Konkatedra Matki Bożej Zwycięskiej w Warszawie

Konkatedra Matki Boskiej Zwycięskiej w Warszawie – kościół rzymskokatolickiej parafii Bożego Ciała na warszawskim Kamionku znajdujący się przy ulicy Grochowskiej 365.

Konkatedra Matki Boskiej Zwycięskiej w Warszawie
983 A z dnia 23.06.1979[1]
konkatedra,
kościół parafialny
Ilustracja
Konkatedra Matki Boskiej Zwycięskiej
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

Matki Boskiej Zwycięskiej

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Konkatedra Matki Boskiej Zwycięskiej w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Konkatedra Matki Boskiej Zwycięskiej w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Konkatedra Matki Boskiej Zwycięskiej w Warszawie”
Ziemia52°14′47,08″N 21°03′10,24″E/52,246411 21,052844
Strona internetowa
Wnętrze świątyni
Kościół Matki Bożej Zwycięskiej od strony Jeziorka Kamionkowskiego

Historia edytuj

Kościół Matki Boskiej Zwycięskiej został zbudowany w pobliżu dawnego pola elekcyjnego, w miejscu gdzie do XVIII wieku stał najstarszy kościół na Pradze, a później kaplica cmentarna, od 1917 pełniąca rolę kościoła parafialnego.

Świątynię wzniesiono według projektu Konstantego Jakimowicza w latach 19291931 w stylu modernistycznym z elementami architektury romańskiej jako wotum za zwycięstwo w Bitwie Warszawskiej 1920 roku. Budowa nigdy nie została ukończona w zamierzonej formie. Nie wzniesiono bowiem zaprojektowanej przez architekta wysokiej dzwonnicy oraz krużganka mającego połączyć kościół i plebanię.

Od 1992 roku świątynia jest konkatedrą diecezji warszawsko-praskiej.

Opis edytuj

Kościół został wzniesiony w układzie bazylikowym. Posiada trójdzielną fasadę, której część środkowa jest dodatkowo ryzalitowana i ozdobiona strunowym laskowaniem, tworzącym formę krzyża łacińskiego. Ponad krzyżem widnieje herb Piusa XI, który przed wyborem na papieża był nuncjuszem apostolskim w Polsce.

Elewacje boczne świątyni zostały ozdobione wysokimi, boniowanymi cokołami, ponad którymi umieszczone są wysokie, zamknięte łukiem okna.

We wnętrzu kościoła znajdują się projektowane przez Józefa Trenarowskiego ołtarze i ambona, oraz niezwykle cenne w skali miasta zabytki malarstwa:

Na fasadzie kościoła umieszczono wiele tablic pamiątkowych m.in. upamiętniające pochowanych na Cmentarzu Kamionkowskim, dwie wolne elekcje na terenie wsi Kamion oraz Romana Dmowskiego. Wśród nich znajduje się tablica z płaskorzeźbą przedstawiającą gen. broni Tadeusza Jordan-Rozwadowskiego, dowódcy obrony Lwowa w latach 1918–1919 i szefa Sztabu Generalnego WP podczas bitwy warszawskiej 1920 roku. Jest to jedyny pomnik gen. Rozwadowskiego w Polsce.

Pomnik katyński edytuj

Przed kościołem znajduje się pomnik upamiętniający ofiary zbrodni katyńskiej zamordowane wiosną 1940 roku przez radziecką policję polityczną NKWD[2]. Autorami monumentu, którego głównym elementem jest granitowy krzyż, są artyści rzeźbiarze Adam Myjak i Janusz Pastwa; na pomniku znajduje się napis: Żołnierzom polskim spoczywającym w ziemi katyńskiej[3].

Pomnik ten powstał w pierwszej połowie lat 80. XX wieku i pierwotnie miał stanąć w Dolince Katyńskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach, lecz władze PRL zażądały od artystów zmiany napisu na fałszywy, przypisujący sprawstwo zbrodni katyńskiej Niemcom[3]. Adam Myjak i Janusz Pastwa nie wyrazili na to zgody i stworzony przez nich monument został wywieziony z Dolinki Katyńskiej i umieszczony na kilka lat w magazynach cmentarza Powązkowskiego[2]. W 1995 roku pomnik ustawiono przed kościołem na Kamionku z inicjatywy Stefana Melaka[3]. W wyniku skomplikowanej historii monumentu, w swojej obecnej formie jest on niepełny, pozbawiony części elementów zawartych w pierwotnym projekcie autorów[3].

Inne informacje edytuj

Przypisy edytuj

  1. Rejestr zabytków nieruchomych m. st. Warszawy. [dostęp 2010-01-23].
  2. a b Andrzej Przewoźnik, Jolanta Adamska, Katyń. Zbrodnia, prawda, pamięć, Warszawa: Świat Książki, 2010, s. 424, ISBN 978-83-247-2036-1, OCLC 750956033.
  3. a b c d Adam Myjak: Konkurs na pomnik katyński, [w:] Kombatant, nr 4 (244), 2011, str. 9–12
  4. Tomasz Urzykowski: Zniszczono ceramiczne stacje drogi różańcowej przy kościele Matki Bożej Zwycięskiej. "Były elementem lokalnego dziedzictwa". warszawa.wyborcza.pl, 2018-08-29. [dostęp 2018-09-02].

Linki zewnętrzne edytuj