Szymon Woźniak
Szymon Woźniak (ur. 6 maja 1993 w Tucholi[1]) – polski żużlowiec.
.jpg)
| |||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
6 maja 1993 | ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||
| Klub |
liga polska: Stal Gorzów Wielkopolski | ||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||||||||||
Młodzieżowy Indywidualny Mistrz Polski z 2014 oraz Indywidualny Mistrz Polski z 2017. Srebrny medalista Speedway of Nations 2020.
Jego indywidualny numer startowy to 48.
Życiorys edytuj
Kariera edytuj
Swoją karierę rozpoczął w 2004 roku od startów w miniżużlu, gdzie zdobył wiele sukcesów m.in. tytuł indywidualnego mistrza Polski. Jest także wielokrotnym zdobywcą Pucharu Polski. Ma na swoim koncie również medale drużynowych mistrzostw Polski w miniżużlu. W 2007 roku został finalistą mistrzostw świata oraz mistrzostw Europy w miniżużlu.
Licencję żużlową zdał 16 września 2008 roku w barwach Polonii Bydgoszcz. W lidze zadebiutował 24 maja 2009 roku w Gdańsku, gdzie w dwóch startach nie wywalczył punktów. Pierwsze zwycięstwo ligowe zanotował 16 sierpnia 2009 roku w dwunastym biegu meczu z Unibaxem Toruń, pokonując m.in. Chrisa Holdera oraz Darcy’ego Warda. W 2009 roku uplasował się na 10 miejscu w młodzieżowych indywidualnych mistrzostwach Polski oraz mistrzostwach ligi juniorów. Ponadto został indywidualnym mistrzem Pomorza.
13.09.2014 r. Szymon Woźniak zdobył tytuł Młodzieżowego Indywidualnego Mistrza Polski na torze w Gorzowie Wielkopolskim[2].
Od 2015 jeździ również w lidze szwedzkiej. Jego pierwszym klubem w tym kraju była Rospiggarna Hallstavik. Ponadto w latach 2015–2016 jeździł dla brytyjskiego Leicester Lions. Po sezonie 2015 odszedł z Polonii Bydgoszcz. W latach 2016–2017 startował dla Sparty Wrocław. Od 2017 roku był zawodnikiem Vetlandy Speedway. 2 lipca 2017 r. wywalczył tytuł Indywidualnego Mistrza Polski na żużlu w finale rozgrywanym na torze w Gorzowie Wielkopolskim[3]. Kończąc rozgrywki Ekstraligi 2017 na drugim miejscu, Woźniak zdobył swój pierwszy medal DMP w karierze.
Od sezonu 2018 jeździ dla Stali Gorzów. Dostał dziką kartę na Grand Prix w Gorzowie 25 sierpnia 2018 roku. Był to debiut Woźniaka w tym cyklu. Zawody te ukończył na dziesiątym miejscu z dorobkiem ośmiu punktów (3,1,2,0,2)[4]. Pierwszy sezon w gorzowskiej drużynie zakończył ze średnią biegową wynoszącą 1,638. W sezonie 2019 był bardzo ważnym zawodnikiem drużyny i drugim po Bartoszu Zmarzliku najważniejszym filarem gorzowskiego klubu. Pięciokrotnie notował dwucyfrową liczbę punktów[5], a jego średnia biegowa wyniosła 1,952 (druga najwyższa w drużynie i 16. w lidze).
