Cysteamina

Cysteamina
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	2-aminoetanotiol
	Inne nazwy i oznaczenia
	2-merkaptoetylamina, merkaptoamina
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C2H7NS
Masa molowa	77,15 g/mol
Wygląd	białe kryształy
	Identyfikacja
Numer CAS	60-23-1; 156-57-0 (·HCl); 16904-32-8 (·2HCl); 27761-19-9 (winian); 3037-04-5 (tosylan); 42954-15-4 (·HBr); 93965-19-6 (maleinian)
PubChem	6058
DrugBank	DB00847
SMILES
	C(CS)N
InChI
	InChI=1S/C2H7NS/c3-1-2-4/h4H,1-3H2
	InChIKey
	UFULAYFCSOUIOV-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
	Rozpuszczalność w wodzie
	dobrze rozpuszczalna
	w innych rozpuszczalnikach
	dobrze rozpuszczalna w etanolu
Temperatura topnienia	99,5 °C
Temperatura rozkładu	rozkład przed osiągnięciem temperatury wrzenia
logP	0,1
Kwasowość (pKa)	pKa1 8,27; pKa2 10,53
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2018-07-14]
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie podanej karty charakterystyki
Uwaga
Zwroty H	H302, H315, H319, H335
Zwroty P	P261, P305+P351+P338
	NFPA 704
Na podstawie; podanego źródła	0 2 0
Numer RTECS	KJ0175000
Dawka śmiertelna	LD50 84 mg/kg (szczur, podskórnie)
	Podobne związki
Podobne związki	etanotiol, etyloamina
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Klasyfikacja medyczna
ATC	A16AA04
Farmakokinetyka
Działanie	ochronne wobec promieniowania przenikliwego
Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania	doustnie, dożylnie
Objętość dystrybucji	156 l
	Multimedia w Wikimedia Commons

Cysteamina (łac. mercaptaminum) – organiczny związek chemiczny, najprostszy stabilny aminotiol. Amina biogenna powstająca jako produkt degradacji aminokwasu cysteiny.

Zastosowanie w medycynie edytuj

Pod nazwą Cystagon cysteamina jest używana w leczeniu cystynozy i cystynurii, chorób polegających na nadmiernym wydzielaniu dimeru cysteiny – cystyny. Cysteamina przecina wiązania dwusiarczkowe w cystynie umożliwiając wydalenie nadmiaru cysteiny z organizmu.

Jest używana do leczenia choroby popromiennej^[3]. Wchodzi w skład indywidualnego pakietu radioochronnego.

Cysteamina jest podstawowym substratem do produkcji ranitydyny.

W roku 2008 firma Raptor Pharmaceuticals rozpoczęła II fazę badań klinicznych preparatu opartego na dwuwinianie cysteaminy o przedłużonym uwalnianiu, jako leku na chorobę Huntingtona. Cysteamina o przedłużonym uwalnianiu jest także badana pod kątem przydatności w leczeniu choroby Battena i niealkoholowego stłuszczeniowego zapalenia wątroby.

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c ^d ^e CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 3-140, 5-90, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
↑ dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2018-07-14]
↑ B.P.B.P. Lukashin B.P.B.P., A.N.A.N. Grebeniuk A.N.A.N., [Comparative study of the radiation-protective effectiveness of low doses of cysteamine, heparin, and naphtizine in experiments on mice], „Radiats Biol Radioecol”, 41 (3), 2001, s. 310–312, PMID: 11458646 (ros.).

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[CRC-1] CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 3-140, 5-90, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).

[2] zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2018-07-14]

[pmid11458646-3] B.P.B.P. Lukashin B.P.B.P., A.N.A.N. Grebeniuk A.N.A.N., [Comparative study of the radiation-protective effectiveness of low doses of cysteamine, heparin, and naphtizine in experiments on mice], „Radiats Biol Radioecol”, 41 (3), 2001, s. 310–312, PMID: 11458646 (ros.).

[1]

[2]

[3]