Targa Florio – najstarszy długodystansowy wyścig samochodowy, który odbywał się na publicznych drogach na Sycylii w okolicach Palermo. Po raz pierwszy odbył się w roku 1906 z inicjatywy Vincenzo Florio. Wyścig odbywał się do roku 1977. Później przestał być organizowany ze względów bezpieczeństwa.

Targa Florio, 1907

Historia

edytuj

Nazwa wyścigu pochodzi od pierwszej nagrody " La targa Vincenzo Florio" czyli złotej plakietki przygotowanej przez René Lalique[1][2].

Pierwszy wyścig odbył się w 1906 roku. Wystartowało tylko 10 samochodów ponieważ z powodu strajku we Francji i opóźnienia w dokach Genui pozostałe samochody nie dotarły na Sycylię[3]. Trasa miała wtedy 446 km i prowadziła przez niebezpieczne zakręty i serpentyny w sycylijskich górach. Oprócz tego szybkie i częste zmiany pogody w regionie sprawiały, że wyścig był trudny. Wyścig inauguracyjny w 1906 roku wygrał Alessandro Cagno pokonując trasę w 9 godzin (średnia prędkość 50 km/h). Kolejny wyścig odbył się 22 kwietnia 1907 roku[3]. Udział zgłosiło 50 samochodów. Wystartowało 45, a zwyciężył Felice Nazzaro[3]. W kolejnym trzecim wyścigu 18 maja 1908 roku wzięło udział tylko 13 samochodów. Wygrał Vinzenzo Trucco[3]. Kolejny zaplanowany na 2 maja 1909 roku został prawie odwołany po trzęsieniu ziemi o sile 7,2, które nawiedziło miasto Messina w grudniu 1908 roku. W Sycylię po trzęsieniu uderzyły falę tsunami. Florio podjął decyzję o skróceniu wyścigu do jednego okrążenia na długości 92 mil (148 km). Z jedenastu startujących wygrał samochód barona Francesco Ciuppa, pierwszego sycylijczyka, który został zwycięzcą Targa Florio[3].

W czasie pierwszej wojny wyścig nie odbywał się, wznowiono go w 1919 roku[3].

W czasie drugiej wojny światowej Vincenzo Florio wyjechał z żoną do Rzymu gdzie został aresztowany przez Niemców i przebywał w więzieniu jako zakładnik. Podczas działań wojennych zostały zniszczone budynki w Palermo, trybunę w Cerda wysadzono w powietrze, a wieża kontrolna wyścigu została rozebrana[4]. Dlatego kolejny 32 wyścig odbył się dopiero w 1948 roku[4].

Targa Florio stał się w latach 20. XX wieku jednym z najważniejszych wyścigów Europy, ponieważ zarówno 24-godzinny wyścig Le Mans jak i Mille Miglia jeszcze się nie odbywały, zaś wyścigi Grand Prix były zamkniętymi imprezami, a nie serią mistrzostw.