Początek sezonu 2020 nie był dla Polaka tak dobry jak rok wcześniej. W czterech pierwszych meczach zgromadził zaledwie 18 punktów[5], po czym został odsunięty od składu. Do regularnej jazdy w lidze powrócił w 12. kolejce, w mecz Derbów Ziemi Lubuskiej z Falubazem Zielona Góra. W meczu przeciwko lokalnemu rywalowi zdobył 11 punktów i 3 bonusy (3,2*,2*,3,1*)[6], co było jego najlepszym występem w sezonie, a miejsca w składzie nie oddał do końca roku. 7 września 2020 na torze w Lesznie zdobył brązowy medal Indywidualnych Mistrzostw Polski. Woźniak dobrze zaprezentował się w rundzie zasadniczej, którą zakończył na drugim miejscu z 12 punktami, co dało mu bezpośredni awans do biegu finałowego. W finale musiał uznać wyższość Macieja Janowskiego i Bartosza Zmarzlika[7]. Ostatecznie średnia Woźniaka w rozgrywkach ligowych wyniosła 1,532, a Stal ukończyła Ekstraligę na drugim miejscu. Dobrą postawą pod koniec sezonu zapracował sobie powołanie na finał Speedway of Nations 2020[8], gdzie reprezentacja Polski zdobyła srebrny medal[9].
Startował w Indywidualnych Mistrzostwach Polski 2021. W zawodach zajął ósme miejsce[10]. Sezon 2021 był dla niego drugi najlepszy w karierze pod względem średniej biegowej w polskiej Ekstralidze (1,797). Był również drugim zawodnikiem ligi pod względem liczby bonusów (20). Pod koniec listopada 2021 ogłosił, że zmienia klub w lidze szwedzkiej. Po pięciu latach startów dla Vetlandy, od sezonu 2022 ponownie jeździ dla Rospiggarny Hallstavik[11].
Zajął piąte miejsce w Kryterium Asów Polskich Lig Żużlowych 2022.
Życie prywatne edytuj
8 maja 2018 r. Woźniakowi i jego narzeczonej Karolinie urodziły się dwie córki – Gabrysia i Ula[12]. W październiku 2019 para pobrała się[13].
Starty w Grand Prix (indywidualnych mistrzostwach świata na żużlu) edytuj
Punkty w poszczególnych zawodach Grand Prix edytuj
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small}
Starty w Speedway of Nations edytuj
| Sezon | Dzień | Miejscowość | Miejsce | Punkty | Biegi | Reprezentacja | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2020 | 17 października | Lublin | 2. | 8 | (2,4,0,2) |  Polska
|
 Rosja
|
Starty w lidze (szczegółowo) edytuj
Liga polska edytuj
Stan na 5 października 2022.
| Sezon | Liga | Klub | Miejsce | Mecze | Biegi | Punkty | Bonusy | Razem | Śr. bieg. | Śr. mecz. |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2009 | Ekstraliga | Polonia Bydgoszcz | 4. | 14 | 28 | 16 | 2 | 18 | 0,643 (nsk) | 1,14 |
| 2010 | Ekstraliga | Polonia Bydgoszcz | 8. (spadek) | 14 | 55 | 50 | 5 | 55 | 1,000 (49.) | 3,57 |
| 2011 | 1. Liga | Polonia Bydgoszcz | 1. (awans) | 18 | 67 | 71 | 14 | 85 | 1,269 (46.) | 3,72 |
| 2012 | Ekstraliga | Polonia Bydgoszcz | 6. | 18 | 71 | 88 | 14 | 102 | 1,437 (45.) | 4,89 |
| 2013 | Ekstraliga | Polonia Bydgoszcz | 10. (spadek) | 18 | 69 | 86 | 16 | 102 | 1,478 (46.) | 4,78 |
