

Wilhelm Denifl

austriacki narciarz klasyczny, specjalista kombinacji norweskiej

Wilhelm Denifl (ur. 10 listopada 1980 w Rum) – austriacki narciarz, specjalista kombinacji norweskiej, brązowy medalista olimpijski, dwukrotny medalista mistrzostw świata i brązowy medalista mistrzostw świata juniorów.

Wilhelm Denifl
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 listopada 1980
Rum

Klub

SV Innsbruck-Bergisel

Debiut w PŚ

13.01.2000, Breitenwang (39. miejsce – sprint)

Pierwsze punkty w PŚ

13.01.2000, Breitenwang
(39. miejsce – sprint)

Pierwsze podium w PŚ

25.02.2012, Liberec
(3. miejsce – Gundersen)

Rekord życiowy

213,0 m na Letalnicy w Planicy (14 marca 2012)[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Igrzyska olimpijskie
brąz Pjongczang 2018 Drużynowo
Mistrzostwa świata
złoto Val di Fiemme 2003 Sztafeta
srebro Val di Fiemme 2013 Sprint drużynowy
Mistrzostwa świata juniorów
brąz Štrbské Pleso 2000 Sztafeta
Strona internetowa

Kariera edytuj

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Wilhelm Denifl pojawił się w sezonie 1997/1998 Pucharu Świata B (obecnie Puchar Kontynentalny). W zawodach tego cyklu startował do sezonu 2004/2005 sześciokrotnie stając na podium, w tym odnosząc trzy zwycięstwa: 17 marca 2001 roku w norweskim Mo i Rana (start masowy), 3 marca 2002 roku w Calgary (start masowy) oraz cztery dni później w Lake Placid (sprint). W klasyfikacji generalnej najlepiej wypadł w sezonie 2001/2002, który ukończył na piątej pozycji. W 2000 roku brał udział w mistrzostwach świata juniorów w Štrbskim Plesie, gdzie wspólnie z kolegami wywalczył brązowy medal w zawodach drużynowych.

W Pucharze Świata zadebiutował 16 stycznia 2000 roku w Breitenwang, zajmując 39. miejsce w sprincie. Tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze pucharowe punkty (w sezonach 1993/1994-2001/2002 obowiązywała inna punktacja Pucharu Świata). W sezonie 1999/2000 punktował jeszcze trzykrotnie i w klasyfikacji generalnej zajął ostatecznie 49. miejsce. Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnął w sezonie 2012/2013, kiedy był ósmy w klasyfikacji generalnej. Na podium zawodów pucharowych po raz pierwszy stanął 25 lutego 2012 roku w Libercu, gdzie był trzeci w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena. Pierwsze zwycięstwo odniósł 5 stycznia 2014 roku w Czajkowskim, gdzie był najlepszy w Gundersenie.

Pierwszą dużą imprezą w jego karierze były mistrzostwa świata w Val di Fiemme w 2003 roku. Wspólnie z Michaelem Gruberem, Felixem Gottwaldem i Christophem Bielerem zdobył złoty medal w sztafecie. Austriacy prowadzili już po konkursie skoków i na trasę biegu ruszyli z przewagą 13 sekund nad zajmującymi drugie miejsce Niemcami. Z tej przewagi stracili tylko 0.4 sekundy i sięgnęli po złoty medal. Indywidualnie Denifl zaprezentował się dobrze, zajmując ósme miejsce w Gundersenie i dziesiąte w sprincie. Na następny występ na zawodach tego kalibru musiał zaczekać do 2009 roku, kiedy odbywały się mistrzostwa świata w Libercu. Indywidualnie był trzydziesty w Gundersenie, a w drużynie zajął piąte miejsce. Brał także udział w mistrzostwach świata w Oslo dwa lata później, gdzie startował w obu konkursach indywidualnych, ale w sztafetach nie brał udziału. Na dużej skoczni był dziewiętnasty, a na normalnym obiekcie uplasował się sześć pozycji wyżej.

Był także piąty w klasyfikacji generalnej dziesiątej edycji Letniego Grand Prix w kombinacji norweskiej. W czterech konkursach indywidualnych Denifl dwukrotnie stawał na podium: 26 sierpnia w Oberhofie i 2 września 2007 roku w Bischofshofen był trzeci w Gundersenie.

Po sezonie 2018/2019 zakończył karierę sportową[2].