Zwycięzcy

edytuj
Rok Zwycięzca Samochód Rok Zwycięzca Samochód
1906  Alessandro Cagno Itala 1948  Clemente Biondetti   Igor Troubetzkoy Ferrari 166
1907  Felice Nazzaro Fiat 1949  Clemente Biondetti   Aldo Benedetti Ferrari
1908  Vincenzo Trucco Isotta-Fraschini 1950  Mario Bornigia   Giancarlo Bornigia Alfa Romeo
1909  Francesco Ciuppa SPA 1951  Franco Cortese Frazer Nash
1910  Tullio Cariolato Automobili Franco 1952  Felice Bonetto Lancia
1911  Ernesto Ceirano SCAT 1953  Umberto Maglioli Lancia
1912   Cyril Snipe SCAT 1954  Piero Taruffi Lancia
1913  Felice Nazzaro Nazzaro 1955   Stirling Moss   Peter Collins Mercedes-Benz 300SLR
1914  Giovanni "Ernesto" Ceirano SCAT 1956  Umberto Maglioli   Huschke von Hanstein Porsche 550
1919   André Boillot Peugeot 1957  Fabio Colona Fiat 600
1920  Guido Meregalli Nazzaro GP 1958  Luigi Musso   Olivier Gendebien Ferrari 250TR
1921  Giulio Masetti Fiat 451 1959   Edgar Barth   Wolfgang Seidel Porsche 718 RSK
1922  Giulio Masetti Mercedes GP / 14 1960   Jo Bonnier  Hans Herrmann Porsche 718
1923  Ugo Sivocci Alfa Romeo RLTF 1961   Wolfgang von Trips   Olivier Gendebien Ferrari Dino 246SP
1924  Christian Werner Mercedes PP 1962   Willy Mairesse   Ricardo Rodríguez  Olivier Gendebien Ferrari Dino 246SP
1925  Bartolomeo Constantini Bugatti T35 1963   Jo Bonnier   Carlo Maria Abate Porsche 718 RS64
1926  Bartolomeo Constantini Bugatti T35T 1964   Colin Davis   Antonio Pucci Porsche 904 GTS
1927  Emilio Materassi Bugatti T35C 1965   Nino Vaccarella   Lorenzo Bandini Ferrari 275P2
1928  Albert Divo Bugatti T35B 1966   Willy Mairesse   Herbert Müller Porsche 906 Carrera 6
1929  Albert Divo Bugatti T35C 1967   Paul Hawkins   Rolf Stommelen Porsche 910
1930  Achille Varzi Alfa Romeo P2 1968   Vic Elford   Umberto Maglioli Porsche 907
1931  Tazio Nuvolari Alfa Romeo 8C-2300 Monza 1969   Gerhard Mitter   Udo Schütz Porsche 908/2
1932  Tazio Nuvolari Alfa Romeo 8C Monza 1970   Jo Siffert   Brian Redman Porsche 908/3
1933  Antonio Brivio Alfa Romeo 8C Monza 1971   Nino Vaccarella   Toine Hezemans Alfa Romeo T33/3
1934  Achille Varzi Alfa Romeo Type-B P3 1972   Arturo Merzario   Sandro Munari Ferrari 312P
1935  Antonio Brivio Alfa Romeo Type-B P3 1973   Herbert Müller   Gijs van Lennep Porsche 911 Carrera RSR
1936  Constantino Magistri Lancia Augusta 1974   Gérard Larrousse   Amilcare Ballestrieri Lancia Stratos
1937  Giulio Severi Maserati 6 CM 1975   Nino Vaccarella   Arturo Merzario Alfa Romeo T33 TT
1938  Giovanni Rocco Maserati 6 CM 1976   Armando Floridia Osella
1939  Luigi Villoresi Maserati 6 CM 1977   Raffaele Restivo Chevron
1940  Luigi Villoresi Maserati 4 CL

Muzeum

edytuj

W marcu 1998 roku zostało ponownie otwarte w Termini Imerese Museo del motorismo Siciliano e della Targa Florio[5]. Początek Muzeum dała wystawa fotograficzna przygotowana przez Stowarzyszenie Kulturalno-Sportowe "Pro Targa Florio" przy okazji zjazdu starych samochodów 29 lipca 1999 roku[6].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. The Plaque by Renè Lalique - Google Arts & Culture, „Google Cultural Institute” [dostęp 2018-08-17] (pol.).
  2. FLORIO, Vincenzo in "Dizionario Biografico" [online], www.treccani.it [dostęp 2018-08-17] (wł.).
  3. a b c d e f The History of the Targa Florio - Part 2 [online], www.grandprixhistory.org [dostęp 2018-08-17].
  4. a b The History of the Targa Florio - Part 5 [online], www.grandprixhistory.org [dostęp 2018-08-17].
  5. Termini Imerese: riaperto il Museo del Motorismo siciliano e della Targa Florio, „Blasting News”, 3 marca 2018 [dostęp 2018-08-17] (wł.).
  6. Targa Florio - Museum [online], www.acs-protargaflorio.it [dostęp 2018-08-17].

Linki zewnętrzne

edytuj