| 2013 | 2. Liga | Kolejarz Opole (gość) | 3. | 5 | 25 | 56 | 3 | 59 | 2,360 (nsk) | 11,20 |
| 2014 | 1. Liga | Polonia Bydgoszcz | 5. | 14 | 70 | 132 | 12 | 144 | 2,057 (8.) | 9,43 |
| 2015 | 1. Liga | Polonia Bydgoszcz | 4. | 13 | 70 | 133 | 11 | 144 | 2,057 (9.) | 10,23 |
| 2016 | Ekstraliga | Sparta Wrocław | 4. | 17 | 68 | 75 | 15 | 90 | 1,324 (38.) | 4,41 |
| 2017 | Ekstraliga | Sparta Wrocław | 3. | 15 | 68 | 88 | 18 | 106 | 1,559 (32.) | 5,87 |
| 2018 | Ekstraliga | Stal Gorzów Wielkopolski | 2. | 17 | 80 | 117 | 14 | 131 | 1,638 (29.) | 6,88 |
| 2019 | Ekstraliga | Stal Gorzów Wielkopolski | 7. | 13 | 62 | 111 | 10 | 121 | 1,952 (16.) | 8,54 |
| 2020 | Ekstraliga | Stal Gorzów Wielkopolski | 2. | 15 | 73 | 97 | 17 | 114 | 1,562 (33.) | 6,47 |
| 2021 | Ekstraliga | Stal Gorzów Wielkopolski | 3. | 16 | 79 | 122 | 20 | 142 | 1,798 (21.) | 7,63 |
| 2022 | Ekstraliga | Stal Gorzów Wielkopolski | 2. | 19 | 100 | 170 | 15 | 185 | 1,850 (19.) | 8,95 |
Liga szwedzka edytuj
| Sezon | Liga | Klub | Miejsce | Mecze | Biegi | Punkty | Bonusy | Razem | Śr. bieg. | Śr. mecz. |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2015 | Elitserien | Rospiggarna Hallstavik | 6. | 5 | 22 | 19 | 4 | 23 | 1,046 (nsk) | 3,80 |
| 2017 | Elitserien | Vetlanda Speedway | 2. | 14 | 59 | 108 | 13 | 121 | 2,051 (10.) | 7,71 |
| 2018 | Elitserien | Vetlanda Speedway | 6. | 8 | 33 | 39 | 7 | 46 | 1,394 (45.) | 5,57 |
| 2019 | Elitserien | Vetlanda Speedway | 4. | 17 | 77 | 97 | 19 | 116 | 1,507 (47.) | 6,06 |
| 2020 | Elitserien | Vetlanda Speedway | 5. | 3 | 18 | 36 | 2 | 38 | 2,111 (nsk) | 12,00 |
| 2021 | Elitserien | Vetlanda Speedway | 5. | 8 | 33 | 69 | 2 | 71 | 2,152 (nsk) | 9,86 |
| 2022 | Elitserien | Rospiggarna Hallstavik | 3. | 10 | 46 | 87 | 7 | 94 | 2,044 (13) | 9,67 |
Liga brytyjska edytuj
| Sezon | Liga | Klub | Miejsce | Mecze | Biegi | Punkty | Bonusy | Razem | Śr. bieg. | Śr. mecz. |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2015 | Elite League | Leicester Lions | 6. | 28 | 120 | 162 | 15 | 177 | 1,475 (40.) | 5,79 |
| 2016 | Elite League | Leicester Lions | 8. | 24 | 94 | 140 | 13 | 153 | 1,596 (36.) | 7,00 |
Pozostałe osiągnięcia edytuj
Miniżużel edytuj
- reprezentant Polski w miniżużlu w latach 2004–2008
- zdobywca Pucharu Polski w latach 2006–2008
- indywidualny wicemistrz Polski 2006, 2007
- drużynowy mistrz Polski 2008
- drużynowy wicemistrz Polski 2006, 2007
- mistrz Polski 2008
- 10. zawodnik mistrzostw Europy 2007
- 4. zawodnik mistrzostw Europy 2008
- indywidualny mistrz Rybnika 2007
Żużel edytuj
- 10. miejsce w młodzieżowych indywidualnych mistrzostwach Polski 2009
- finalista Brązowego Kasku 2009
- 10. miejsce w finale ligi juniorów 2009
- Indywidualny Mistrz Pomorza 2009
- brązowy medal Drużynowych Mistrzostw Świata Juniorów 2010 (Rye House – Wielka Brytania)
- 1. miejsce w Młodzieżowych Drużynowych Mistrzostwach Polski 2011