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
19. 12 lutego 2014   Soczi Gundersen HS106/10 km 23:50,2 +1:16,2   Eric Frenzel
29. 14 lutego 2018   Pjongczang Gundersen HS109/10 km 24:51,4 +2:50,4   Eric Frenzel
8. 20 lutego 2018   Pjongczang Gundersen HS140/10 km 23:52,5 +1:02,1   Johannes Rydzek
3.  22 lutego 2018   Pjongczang Sztafeta HS140/4x5 km[3] 46:09,8 +1:13,8   Niemcy

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
8. 21 lutego 2003   Val di Fiemme Gundersen K-95/15 km 37:54,2 +2:11,7   Ronny Ackermann
1.  24 lutego 2003   Val di Fiemme Sztafeta K-95/4x5 km[4] 47:23,9 – –
10. 28 lutego 2003   Val di Fiemme Sprint K-120/7,5 km 18:47,8 +52,3   Johnny Spillane
30. 22 lutego 2009   Liberec Gundersen HS100/10 km 24:22,3 +3:21,0   Todd Lodwick
5. 26 lutego 2009   Liberec Sztafeta HS134/4x5 km[5] 48:32,3 +1:05,0   Japonia
13. 26 lutego 2011   Oslo Gundersen HS106/10 km 25:19,2 +59,4   Eric Frenzel
19. 2 marca 2011   Oslo Gundersen HS134/10 km 25:31,6 +1:50,6   Jason Lamy Chappuis
20. 22 lutego 2013   Val di Fiemme Gundersen HS106/10 km 29:13,2 +1:29,9   Jason Lamy Chappuis
5. 24 lutego 2013   Val di Fiemme Sztafeta HS106/4x5 km[6] 57:34,0 +7,6   Francja
6. 28 lutego 2013   Val di Fiemme Gundersen HS134/10 km 27:22,8 +47,7   Eric Frenzel
2.  2 marca 2013   Val di Fiemme Sprint drużynowy HS134/2x7,5 km[7] 35:37,9 +16,6   Francja
28. 20 lutego 2015   Falun Gundersen HS100/10 km 26:38,9 +2:10,9   Johannes Rydzek
5. 1 marca 2017   Lahti Gundersen HS130/10 km 26:41,6 +26,5   Johannes Rydzek
4. 3 marca 2017   Lahti Sprint drużynowy HS130/2x7,5 km[7] 28:45,8 +10,7   Niemcy

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
3.  27 stycznia 2000   Štrbské Pleso Sztafeta K-90/4x5 km[8] ? ?   Finlandia

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca na podium edytuj

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 25 lutego 2012   Liberec Gundersen HS100/10 km 27:29,6 min 3. +25,2 s   Bernhard Gruber
2. 26 stycznia 2013   Klingenthal Gundersen HS140/10 km 23:03,4 min 3. +16,6 s   Eric Frenzel
3. 16 marca 2013   Oslo Gundersen HS134/15 km 42:06,5 min 3. +1,5 s   Jason Lamy Chappuis
4. 5 stycznia 2014   Czajkowski Gundersen HS140/10 km 26:11,0 min 1. – –
5. 23 lutego 2016   Kuopio Gundersen HS127/10 km 23:59,6 min 3. +35,4 s   Johannes Rydzek
6. 27 listopada 2016   Ruka Gundersen HS142/10 km 27:13,0 min 2. +14,7 s   Johannes Rydzek
7. 18 marca 2017   Schonach Gundersen HS106/10 km 28:14.0 min 2. +3,4 s   Eric Frenzel
8. 26 stycznia 2019   Trondheim Gundersen HS138/10 km 25:03,7 min 3. +24,1 s   Jarl Magnus Riiber

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca na podium chronologicznie edytuj

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 26 stycznia 2001   Liberec Sprint K120/7.5 km ? 2. ?   Amund Johnsen
2. 17 marca 2001   Mo i Rana Gundersen K90/10 km ? 1. – –
3. 28 lutego 2002   Calgary Gundersen K90/15 km ? 2. +2.9 s   Jason Myslicki
4. 3 marca 2002   Calgary Sprint K90/7.5 km ? 3. +18.7 s   Andrej Jezeršek
5. 28 lutego 2002   Calgary Start Masowy K90/10 km ? 1. – –
6. 7 marca 2002   Lake Placid Sprint K90/7.5 km ? 1. – –

Letnie Grand Prix edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca na podium chronologicznie edytuj

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 26 sierpnia 2007   Oberhof Gundersen HS140/15 km 31:10.3 min 3. +3.3 s   David Kreiner
2. 2 września 2007   Bischofshofen Gundersen HS140/15.0 km 28:06.6 min 3. +6.2 s   Jason Lamy Chappuis

Przypisy edytuj

  1. ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2022-03-24].
  2. ↑ Letztes Weltcuprennen für Denifl: „Freue mich auf neuen Abschnitt“. tt.com, 2019-03-13. [dostęp 2019-03-17]. (niem.).
  3. ↑ Skład drużyny: Wilhelm Denifl, Lukas Klapfer, Bernhard Gruber, Mario Seidl
  4. ↑ Skład drużyny: Michael Gruber, Wilhelm Denifl, Christoph Bieler, Felix Gottwald.
  5. ↑ Skład drużyny: Bernhard Gruber, Wilhelm Denifl, Christoph Bieler, Mario Stecher.
  6. ↑ Skład drużyny: Wilhelm Denifl, Bernhard Gruber, Lukas Klapfer, Mario Stecher.
  7. ↑ a b Skład drużyny: Wilhelm Denifl, Bernhard Gruber.
  8. ↑ Skład drużyny: David Kreiner, Florian Aichinger, Bernhard Gruber, Wilhelm Denifl.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wilhelm_Denifl&oldid=70324202”