Mauro Giuliani

kompozytor włoski, wirtuoz gitary

Mauro Giuliani (ur. 27 lipca 1781 w Bisceglie, zm. 8 maja 1829 w Neapolu) – włoski kompozytor i wirtuoz gitary[1].

Mauro Giuliani
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 lipca 1781
Bisceglie

Data i miejsce śmierci

8 maja 1829
Neapol

Instrumenty

gitara

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor
gitarzysta

Strona internetowa

Życiorys edytuj

Mauro Giuliani był jednym z największych przedstawicieli okresu klasycznego gitary. W młodości studiował grę na gitarze, wiolonczeli i flecie, jednak z czasem poświęcił się wyłącznie gitarze. W wieku lat osiemnastu zaczął koncertować, po sukcesie na estradach Włoch i Francji przybył w 1807 do Wiednia, gdzie działał jako pedagog, kompozytor i wirtuoz[1]. Do jego uczniów należeli m.in. także Polacy: Feliks Horecki i Jan Nepomucen Bobrowicz. W 1819 wrócił do Włoch, gdzie występował z Rossinim i Paganinim. Ostatnie lata spędził w Neapolu, korzystając z opieki władców Królestwa Obojga Sycylii. Jako wirtuoz należał do najlepszych gitarzystów europejskich; jego pełna temperamentu gra wywoływała podziw i zachwyt słuchaczy.

Najważniejsze utwory edytuj

  • Koncert na gitarę i orkiestrę smyczkową A-dur, op. 30 (1808) - najbardziej znany utwór kompozytora, cieszący się olbrzymią popularnością wśród melomanów
  • 6 Rossiniane, opp. 119-124 (1820-1828) - seria fantazji na gitarę solo
  • Jego znanym utworem jest również etiuda nr 7 w tonacji G-dur

Przypisy edytuj

  1. a b Józef Powroźniak, Leksykon gitary, wyd. 1, Kraków: Polskie Wydawn. Muzyczne, 1979, ISBN 83-224-0121-3, OCLC 15657453 [dostęp 2020-02-14].

Linki zewnętrzne edytuj