- 4. miejsce w finale Indywidualnych Mistrzostw Europy Juniorów 2011 (Ljubljana – Słowenia)
- 2. miejsce w finale Młodzieżowych Mistrzostw Polski Par Klubowych, Gniezno 2012
- 1. miejsce w finale Młodzieżowych Indywidualnych Mistrzostw Polski, Gorzów Wlkp. 2014
- 3. miejsce w finale Srebrnego Kasku (Krosno 2014)
- 1. miejsce w finale Mistrzostw Polski Par Klubowych 2017 (turniej za sezon 2016[14])
- Indywidualny Mistrz Polski, Gorzów Wlkp. 2017
- 3. miejsce w Memoriale Edwarda Jancarza 2018
- brązowy medal Indywidualnych Mistrzostw Polski 2020
- 4. miejsce w Kryterium Asów Polskich Lig Żużlowych im. Mieczysława Połukarda 2021
- 5. miejsce w Kryterium Asów Polskich Lig Żużlowych im. Mieczysława Połukarda 2022
Przypisy edytuj
- ↑ Drużyna, Oficjalna strona Klubu Stal Gorzów, 9 kwietnia 2020 [dostęp 2022-04-09] (pol.).
- ↑ Szymon Woźniak młodzieżowym mistrzem Polski na żużlu w sezonie 2014, sport.interia.pl [dostęp 2022-04-09] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media, Finał IMP w Gorzowie – Wynik i Relacja na żywo – IMP – 02.07.2017, sportowefakty.wp.pl [dostęp 2022-04-09] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media, Grand Prix Polski w Gorzowie – Wynik i Relacja na żywo – SGP/IMŚ – 25.08.2018, sportowefakty.wp.pl [dostęp 2022-04-09] (pol.).
- ↑ a b PGE Ekstraliga, PGE Ekstraliga [dostęp 2022-04-09] (pol.).
- ↑ Moje Bermudy Stal Gorzów – RM Solar Falubaz 52:38, Zielonogórski Portal Sportowy [dostęp 2022-04-09].
- ↑ Wirtualna Polska Media, Finał IMP w Lesznie – Wynik i Relacja na żywo – IMP – 07.09.2020, sportowefakty.wp.pl [dostęp 2022-04-09] (pol.).
- ↑ Znane składy na finał FIM Speedway of Nations!, PGE Ekstraliga, 7 października 2020 [dostęp 2022-04-09] (pol.).
- ↑ Finał Speedway of Nations. Polacy ze srebrem! Rosjanie obronili tytuł [na żywo], Przegląd Sportowy, 17 października 2020 [dostęp 2022-04-09] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media, Finał IMP w Lesznie – Wynik i Relacja na żywo – IMP – 11.07.2021, sportowefakty.wp.pl [dostęp 2022-04-09] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media, Żużel. Szymon Woźniak po pięciu latach zmienił klub, sportowefakty.wp.pl, 30 listopada 2021 [dostęp 2022-04-09] (pol.).
- ↑ Szymon Woźniak: Gdy dowiedziałem się, że jestem ojcem, urwał mi się film, takie to były emocje, gazetapl [dostęp 2022-04-09] (pol.).
- ↑ Redakcja, Zobacz ślub i wesele żużlowca Stali Gorzów Szymona Woźniaka i jego żonę Karolinę, Gorzów Wielkopolski Nasze Miasto, 22 października 2019 [dostęp 2022-04-09] (pol.).
- ↑ Grupa Wirtualna Polska, W końcu udało się odjechać finał. Betard Sparta Wrocław... zeszłorocznym Mistrzem Polski Par Klubowych! – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 8 kwietnia 2017 [dostęp 2017-04-22] (pol.).
Bibliografia edytuj
Linki zewnętrzne edytuj
- Oficjalna strona zawodnika (pol.)